Jak nauczyć dziecko samodzielności?
Jak nauczyć dziecko samodzielności? Agencja Gazeta
Reklama.
  • Wielu rodziców chce nauczyć swoje dzieci samodzielności, ale zarazem boi się o ich bezpieczeństwo.
  • Od jakiego wieku pozwalać dzieciom na samodzielne wychodzenie na plac zabaw czy do sklepu?
  • Jak nie stać się nadopiekuńczym rodzicem, które trzyma dziecko pod kloszem?
    • Moja znajoma ma w tej kwestii dość odważne jak na te czasy poglądy. Swojemu synowi pozwalała wychodzić na plac zabaw przed blokiem (co prawda widziała go z okna), gdy skończył 5 lat, rok później mógł już sam pójść do pobliskiego sklepu i kupić sobie lizaka czy bułkę.

    Biegałam z kluczem na szyi

    – Sama byłam w ten sposób wychowywana. Wychodziłam na podwórko jako 5-latka, a gdy zaczęłam chodzić do szkoły byłam typowym dzieckiem z kluczem na szyi, bo mama pracowała do 15-tej. Dzięki temu szybko stałam się samodzielna i potrafiłam radzić sobie w wielu sytuacjach.
    Chodziłam i wracałam sama ze szkoły, kupowałam czasem coś w sklepie, potrafiłam odgrzać sobie obiad. Mojego syna też tego uczę, nie chcę, by wyrósł na jakąś ciamajdę – przyznaje moja znajoma Magda i dodaje, że to nie jest tak, że niedostatecznie troszczy się, czy zaniedbuje dziecko, co czasem zarzucają jej inni.
    – Boję się nadopiekuńczości, bo za nią zawsze kryje się lęk. Ze strachu nie pozwalamy dzieciom na kolejne kroki do samodzielności, a przecież muszą się jej kiedyś nauczyć. Według mnie trzymanie dziecka pod kloszem prowadzi do swojego rodzaju "kalectwa” – dodaje Magda.

    Z komórką w kieszeni

    Przyznaję, że jej podejście jest dla mnie inspiracją, bo ja mojej córce pozwoliłam na samodzielne wychodzenie na dwór, gdy miała 7 lat. To zresztą, według przepisów prawa o ruchu drogowym minimalny wiek, kiedy dziecko może poruszać się bez opieki kogoś starszego.
    Z jednej strony nie chciałam, żeby ktoś zwrócił mi uwagę, że zbyt małe dziecko chodzi gdzieś samo i miałabym mieć z tego powodu nieprzyjemności, z drugiej zależało mi na tym, by stopniowo uczyć córkę samodzielności. Na pewno dla wielu rodziców ułatwieniem są telefony komórkowe lub smartwatch, dzięki którym w każdym momencie możemy mieć kontakt z naszym dzieckiem.
    – Mój syn nie ma jeszcze telefonu komórkowego, ale pewnie z czasem mu go kupię. Chcę był miał dzieciństwo podobne do mojego: ja musiałam meldować się pod blokiem co godzinę, on będzie musiał co godzinę wysłać do mnie esemesa. Lepsze to, niż zupełny brak swobody – mówi Magda.
    Dodaje, że nie chce by jej syn bał się np. zostawania samemu w domu, a zna takie przypadki wśród znajomych dzieci, że 8-9-latki czują lęk na myśl o tym, że mogłyby zostać same nawet przez chwilę.
    – Dla mnie taka postawa jest nie do przyjęcia. Może jestem odosobniona w moim myśleniu, ale uważam, że samodzielność to jedna z najważniejszych umiejętności, jakich musimy nauczyć nasze dzieci. I trzeba zacząć to robić od najmłodszych lat – dodaje Magda.