Reklama.
Reklama.
Reklama.
"Za moich czasów..." – czyli o braku rodzicielskiej solidarności
26 października 2016, 08:48·2 minuty czytania
Publikacja artykułu: 26 października 2016, 08:48Za moich czasów… Ja musiałam sobie jakoś radzić… Moje dzieci nie chorowały… Nikt nie mówił, że będzie łatwo...
Reklama.
Takie zdania płynące z ust innych rodziców bulwersują mnie najbardziej. Można je usłyszeć od starszego pokolenia, czasami od kolegi czy koleżanki, pani z kadr etc.. Bezsensowny wyraz braku solidarności z innymi rodzicami.
Usłyszałam ostatnio historię o tym jak mama dwójki dzieci, w tym jednego 3-miesięcznego maluszka, zaangażowała ojca do pomocy przy dzieciach, kiedy starsza córka zachorowała na coś zakaźnego. Tata, aby odseparować dzieci i pomóc żonie przy opiece wziął zwolnienie w pracy. Nasłuchał się przy tym w kadrach, że jak to żona sobie nie radzi? Jakoś powinna sobie poradzić, wszystkie mamy jakoś muszą sobie radzić.
Zastanawiam się po co to? Po co takie niesolidarne komentarze i udawanie, że „ja sobie musiałam radzić i nikt mi nie pomagał”. Nawet jeśli tak było, to po co kontynuować tę bezsensowną praktykę zostawiania rodziców bez wsparcia, za to z gorzkim słowem.
Chodziłam tydzień z tą historią w swojej głównie i zastanawiałam się skąd się to bierze w innych rodzicach? Te nieżyczliwe komentarze, ocenianie i udawanie superbohatera.
Myślę, że to błędne koło, w którym tkwimy od pokoleń. Mi nikt nie pomagał i nie pochylał się nad moim losem, to ja także nie będę życzliwa tym, którym jest trudno. Wynika to z wielkiej niezaspokojonej potrzeby bycia docenionym w roli rodzica.
Myślę, że to błędne koło, w którym tkwimy od pokoleń. Mi nikt nie pomagał i nie pochylał się nad moim losem, to ja także nie będę życzliwa tym, którym jest trudno. Wynika to z wielkiej niezaspokojonej potrzeby bycia docenionym w roli rodzica.
Może cię zainteresować także: „Ojcowie to leniwe dupki i egoiści”. Mężczyzna szczerze o roli taty w wychowaniu dziecka
Wszyscy traktujmy rodzicielstwo jako część naszego życia, może i jest to wyzwanie, ale przecież wielu przez nie przechodziło. A mama i tata potrzebują tego, aby docenić ich codzienny trud, aby przyznać, że rodzicielstwo, a zwłaszcza w wersji pracujący rodzic to trud ogromny – fizyczny, psychiczny, emocjonalny. Uśmiech dzieci jednak nie wszystko wynagradza. Mamy potrzebę bycia docenionym i otwartego przyznania tego, że nie jest łatwo, zamiast udawania, że to coś normalnego i zwykłego.
Jak wiele zmieniłoby się w relacjach rodzic – rodzic i w konsekwencji rodzic –pracodawca, kiedy zaczęlibyśmy dostrzegać rodziców i wspierać ich dobrym słowem, a nie utrudnianiem i tak trudnych historii chorobowych krzywym spojrzeniem lub komentarzem.
Zwykła ludzka życzliwość może na co dzień zdziałać więcej niż wiele super rozwiązań z kategorii firma przyjazna rodzinie.
Reklama.
Więcej:
Kobieta