Dzieci potrzebują prostych przekazów, instrukcji jak radzić sobie w trudnych sytuacjach, granic i norm zachowań.
Dzieci potrzebują prostych przekazów, instrukcji jak radzić sobie w trudnych sytuacjach, granic i norm zachowań. swong95765/http://bit.ly/17fK05k/CC BY/http://bit.ly/1mhaR6e
Reklama.
Mitologia bezstresowego wychowania
Bezstresowe wychowanie to mit! Zacznijmy od tego, że sama nazwa jest przez większość osób interpretowana jako brak stawiania granic i konsekwencji. Autor tej metody, Benjamin Spock, wydał w 1946 roku podręcznik zawierający zbiór teorii i wskazówek dotyczących dzieci.
Kamila Krocz
Psycholog społeczny

Zespół praktyk określanych jako „bezstresowe wychowanie” pojawił się w Polsce na początku lat 90. XX wieku, ale ma dość długą tradycję. Postulaty charakterystyczne dla „wychowania bez granic” można odnaleźć już na przełomie XVIII i XIX wieku, kiedy to zwracano uwagę na naturalność wychowania i konieczność rozwoju potencjału dziecka, zachęcając do spontanicznej aktywności oraz dając swobodę działania. Czytaj więcej

Stres
Zazwyczaj mówimy, że ma on negatywny wpływ. Jednak chwilowy i krótkotrwały motywuje i daje nam impuls do działania. Jedni go unikają, inny radzą sobie koncentrując się na zachowaniu i rozwiązaniu problemu, a jeszcze inni skupiają się głównie na swoich emocjach.

Psychologicznie stres opisujemy na trzy sposoby

Stres - bodziec To sytuacje, które towarzyszą nam na co dzień i które wywołują napięcie i wzmożoną aktywność naszego organizmu.
Stres - reakcja Fizjologiczne i psychologiczne zachowania i zmiany pojawiające się w odpowiedzi na sytuację stresową.
Stres - proces To transakcja - otoczenie wpływa na nas, my wpływamy na otoczenie.

Na temat stresu powstało naprawdę dużo książek, poradników, warsztatów, szkoleń. Poświecono mu lata badań i specjalne kwestionariusze określające jego wpływ i sposoby radzenia sobie z nim. Dlaczego więc stres miałby nie pojawiać się w wychowywaniu? Możemy opisać wiele sytuacji, którym towarzyszy napięcie i zdenerwowanie oraz wewnętrzny niepokój.

Kiedy dziecko przeżywa stres?

Gdy płacze, próbując wymusić na nas jakąś decyzję.
Gdy kłóci się z nami.
Gdy nie wie jak rozwiązać zadanie z matematyki.
Gdy nie rozumie dlaczego rodzice się kłócą.
Gdy nie ma obok mamy lub taty.
Gdy kolega w szkole mu dokucza.
Gdy zostaje wywołane do odpowiedzi.
Gdy śnią mu się koszmary.
Gdy nie rozumie swoich emocji.

Dzieci potrzebują prostych przekazów, instrukcji jak radzić sobie w trudnych sytuacjach, granic i norm zachowań. Potrzebują też poczucia bezpieczeństwa i miłości, zapewnienia że są kochane i akceptowane. Muszą wiedzieć, że świat niesie ze sobą stres i że człowiek uczy się jak sobie z nim radzić.

Wychowanie bezstresowe stało się obecnie elementem pop-psychologii. Hasłem, za którym nie stoją żadne sensowne treści. Stres jest nieodłącznym elementem życia i nie da się, nawet gdyby ktoś bardzo chciał, wychowywać dziecka tak, aby ono nigdy stresu nie odczuło. Podobnie jak nie jest możliwe, żeby dziecko nie przestrzegało żadnych zasad i nie miało żadnych granic. Czytaj więcej