Fot. Pixabay / [url=https://pixabay.com/en/girl-boy-kitten-pet-animal-child-640107/]mcconnmama[/url] / [url=https://pixabay.com/en/service/terms/#usage]CC0 Public Domain[/url]
Fot. Pixabay / [url=https://pixabay.com/en/girl-boy-kitten-pet-animal-child-640107/]mcconnmama[/url] / [url=https://pixabay.com/en/service/terms/#usage]CC0 Public Domain[/url]
Reklama.
Zaczynam się "łamać". Badania potwierdzają, że dzieci które wychowują się w obecności domowego zwierzątka, mają większe poczucie własnej wartości, lepsze relacje społeczne i lepiej radzą sobie ze stresem. Wszystko przemawia więc "za". Zanim jednak zdecydujemy się na przygarnięcie pupila, powinniśmy odpowiednio przygotować do tego nasze dziecko, nauczyć je, jak powinno się zachowywać w stosunku do kota czy psa.
Kilka ogólnych zasad
Ponieważ dziecko chce mieć bliski kontakt ze swoim zwierzęcym przyjacielem, dotknąć go, przytulić, bawić się, pies i kot to dwa gatunki zwierząt, które wydają się najbardziej odpowiednie dla malucha. Oczywiście, ważny jest również indywidualny charakter pupila: powinien on być łagodny i nie przejawiać zachowań agresywnych. Pamiętajmy zawsze o kilku podstawowych regułach:
• Nigdy nie pozwalajmy, by dziecko robiło pupilowi krzywdę, od małego uczmy je szacunku dla stworzenia.
• Nie pozwalajmy, by zwierzę bez opieki wchodziło do pokoju małego dziecka.
• Pokażmy dziecku, jak zwierzątko lubi być głaskane, a jak nie należy go dotykać.
• Dziecko uczy się przez przykład. Jeśli jesteśmy brutalni w stosunku do zwierzęcia, nasze dziecko również takie będzie.
• Zanim sprawimy sobie zwierzątko sprawdźmy, czy dziecko nie jest uczulone.
• Obecność psa może wzmóc alergiczne reakcje dziecka na zanieszczyczenie powietrza, jeśli chodzi o koty, nie zaobserwowano tego problemu.
• Dziecko dopiero uczy się odpowiedzialności. Nie spodziewajmy się więc, ze samo zajmie się nowym towarzyszem zabaw. Na początku to na nas spadnie większość obowiązków.
logo
Fot. Flickr / [url= http://bit.ly/1hhbxaR ] Jen's Art & Soul[/url] / [url=http://bit.ly/mamadu]CC BY[/url]
Kilka słów o psach
Jeśli macie już psa, powinniście uważnie monitorować jego kontakty z dziećmi, tak by obie strony żyły w zgodzie i harmonii. Jeśli nie, przed Wami proces "ułożenia sobie" zwierzęcia.
W obu przypadkach nauczcie dziecko jak :
• Pies się komunikuje
• Zbiżać się do psa i kiedy można to zrobić
• Zachowywać się w stosunku do psa (co może go zdenerwować, przestraszyć, co lubi, jakie są oznaki, że "ma już dość")
• Zareagować kiedy pies zachowuje się agresywnie
Pies a niemowlę
• Pierwszy kontakt jest kluczowy! Pokażcie psu niemowlę – w ten sposób pies lepiej pozna i szybciej zaakceptuje nowego członka rodziny.
• Dopóki nie będziecie pewni reakcji psa, nie zostawiajcie go samego z dzieckiem. Żadna rasa psa nie jest w 100% bezpieczna. Najwięcej zależy od charakteru psa, jego reakcji na pojawienie się dziecka nie można przewidzieć.
Kilka słów o kotach
Idealnie byłoby, gdyby kot przyzwyczajany był do obecności dzieci zanim skończy trzeci miesiąc życia. Starszy kot, który nie miał wcześniej do czynienia z dziećmi, może się bać i zachowywać agresywnie. Pamiętajmy o tym, że te zwierzęta gubią sierść. Należy bardzo uważać, by nie dostała się ona do buzi dziecka. Niemowlęcy zapach bardzo przyciąga koty, które chętnie układają się w nogach dziecięcego łóżeczka lub kołyski. Nieco starsze dzieci uczulmy na to, że nie należy:
• Krzyczeć kotu do ucha
• Ciągnąć za ogon
• Całować i ściskać bez opamiętania.
Czy będzie to początek wielkiej przyjaźni, czy wielka katastrofa, zależy od wielu czynników. Na pewno życie z domowym zwierzątkiem jest dla dziecka czynnikiem wspierającym jego rozwój, zwłaszcza emocjonalny. Starajmy się tak pokierować wychowaniem naszego dziecka, by obecność pupila uczyła go odpowiedzialności za inne stworzenie i rozwijała jedynie pozytywne odruchy.