"Zranić dzieci, rodzinę, zniszczyć sobie reputację? Nie!" Kocham inną kobietę, ale nigdy nie odejdę

Jak grom z jasnego nieba
A jednak go znalazła gdy tylko poznała Teresę. Anna była na nudnej, branżowej imprezie, na której wypada się pokazać. Jej mąż wypił trochę za dużo i ciężko było oderwać go od baru. Ona rozmawiała z grupką znajomych z zaprzyjaźnionej firmy, to oni przedstawili jej Teresę. Panie po chwili spotkały się w kolejce do toalety, potem przy bufecie z winem. Grzecznościowa wymiana zdań szybko zamieniła się w ożywioną dyskusję, od samego początku świetnie się rozumiały.

W kolejnym tygodniu panie umówiły się na wspólny lunch, potem na kawę, razem wyskoczyły na zakupy do centrum handlowego. A jednak Anna od razu wiedziała, że to nie jest zwyczajna przyjaźń. Nie mogła przestać myśleć o Teresie, chciała jej się podobać. Czegoś takiego nie czuła jeszcze nigdy wcześniej do żadnej kobiety.

Przelotny romans?
Anna podejrzewała, że tak Teresa zniknie z jej życia równie szybko, jak się w nim pojawiła. Tak się jednak nie działo. Mijały miesiące, potem lata, panie wciąż były razem. Przez cały ten czas utrzymywały swoją znajomość w tajemnicy. – Mogłam przedstawić Teresę mężowi, rodzinie, przyjaciołom jako koleżankę – mówi Anna – Ale wtedy prędzej czy później prawda wyszłaby na jaw. Ktoś by w końcu zauważył, co jest między nami. Teresa pozostaje jej tajemnicą.

Kobiety czasem spotykały się na mieście, czasem Anna wymykała się z domu pod pretekstem wyjścia z koleżankami i spędzała wieczór u Teresy w domu, czasem „wyjeżdżała w delegację”. – Związek z kobietą łatwiej jest utrzymać w tajemnicy. Kiedy ktoś ze znajomych zobaczy mnie na mieście w towarzystwie Teresy, nie będzie podejrzewał romansu. Korzystamy z tego. – mówi Anna.

Tak jak jest, jest dobrze. Niczego nie zmienię
- To najlepsze rozwiązanie. Bez Teresy żyć po prostu nie umiem. Ale nigdy się z nią nie zwiążę oficjalnie. – wyznaje Anna – Mam dwójkę dzieci, wiesz jak jest w podstawówce? Nie chcę narazić córki i syna na komentarze, że mają dwie mamusie, na szykany ze strony rówieśników. Od razu dodaje jednak, że chodzi również o nią. Nie wyobraża sobie, że tłumaczy mężowi, swoim dzieciom, rodzicom, przyjaciołom co łączy ją i Teresę. – Jestem zwolenniczką pełnego równouprawnienia dla osób homoseksualnych. Ale ja po prostu nie umiem tak żyć.

Jej decyzja ma przecież też wpływ na bliskie jej osoby, przede wszystkim Teresę. – Chciała, bym zostawiła dla niej męża, spierałyśmy się o to dziesiątki razy. – opowiada Anna – Stawiała mi nawet ultimatum: albo się rozwodzę i wprowadzam do niej, albo koniec z nami. Blefowała, wiem, że ona nie umie ode mnie odejść. Teresa po wielu próbach poddała się i zaakceptowałarolę kochanki.

Wieloletni romans Anny bez wątpienia ma też ogromny wpływ na jej małżeństwo. – Czy ja wiem? – Anna obojętnie wzrusza ramionami – Ja i Robert jesteśmy zgranymi partnerami, ale od dawna nie łączy nas uczucie. Poza tym wiem, że zdarza mu się mnie zdradzać. Skoro wie o tym, że jej mąż jest niewierny, dlaczego tkwi w małżeństwie? – Nie robię tego dla niego, tylko dla siebie. Nie potrafię funkcjonować w społeczeństwie jako lesbijka, a on daje mi świetne alibi. – spokojnie wyjaśnia.

- Wiem, że wiele osób nazwie mnie tchórzem. Powinnam wykrzyczeć całemu światu jak bardzo kocham Teresę, tak? Zranić moje dzieci, rodziców, zniszczyć reputację, na którą pracowałam latami? Dla mnie to nie jest romantyzm, a brak odpowiedzialności. – Anna jest bardzo zasadnicza – Wszystko zostanie tak, jak jest. Nikogo nie rozczaruję, będę dalej wieść moje sekretne życie z Teresą. Inaczej nie chcę i nie potrafię.