Kiedy podawać miód dzieciom to pytanie, które zadaje sobie wielu rodziców. Miód w końcu uchodzi za produkt zdrowotny i leczniczy, jednak musi być do dzieci odpowiednio dobrany. Granicą wieku, od której możemy zacząć podawać dzieciom miód, jest ukończony pierwszy rok życia. W czasie ciąży i karmienia piersią kobiety mogą jednak spożywać miód bez obaw o zdrowie dziecka.
Dzieci mogą spożywać miód dopiero po ukończeniu pierwszego roku życia, wcześniej może to grozić zachorowaniem na botulizm dziecięcy, czyli zatrucie jadem kiełbasianym, który może znajdować się w miodzie.
Dzieciom należy podawać miód naturalny, szczególnie lubiane przez dzieci są miody delikatne, np. miód rzepakowy.
Kobiety w ciąży i karmiące mogą spożywać miód bez obaw o zdrowie dziecka.
Od kiedy miód dla dzieci?
Pediatrzy nie mają żadnych wątpliwości co do tego, że miód można podawać dzieciom, które skończyły pierwszy rok życia.
Bezwzględnie zakazane jest podawanie miodu niemowlętom. Spożywanie miodu przez dzieci poniżej 1 roku życia niesie ze sobą ryzyko zachorowania na botulizm dziecięcy.
Botulizm dziecięcy to pokarmowe zatrucie spowodowane laseczkami jadu kiełbasianego, obecnego w skażonym miodzie. Starsze dzieci i dorośli z unormowaną florą bakteryjną nie zachorują w w przypadku spożycia takiego miodu.
Niemowlęta natomiast mogą przechodzić botulizm bardzo ciężko, bywa, że choroba prowadzi do śmierci. Dlatego lekarze podkreślają, że skończenie roku to pierwszy moment, w którym możemy wprowadzić miód do diety dziecka. Niektórzy pediatrzy zalecają nawet poczekanie do końca drugiego roku życia dziecka.
Jaki miód dla dzieci?
Miód jest silnym alergenem, dlatego należy wprowadzać go do diety malucha ostrożnie, jak najmniejszymi porcjami. Pszczelarze zwracają uwagę na regionalizację miodu.
Miód, który produkowany jest bliżej naszego miejsca zamieszkania, ma mniejszą szansę na bycie alergennym. Dlatego zaleca się wybieranie miodu z pasieki oddalonej maksymalnie 100 kilometrów od naszego miejsca zamieszkania.
Poza tym specjaliści wskazują, że warto wybrać miód, który nie jest dekrystalizowany, czyli płynny, bo oznacza to, że został wcześniej podgrzany, a co za tym idzie, stracił właściwości zdrowotne.
Kluczowe jest więc wybranie miodu naturalnego, a nie sztucznego, ze sprawdzonej pasieki. Dzieci zazwyczaj lubią miody delikatne w smaku, które nie podrażniają gardła, jak miód rzepakowy, lipowy, akacjowy, czy wielokwiatowy. Ze spadziowym lub gryczanym lepiej trochę zaczekać. Ich ostry smak może drażnić delikatne podniebienie maluszka.
Rodzaje miodu dla dzieci
Miód akacjowy – powstaje z kwiatów robinii akacjowej, popularnie – i mylnie – zwanej u nas akacją. W stanie płynnym jest bardzo jasny, czasem wręcz bezbarwny, natomiast skrystalizowany – nieco ciemniejszy, słomkowy. Jest wyraźnie słodki i pachnie dokładnie tak, jak kwiaty drzewa, z którego pochodzi. Wykazuje działanie:
łagodnie antybakteryjne i przeciwzapalne – warto podawać go dzieciom podczas przeziębiania
uspokajające, wyciszające, przeciwskurczowe – co przydać się może przebodźcowanym i zmęczonym maluchom
wzmacniające, odżywcze – właściwości warte wykorzystania w trakcie, ale i po chorobie
regulujące trawienie i regenerujące błonę śluzową – idealne w przypadku bólu brzuszka
Miód rzepakowy – bardzo popularny miód, pachnący rzepakiem. Ma charakterystyczny słomkowy kolor, który po krystalizacji zmienia się w niemal biały. Za sprawą wysokiej zawartości glukozy, ta krystalizacja następuje wyjątkowo szybko – już miesiąc po zebraniu. Ponieważ jest miodem wczesnowiosennym, majowym, jest niezastąpiony, gdy chodzi o łagodzenie alergii na pyłki rzepaku. Spożywany regularnie przez cały rok pozwala łatwiej znieść kolejne okresy kwitnienia.
Ponadto, w miodzie rzepakowym znajdziemy rzadkie biopierwiastki i łatwo przyswajalne witaminy, flawonoidy, olejki eteryczne, cholinę i kumarynę. Jest źródłem boru niezbędnego do budowy kości i dobrego funkcjonowania tarczycy i śledziony, żelaza, magnezu i potasu, witaminy C, K i z grupy B.
Ponieważ jest bardzo kaloryczny – zawiera aż 340 kcal w 100 gramach – jest niezwykle pożywnym produktem dla rekonwalescentów, dzieci i osób aktywnych.
Miód rzepakowy wspiera układ krwionośny, dlatego polecany jest szczególnie przy problemach naczyniowo-sercowych i zaburzeniach rytmu serca. Łagodzi także choroby układu moczowego – nerek, pęcherza i cewki moczowej oraz nerwowego – zapobieganie nerwicom i depresji.
Miód lipowy – pachnie lipą, ma intensywnie "miodowy", słodki smak, choć z delikatnie wyczuwalną kwaskowatą nutą. Ma barwę jasnożółtą, słomkową, ale bywa też lekko zielonkawy w zależności od odmiany lipy i okresu zbioru. Miód lipowy najlepiej sprawdza się w przypadku przeziębień. Podobnie jak lipa, działa bowiem napotnie i przeciwzapalnie, a poza tym:
przeciwbakteryjnie
wykrztuśnie
napotnie, a przy okazji przeciwgorączkowo
uspokajająco i lekko nasennie
Miód lipowy można stosować przeciwkaszlowo, rozgrzewająco i kojąco. Reguluje również ciśnienie krwi i działa łagodnie moczopędnie.
Miód wielokwiatowy – określany jest królem miodów. Powstaje, jak nazwa wskazuje, z kwiatów wielu różnych roślin miododajnych. To, jak również pora zbierania, wpływa na jego właściwości, a także smak i kolor.
Wiosenny jest jasny i ma łagodny aromat. Cechuje się dużą zawartością cukrów prostych.
Letni jest ciemniejszy i ma bardziej intensywny zapach. Jest bogatszy w enzymy, biopierwiastki i substancje o działaniu przeciwbakteryjnym.
Miód wielokwiatowy jest bogaty w wiele witamin, takich jak A, PP, C, B12, B6 i B2, a także minerałów – żelazo, magnez, fosfor, potas, molibden, wapń. Miód ten:
wpływa pozytywnie na układ nerwowy, pozwala się rozluźnić
działa wzmacniająco w przypadku wyczerpania fizycznego i psychicznego
poprawia krążenie krwi, obniża ciśnienie
Włączając miód do diety dziecka, warto pamiętać, że miód traci swoje właściwości w temperaturze 40 stopni. Dodawanie go więc np. do świeżo zaparzonej herbaty nie ma żadnego sensu, poza posłodzeniem napoju. Warto dodawać go do dań i napojów już ostudzonych np. owsianki, wody, mleka, naleśników.
Miód a karmienie piersią
Jeśli kobieta nie ma ogólnych przeciwwskazań do spożywania miodu, może go jeść zarówno w czasie ciąży, jak i karmienia piersią. Niebezpieczeństwo pojawia się dopiero w przypadku bezpośredniego wchłaniania miodu w jelitach dziecka.
Poza tym miód zawiera potas, fosfor, witaminy B i C, magnez, cynk, a także substancje antybakteryjne, dlatego przez ciężarne i karmiące może być używany jako lek na kaszel, przeziębienie czy zdrowa substancja słodząca.
Miód dla dzieci — podsumowanie
Miód warto podawać dzieciom powyżej pierwszego roku życia, jednak pamiętając, że może on powodować alergię. Dlatego na początku postawmy na małe ilości. Miód może mieć świetne działanie przeciwbólowe w przypadku bólu gardła, a także łagodzące nocny kaszel i chrypę.
Poza tym miód hamuje rozwój drobnoustrojów, działa bakteriostatycznie i antyseptycznie. Pobudza układ immunologiczny, podnosząc odporność organizmu. W sezonie jesienno-zimowym warto podawać dzieciom ciepłą wodę (poniżej 40 stopni) z miodem, w proporcjach: łyżeczka miodu na 100 mililitrów wody.
