Reklama.
Reklama.
Reklama.
"Mamo, chcę mieć zwierzątko...". Przeczytaj, zanim zdecydujesz się na pupila!
06 września 2015, 13:56·3 minuty czytania
Publikacja artykułu: 06 września 2015, 13:56– "Mamo, czy mogę mieć kotka?"- zaczyna rozmowę moja córka. – "Przecież wiesz, że Tata jest uczulony." – odpowiadam zgodnie z prawdą. –"To może żółwia – nie składa broni dziecko – bo z psem to trzeba rano wychodzić." Ostatecznie kończy się na ślimakach, które od dziś zamieszkają na naszym balkonie. Mają nawet specjalny koszyczek, który jest ich domkiem, a w nim łóżeczko, dywanik, regał, telewizor...
![Fot. Pixabay / [url=https://pixabay.com/en/girl-boy-kitten-pet-animal-child-640107/]mcconnmama[/url] / [url=https://pixabay.com/en/service/terms/#usage]CC0 Public Domain[/url]](https://m.mamadu.pl/3246be2a110cdff872e6b62d76043267,1680,0,0,0.webp)
Reklama.
Zaczynam się "łamać". Badania potwierdzają, że dzieci które wychowują się w obecności domowego zwierzątka, mają większe poczucie własnej wartości, lepsze relacje społeczne i lepiej radzą sobie ze stresem. Wszystko przemawia więc "za". Zanim jednak zdecydujemy się na przygarnięcie pupila, powinniśmy odpowiednio przygotować do tego nasze dziecko, nauczyć je, jak powinno się zachowywać w stosunku do kota czy psa.
Kilka ogólnych zasad
Ponieważ dziecko chce mieć bliski kontakt ze swoim zwierzęcym przyjacielem, dotknąć go, przytulić, bawić się, pies i kot to dwa gatunki zwierząt, które wydają się najbardziej odpowiednie dla malucha. Oczywiście, ważny jest również indywidualny charakter pupila: powinien on być łagodny i nie przejawiać zachowań agresywnych. Pamiętajmy zawsze o kilku podstawowych regułach:
• Nigdy nie pozwalajmy, by dziecko robiło pupilowi krzywdę, od małego uczmy je szacunku dla stworzenia.
• Nie pozwalajmy, by zwierzę bez opieki wchodziło do pokoju małego dziecka.
• Pokażmy dziecku, jak zwierzątko lubi być głaskane, a jak nie należy go dotykać.
• Dziecko uczy się przez przykład. Jeśli jesteśmy brutalni w stosunku do zwierzęcia, nasze dziecko również takie będzie.
• Zanim sprawimy sobie zwierzątko sprawdźmy, czy dziecko nie jest uczulone.
• Obecność psa może wzmóc alergiczne reakcje dziecka na zanieszczyczenie powietrza, jeśli chodzi o koty, nie zaobserwowano tego problemu.
• Dziecko dopiero uczy się odpowiedzialności. Nie spodziewajmy się więc, ze samo zajmie się nowym towarzyszem zabaw. Na początku to na nas spadnie większość obowiązków.
Ponieważ dziecko chce mieć bliski kontakt ze swoim zwierzęcym przyjacielem, dotknąć go, przytulić, bawić się, pies i kot to dwa gatunki zwierząt, które wydają się najbardziej odpowiednie dla malucha. Oczywiście, ważny jest również indywidualny charakter pupila: powinien on być łagodny i nie przejawiać zachowań agresywnych. Pamiętajmy zawsze o kilku podstawowych regułach:
• Nigdy nie pozwalajmy, by dziecko robiło pupilowi krzywdę, od małego uczmy je szacunku dla stworzenia.
• Nie pozwalajmy, by zwierzę bez opieki wchodziło do pokoju małego dziecka.
• Pokażmy dziecku, jak zwierzątko lubi być głaskane, a jak nie należy go dotykać.
• Dziecko uczy się przez przykład. Jeśli jesteśmy brutalni w stosunku do zwierzęcia, nasze dziecko również takie będzie.
• Zanim sprawimy sobie zwierzątko sprawdźmy, czy dziecko nie jest uczulone.
• Obecność psa może wzmóc alergiczne reakcje dziecka na zanieszczyczenie powietrza, jeśli chodzi o koty, nie zaobserwowano tego problemu.
• Dziecko dopiero uczy się odpowiedzialności. Nie spodziewajmy się więc, ze samo zajmie się nowym towarzyszem zabaw. Na początku to na nas spadnie większość obowiązków.
Kilka słów o psach
Jeśli macie już psa, powinniście uważnie monitorować jego kontakty z dziećmi, tak by obie strony żyły w zgodzie i harmonii. Jeśli nie, przed Wami proces "ułożenia sobie" zwierzęcia.
W obu przypadkach nauczcie dziecko jak :
• Pies się komunikuje
• Zbiżać się do psa i kiedy można to zrobić
• Zachowywać się w stosunku do psa (co może go zdenerwować, przestraszyć, co lubi, jakie są oznaki, że "ma już dość")
• Zareagować kiedy pies zachowuje się agresywnie
Jeśli macie już psa, powinniście uważnie monitorować jego kontakty z dziećmi, tak by obie strony żyły w zgodzie i harmonii. Jeśli nie, przed Wami proces "ułożenia sobie" zwierzęcia.
W obu przypadkach nauczcie dziecko jak :
• Pies się komunikuje
• Zbiżać się do psa i kiedy można to zrobić
• Zachowywać się w stosunku do psa (co może go zdenerwować, przestraszyć, co lubi, jakie są oznaki, że "ma już dość")
• Zareagować kiedy pies zachowuje się agresywnie
Pies a niemowlę
• Pierwszy kontakt jest kluczowy! Pokażcie psu niemowlę – w ten sposób pies lepiej pozna i szybciej zaakceptuje nowego członka rodziny.
• Dopóki nie będziecie pewni reakcji psa, nie zostawiajcie go samego z dzieckiem. Żadna rasa psa nie jest w 100% bezpieczna. Najwięcej zależy od charakteru psa, jego reakcji na pojawienie się dziecka nie można przewidzieć.
• Pierwszy kontakt jest kluczowy! Pokażcie psu niemowlę – w ten sposób pies lepiej pozna i szybciej zaakceptuje nowego członka rodziny.
• Dopóki nie będziecie pewni reakcji psa, nie zostawiajcie go samego z dzieckiem. Żadna rasa psa nie jest w 100% bezpieczna. Najwięcej zależy od charakteru psa, jego reakcji na pojawienie się dziecka nie można przewidzieć.
Kilka słów o kotach
Idealnie byłoby, gdyby kot przyzwyczajany był do obecności dzieci zanim skończy trzeci miesiąc życia. Starszy kot, który nie miał wcześniej do czynienia z dziećmi, może się bać i zachowywać agresywnie. Pamiętajmy o tym, że te zwierzęta gubią sierść. Należy bardzo uważać, by nie dostała się ona do buzi dziecka. Niemowlęcy zapach bardzo przyciąga koty, które chętnie układają się w nogach dziecięcego łóżeczka lub kołyski. Nieco starsze dzieci uczulmy na to, że nie należy:
• Krzyczeć kotu do ucha
• Ciągnąć za ogon
• Całować i ściskać bez opamiętania.
Idealnie byłoby, gdyby kot przyzwyczajany był do obecności dzieci zanim skończy trzeci miesiąc życia. Starszy kot, który nie miał wcześniej do czynienia z dziećmi, może się bać i zachowywać agresywnie. Pamiętajmy o tym, że te zwierzęta gubią sierść. Należy bardzo uważać, by nie dostała się ona do buzi dziecka. Niemowlęcy zapach bardzo przyciąga koty, które chętnie układają się w nogach dziecięcego łóżeczka lub kołyski. Nieco starsze dzieci uczulmy na to, że nie należy:
• Krzyczeć kotu do ucha
• Ciągnąć za ogon
• Całować i ściskać bez opamiętania.
Czy będzie to początek wielkiej przyjaźni, czy wielka katastrofa, zależy od wielu czynników. Na pewno życie z domowym zwierzątkiem jest dla dziecka czynnikiem wspierającym jego rozwój, zwłaszcza emocjonalny. Starajmy się tak pokierować wychowaniem naszego dziecka, by obecność pupila uczyła go odpowiedzialności za inne stworzenie i rozwijała jedynie pozytywne odruchy.
Reklama.