G(ł)odzenie się na śmierć. Czy moje dziecko ma anoreksję?

Ania miała 9 lat, gdy przestała jeść. Początkowo mówiła, że jest za gruba, że musi schudnąć, bo dokuczają jej koledzy z klasy. Ania nie była otyła, ale nie była też chuda. Jej mama mawiała, że kobieta musi mieć trochę ciała, bo wtedy jest atrakcyjniejsza. Jednak presja rówieśników była większa. Dziś Ania ma 12 lat, jest wychudzona, nie chce żyć.

Hubert - w szkole przezywali go prosiakiem. Był gruby. Nikt nie wiedział dlaczego. Początkowo zainteresował się dietą, zdrowym odżywianiem, sportem. Zmniejszał porcje, jadł pół talerza, odstawił ziemniaki, pszenicę. Ostatecznie zrezygnował z jedzenia. Schudł. Dziś ma 14 lat. Jest chory, cierpi.

Magda, zawsze piękna i szczupła. Najlepsza uczennica, aktywna i lubiana. Jednak mama wciąż wymagała od niej więcej. “Dostałaś piątkę? Dlaczego nie szóstkę?”. Magda bardzo się starała, musiała być perfekcjonistką. Wymagała od siebie naprawdę dużo. Od swojego ciała także. Ma 15 lat i nie może patrzeć na jedzenie, więc po prostu tego nie robi.

Zdeterminowana Ania
Z roku na rok wzrasta liczba osób chorujących na zaburzenia odżywiania. Choć wiele się o nich mówi, to niestety wciąż nie zauważamy problemu wokół nas. Rodzice Ani nie wiedzieli, że jej fiksacja na punkcie figury już dawno przeszła z poziomu normalnego na zaburzony. Nie wiedzieli, bo nie mieli pojęcia czym jest anoreksja i że może dotyczyć dzieci. Naprawdę małych dzieci. Nadal nie do końca wiedzą jak mają się zachowywać. Choroba córki ich przeraża.

Zakompleksiony Hubert
Mama Huberta była z niego dumna. Uważała, że to fantastyczne, że jej syn w końcu wziął się za siebie. Nie pomyślała jednak, że ciągłe mówienie o wadze i odchudzaniu jest niebezpieczne. Nie interesowały ją powody nagłej zmiany sposobu odżywiania jej dziecka. Mówiła tylko, że trzyma kciuki, chwaliła jego determinację. Nie zauważyła kiedy granica została przekroczona.

Zagłodzona Magda
Mama Magdy nadal nie widzi problemu. Uważa, że córka jest ambitna i ma to po niej. Cieszy się, że jest tak skupiona na celu i że ma dość siły żeby go realizować. Nie wie tylko, że Magda może zagłodzić się na śmierć. Nie wie, że jej córka cierpi, że nie chce żyć.

Nie jem, nie piję, a żyję
Anoreksja, nazywana również jadłowstrętem psychicznym. Chorujący na to zaburzenie wykazują zachowania, które mają na celu przede wszystkim zmniejszenie wagi. Jako niepokojący uważa się spadek masy ciała o 15 proc. lub, u dzieci, brak przybywania na wadze.

Jak opisać anorektyka?
Charakteryzują go zachowania mające na celu unikanie jedzenia, określanego przez osoby chore jako “tuczące”. Pojawiają się nasilone problemy z samooceną i poczuciem wartości. Osoby te widzą siebie jako otyłe i brzydkie. Ale przede wszystkim pojawia się ogromny lęk przed przytyciem i tłumienie uczucia głodu. Chorzy na anoreksję potrzebują poczucia kontroli, muszą wiedzieć, że to od nich zależy czy przytyją czy nie.

Możemy także zauważyć zaburzenia endokrynne, czyli zmiany w poziomie hormonów. U kobiet objawia się to zanikiem miesiączki, natomiast u mężczyzn utratą zainteresowań seksualnych i problemami z potencją.

Anoreksji towarzyszy spadek energii, ogólne osłabienie organizmu i układu odpornościowego, wahania i zaburzenia nastrojów, a czasami także depresja. Dzieci przestają interesować się tym, co do tej pory sprawiało im radość. Wycofanie z życia społecznego i relacji z rówieśnikami, to jeden z pierwszych sygnałów, że dzieje się coś niepokojącego.

Nagle pojawia się zainteresowanie sportem, które jest spowodowane chęcią schudnięcia i zgubienia nadprogramowych kilogramów. Jednak nie ma to nic wspólnego ze zdrowym trybem życia. To ciągłe ćwiczenia, które są wykonywane w każdej możliwej sytuacji. Podczas odpoczynku, leżenia na łóżku, siedzenia na lekcjach. To może być napinanie mięśni lub energiczne chodzenie podczas przerwy. Wszystko co może pomóc schudnąć.

Anorektycy nadmierne interesują się kuchnią i gotowaniem. Zaczynają zwracać uwagę na to co jedzą, jak jedzą i w jakich ilościach. Anorektyk je zazwyczaj samotnie, stara się zmniejszyć liczbę posiłków i dokładnie analizuje jedzenie.

Anoreksja to ciężka choroba. Prowadzi do śmierci.