Reklama.
Reklama.
Reklama.
(Nie)grzeczne dzieci, czyli jak poradzić sobie z agresją? Mam na to przepis, potrzeba tylko kilka składników
Zacznę od tego, że problem z agresją i złością dotyczy wszystkich dzieci. Zaryzykowałabym nawet stwierdzenie, że gdy dziecko się nie złości, to jest to sygnał ostrzegawczy, że dzieje się coś nietypowego. Każdy z nas przechodzi taki etap, gdy pojawiają się nowe emocje, wymagające nowych umiejętności radzenia sobie. Spróbujmy zrozumieć skąd bierze się agresja i złość. Poznajcie Julkę...
Reklama.
Julka miała 3 lata gdy pierwszy raz uderzyła mamę. Z czasem zdarzało się to coraz częściej. Zawsze uważano ją za uśmiechnięte i pogodne dziecko. Spokojna i opanowana, bystra. Na początku rodzice reagowali, zwracali uwagę i karali. Jednak na dziewczynkę to nie działało, z czasem było coraz gorzej.
Rodzice nie wytrzymywali już krzyku, bicia, gryzienia. Zaczęli reagować złością i coraz częściej podnosili głos. Wytworzyli specyficzne błędne koło. Julka się złościła, gdy na coś jej nie pozwalano - rodzice reagowali i karali ją, brak telewizji, bajek na dobranoc, słodyczy - Julka stawała się coraz bardziej agresywna, a jej awantury przybierały na sile - rodzice zaczynali tracić cierpliwość i byli coraz bardziej zmęczeni - Julka nie ustępowała, gryzła, biła po twarzy, rzucała się na podłogę - bezsilni rodzice odpuszczali i Julka dostawała to, o co tak uparcie się kłóciła.
Czy widzicie gdzie tkwi problem w rodzinie Julki? Zauważacie błąd popełniony przez jej rodziców? Ja widzę dwa. Pierwszy to ich reakcja. Zamiast skupić się na tym dlaczego nie wolno bić, skąd się bierze złość, czym jest i jak sobie z nią radzić, rodzice za każdym razem stosowali kary, na dodatek nieadekwatne do niepożądanego zachowania dziecka.
Po drugie, stosując te kary nie byli konsekwentni co spowodowało, że Julka wypracowała sobie mechanizm wymuszania. Wygląda to w ten sposób, że zamiast wkładać wysiłki w poradzenie sobie ze złością i sytuacją stresującą, ona skupiała wszystkie swoje w krzyk i agresję. Czy jest szansa dla tej rodziny? Czy ich relacje można naprawić? Oczywiście, że tak. I należy zacząć od razu.
Skąd bierze się krzyk dziecka?
Krzyk ma różne funkcje. Może wyrażać emocje - złość, zdenerwowanie, frustrację, uczucie niesprawiedliwości, bunt lub po prostu gniew. Może być związany z etapem rozwoju i brakiem umiejętności rozumienia postępowania dorosłego. W pierwszych fazach rozwoju dzieci nie są w stanie myśleć altruistycznie, są skupione na sobie i na własnych potrzebach. To mija z wiekiem, więcej na ten temat możecie przeczytać w tekście o dziecięcym egoizmie.
Krzyk ma różne funkcje. Może wyrażać emocje - złość, zdenerwowanie, frustrację, uczucie niesprawiedliwości, bunt lub po prostu gniew. Może być związany z etapem rozwoju i brakiem umiejętności rozumienia postępowania dorosłego. W pierwszych fazach rozwoju dzieci nie są w stanie myśleć altruistycznie, są skupione na sobie i na własnych potrzebach. To mija z wiekiem, więcej na ten temat możecie przeczytać w tekście o dziecięcym egoizmie.
Krok 1
Zachowaj spokój i pokaż dziecku, że rozumiesz jego emocje.
Krok 2
Postaraj się znaleźć przyczynę. Zapytaj dziecko i pomóż mu określić źródło jego złości.
Krok 3
Ustal zasady. Możecie spisać co dziecku wolno, a czego nie. Stwórzcie razem listę takich rzeczy i powieście je na ścianie w widocznym miejscu. Raz na jakiś czas dopisujcie nowe zasady lub powtarzajcie te spisane. Postaw na jasne komunikaty np. nie wolno bić, nie wolno gryźć, można się złościć i wyrażać swoje emocje, można mówić o swojej złości.
Krok 4
Nie reaguj krzykiem i agresją. Dzieci uczą się przez naśladowanie. Jeśli widzą reakcje rodzica, to z czasem zaczynają ją powielać.
Krok 5
Nie zniechęcaj się, gdy nie widzisz efektów. Dzieci potrzebują czasu na naukę, zwłaszcza gdy wiąże się ona ze zmianą już nabytych wzorców zachowań.
Krok 6
Pracuj nad sobą. Gdy dzieci reagują emocjami, których nie rozumiemy często tracimy cierpliwość i siłę. Spróbuj wtedy odejść w inne miejsce i chwilę odetchnąć. Nasze zdenerwowanie udziela się wszystkim wokół.
Krok 7
Wypróbuj kosz złości. Daj dziecku czas na rozładowanie napięcia. Niech nie uczy się tłumienia emocji.
Reklama.