Ted Zeff, w swojej książce "Silny wrażliwy chłopak" pisze: "Kiedy wrażliwi chłopcy nie podporządkowują się stereotypowemu" kodowi chłopięcemu ", a zamiast tego wyrażają współczucie, łagodność i wrażliwość, spotykają się często z ostracyzmem i i upokarzaniem". Trudno temu zaprzeczyć. Wydaje się, że wciąż łzy dla chłopców (dużych i małych) nie są. Nasza kultura niezmiennie oczekuje, że przedstawiciele płci męskiej będą twardzi i emocjonalnie stłumieni. Z tego powodu bycie wrażliwym jest szczególnie trudne dla chłopców. Jak nie ulec stereotypom i pielęgnować cechę wrażliwości u synów?
Jest w nich ogromna wartość
Wrażliwe dzieci są jak kanarki, wyczulone na niebezpieczeństwo i niesprawiedliwość. Ostrzegają nas, że świat jest zbyt surowy, a jednocześnie łagodzą go swoją obecnością. Są jak świece oświetlające ciemność. Gdy spojrzymy w ich stronę, a nasze oczy dostosują się do światła, zobaczymy wiarę w lepszy świat. W zgiełku i tłumie tacy ludzie przywracają nadzieję.
Czym jest wysoka wrażliwość?
Te dzieci rodzą się z wyjątkowo czułym na bodźce układem nerwowym. Czują wszystko – ból, smutek, radość, miłość. Mogą się łatwo przestraszyć, nie podoba im się nagły dotyk, szturchnięcie, szwy w skarpetkach. Często są też wrażliwi na zapachy i zauważają zmiany w otoczeniu. Mają bogate życie wewnętrzne i zadają głębokie pytania. Mogą preferować spokojną grę, a przeszkadzać im będą hałaśliwe miejsca lub nagłe zmiany.
Wrażliwe dzieci odczuwają wszystkie emocje głębiej niż mniej wrażliwa część populacji. Zatem ważne jest, aby rozmawiać z nimi o ich uczuciach oraz o tym, jak sobie z nimi radzić.
Na szczęście są tacy ludzie
Na szczęście, dzięki odpowiedniemu wsparciu, wyjątkowo wrażliwi chłopcy mogą nie tylko pokonać swoje trudności, ale także dobrze się rozwijać i funkcjonować w społeczeństwie. Kluczem jest dobre środowisko w domu, które musi być bezpiecznym schronieniem dla wrażliwego dziecka.
Takie dzieci szybko wychwytują napięcia między rodzicami. Mogą też głęboko odczuć sprzeczki i przepychanki z rodzeństwem. Czasem tego nie pokazują, ale mocno to w środku przeżywają. Ted Zef, doktor psychologii i autor książki "Być nadwrażliwym i przetrwać. Praktyczny poradnik" mówi – Chociaż każde dziecko może być zaniepokojone i przerażone (słysząc kłócących się rodziców), bardzo wrażliwe dzieci najprawdopodobniej będą bardziej dotknięte konfliktem rodzicielskim.
Najlepszą rzeczą, którą możesz zrobić dla swojego dziecka, to stworzenie prawdziwie domowej atmosfery, pełnej ciepła i akceptacji. Jeśli jesteś rodzicem, pracuj też nad zbudowaniem kultury, w której rodzina wspiera i buduje się nawzajem. Oto kilka sposobów jak to zrobić.
1. Buduj pozytywne relacje poprzez kolację przy stole, gry, zwyczaje, spokojne konwersacje i wysokiej jakości czas dla rodziny.
2. Nie porównuj ze sobą rodzeństwa, ale celebruj wyjątkowość każdego dziecka.
3. Ustal jasne zasady dotyczące wzajemnego traktowania się z szacunkiem i życzliwością.
4. Ogranicz konflikty do minimum.
Zbuduj i utrzymaj bliskość
Pozytywna więź między matką a synem jest ważna dla wszystkich chłopców, ale jest szczególnie ważna dla tego wrażliwego. Chodzi po prostu o danie dziecku pozytywnego wzmocnienia – jesteś wspaniałym człowiekiem.
Kluczem do dostania się do wewnętrznego świata dziecka i utrzymania bliskości jest:
– wspólny śmiech (Victor Borge napisał: "Śmiech jest najbliższą odległością między dwojgiem ludzi"),
– unikanie ostrego dyscyplinowania i krytykowania,
– informowanie o tym, co dobre, prawdziwe i słuszne,
– wspólne aktywności (jazda na rowerze, nauka o kolekcji komiksów, oglądanie filmu czy spływ kajakowy).
Naucz je wysoko latać!
Wrażliwe dzieci często robią wszystko, aby wszyscy wokół nich byli szczęśliwi i zadowoleni, a często zbytnio stawiają ponad własnymi potrzeby innych. Naucz swoje dziecko, że wyznaczanie granic nie czyni go samolubnym, przeciwnie – to jest w porządku (potrzebne i piękne).
Przypuszczam, że najlepszą wiadomością, jaką możemy przekazać naszym wrażliwym chłopcom, jest: "Wierzę w ciebie i twoją zdolność latania, a ja jestem tutaj, by cię złapać, gdybyś upadł".