Zastanawiasz się, kiedy możesz wprowadzić do diety twojego dziecka pokarmy stałe? Kiedy zacznie jeść samodzielnie? I w końcu, ile czasu minie, zanim przestanie robić przy posiłku tyle bałaganu? Przygotowaliśmy schemat, który pomoże ustalić ci pewne ramy czasowe w tej kwestii i pozwoli na kompleksowe przygotowanie do każdego etapu.
Nie warto za szybko wprowadzać do diety dziecka stałych posiłków. Zauważymy jego gotowość, jeśli będziemy uważnie je obserwować. Prawo autorskie: citalliance / 123RF Zdjęcie Seryjne
Reklama.
Małe dziecko jest gotowe do przyjmowania stałych pokarmów. Jednak uważajcie na zadławienie! 123rf.com
Od narodzin do 4 miesiąca życia – Dziecko na najwcześniejszym etapie życia spożywa tylko mleko. Naturalne, z piersi matki, modyfikowane lub zamiennie obydwa. Dziecko w tym wieku posiada umiejętność połykania, ssania.
Jeżeli malec nie przybiera na wadze, często podczas jedzenia krztusi się lub ma problemy z ssaniem, kontakt z lekarzem jest niezbędny.
Od 4 do 6 miesiąca życia – To okres, w którym dziecko może zacząć przyjmować pokarmy stałe. Jego gotowość do tej zmiany formy posiłków można określić przez kilka wytycznych:
– Potrafi siedzieć w odpowiedniej pozycji na wysokim krześle i w tej pozycji kontrolować ustawienie głowy i szyi.
– Otwiera usta, kiedy zbliżasz w jego kierunku łyżeczkę z pokarmem.
– Języka używa do tego, by popchnąć jedzenie do przełyku i połknąć podaną porcję.
– Nie reaguje odruchem wymiotnym na podawaną mu porcję jedzenia.
Ważne, by nie przyśpieszać wprowadzania pokarmów stałych do diety niemowlaka. To mleko (najlepiej mamy) stanowi podstawę jego diety do ukończenia pierwszego roku życia. Przekąski, pokarmy stałe są pożywieniem dodatkowym i stanowią urozmaicenie diety, nie służą tak małemu dziecku do zaspokojenia głodu.
Ciekawostka jest taka, że próba podawania dziecku stałych pokarmów przed ukończeniem przez nie szóstego miesiąca życia, może mieć wpływ na zminimalizowanie ryzyka alergii pokarmowej.
Od 6 do 8 miesiąca życia – Główną pozycją menu dziecka w tym wieku wciąż jest mleko. Coraz chętniej sięga jednak po pokarmy stałe, a ich rodzaj może być powoli urozmaicany. To dobry czas na rozwijanie koordynacji ręka – usta, czyli naukę samodzielnego picia, np. z kubka typu niekapek.
Od 8 do 10 miesiąca życia – Maluch jest gotowy na przekąski! Lepiej jednak unikać gotowych chrupek, czy ciastek. Taki posiłek nie ma żadnych wartości odżywczych, a często zawiera sól i cukier.
Dziecko powinno manipulując paluszkami u dłoni chwytać małe kawałki pokarmów. Idzie mu coraz lepiej z produktami podawanymi na łyżeczce. Poprawiają się jego umiejętności przeżuwania i picia.
Od 10 do 12 miesiąca życia – Jest w stanie samodzielnie utrzymać kubek i łyżkę. Umiejętnie wsuwa porcję z łyżeczki do ust. Poznaje nowe tekstury przyjmowanych produktów, chętnie ich próbuje. Domaga się jedzenia, kiedy odczuwa głód.
Małe dziecko
Od 12 do 18 miesiąca życia – Potrafi sam posługiwać się łyżeczką (nieidealnie) i napić się samodzielnie z kubka. Zna parę sposobów, żeby pokazać, że nie ma ochoty więcej jeść. Zamyka usta, potrząsa główką, czasem energicznie machnie rączką w stronę łyżeczki… i celuje marchewką prosto w twarz rodzica.
Od 18 do 24 miesiąca życia – Maluch nie tylko je samodzielnie, ale robi przy tym mniej bałaganu niż wcześniej. Coraz sprawniej posługuje się łyżką i widelcem. Uczy się, że nie musi otwierać ust bardzo szeroko, żeby ugryźć kawałek przekąski. Jego ruchy są bardziej skoordynowane i celowe. Jasno komunikuje, kiedy ma dość, a kiedy ma ochotę na więcej.
Przedszkolak
Od 24 do 36 miesiąca życia – Wybiera z coraz większej ilości różnych składników. Chętniej próbuje i sięga po nowe smaki. Dziecko w tym wieku wciąż jest jednak zbyt małe na pokarmy, które mogą stwarzać ryzyko zadławienia.
