
Reklama.
Skąd się biorą choroby genetyczne
Dziecko w chwili poczęcia otrzymuje jeden komplet genów od mamy a drugi od taty. Są to, gromadzone przez pokolenia informacje, które niosą zestaw cech nowego człowieka. Jeżeli w organizmie jednego z rodziców znajduje się gen przenoszący jakąś chorobę, to dziecko go otrzyma. Jeżeli drugi z rodziców jest zdrowy to dziecko nie musi na tę chorobę zachorować, ale będzie jej nosicielem i przekaże ją swemu potomstwu.Niektóre choroby genetyczne nie są dziedziczone, a odpowiedzialna jest za nie nowa mutacja, która miała miejsce najczęściej w komórce jajowej albo plemniku jeszcze przed zapłodnieniem.
Kobiety rodzą się z kilkoma milionami jajeczek, które muszą im starczyć do końca okresu płodnego. Z wiekiem komórki jajowe dojrzewają i albo powstaje z nich nowe życie, albo giną. Z wiekiem jajeczka starzeją się i ulegają mutacjom. Te jajeczka, które dojrzewają i owulują u kobiety w wieku 40-45 lat są dużo częściej nieprawidłowe genetyczne.
Podobna sytuacja jest z męskimi plemnikami. Co prawda w organizmie zdrowego mężczyzny stale powstają nowe, plemniki które po 90 dniach są gotowe do zapłodnienia, jednak współczesne badania pokazują, że w spermie starszego mężczyzny cześć tych plemników uległa mutacji.
Wiek mamy
Ryzyko urodzenia dziecka z wadą wrodzoną przez młodą, zdrową kobietę wynosi 3-5% z czego 85% defektów jest uwarunkowanych genetycznie. Dla kobiet po 35 roku życia sytuacja zmienia się pod kilkoma względami. Z jednej strony organizm młodej kobiety częściej rozpoznaje zmiany genetyczne i w sposób naturalny dochodzi wówczas do poronienia samoistnego. Ta zdolność słabnie z wiekiem. Z drugiej strony w starszych komórkach jajowych częściej powstają wywołujące choroby mutacje.Przykładowo, ryzyko urodzenia dziecka z zespołem Downa u kobiety w wieku 20 lat wynosi 1:1527, a u kobiety w wieku 35 lat już 1: 356.
Może cię zainteresować także: Konflikt serologiczny w ciąży. Jak mu zapobiegać, jak leczyć i co to jest immunoglobulina?