7 zdań, które możesz powiedzieć, gdy twoje dziecko jest zdenerwowane. Tak mu pomożesz

• Nasze dzieci często przeżywają trudne emocje - musimy nauczyć je jak akceptować te uczucia i radzić sobie z nimi.
• Skrywanie i tłumienie emocji jest niebezpieczne, bo w którymś momencie one i tak eksplodują.
• Oto, co możesz powiedzieć dziecku, które jest zdenerwowane i widać, że przeżywa trudne emocje.

Często jest tak, że gdy nasze dzieci są zdenerwowane i najbardziej nas potrzebują, my jesteśmy nieprzygotowani na ich wybuch emocji, bo sami jesteśmy zmęczeni, zestresowani, przytłoczeni. Zamiast im pomóc, akceptując ich zachowanie i zachowując spokój, tylko eskalujemy te emocje, bo sami zaczynamy okazywać nerwy.

7 zdań, które warto powiedzieć, gdy dziecko jest zdenerwowane

Tymczasem powinniśmy być trenerami uczuć naszego dziecka – dzięki odpowiednio dobranym zwrotom możemy wzmocnić je i pokazać mu, jak sobie radzić z trudnymi emocjami. Co warto powiedzieć, gdy widzisz, że twoje dziecko jest zdenerwowane i trudno mu zapanować nad sobą?

1. "To normalne, że odczuwasz zdenerwowanie. Dobrze jest wyrzucić to z siebie”. Pierwszą rzeczą, którą chcesz nauczyć swoje dziecko, to świadomość, że wszystkie emocje (również te trudne!) są w porządku, nie trzeba się ich bać czy ich unikać. Uzmysłów dziecku, że dobrze jest, by uczucia znalazły swoje ujście i się ujawniły, nawet jeśli miałoby to oznaczać, że dziecko się złości czy jest smutne.

2. "Masz prawo czuć się tak, jak się czujesz. Nie jest jednak w porządku, gdy zachowujesz się w ten sposób”. Czasami konieczne jest zastosowanie bardzo wyraźnego ograniczenia w sposobie wyrażania emocji przez nasze dziecko. Gdy np. zdenerwuje się, bo inny maluch zabrał mu zabawkę, może zacząć płakać czy złościć się, ale nie powinien bić innego dziecka.

W takiej sytuacji musisz dać jasny komunikat: twoja złość jest w porządku, ale bicie drugiej osoby już nie. Możesz z nim na chwilę odejść, by dać mu chwilę na uspokojenie się, a następnie tak nim pokierować, by pomóc mu znaleźć lepszy sposób rozwiązania jego problemu.

3. "To, jak się teraz czujesz, nie będzie trwało wiecznie. To minie i wkrótce znów poczujesz się lepiej”. Dzieci często reagują skrajnie – ich emocje są duże i przytłaczające, dlatego zdarza się, że zachowują się, jakby właśnie nastąpił koniec świata. Mówią: "To najgorszy dzień w moim życiu”, by za chwilę zająć się zabawą, a wtedy ich nastrój szybko ulega diametralnej zmianie. Dlatego warto przypominać dziecku, w chwili największego zdenerwowania, że to minie i zaraz poczuje się lepiej. Dzięki temu zmniejszy się też jego intensywność emocji.

4. "Odetchnijmy, zróbmy sobie przerwę, usiądźmy, zatrzymajmy się na chwilę”. Nawet dorosłym jest ciężko, gdy odczuwają trudne emocje, a co dopiero dziecku. Dobrze jest jednak nauczyć je akceptacji własnych emocji, by ich nie skrywało i nie trzymało w środku, bo z czasem one i tak eksplodują. Odczuwanie emocji pozwala na ich akceptację, a następnie uwolnienie. Możesz zapytać dziecko, jak się czuje, by potrafiło zidentyfikować swoje emocje.

5. "Jesteś dobry, życzliwy i miły”. Bycie zezłoszczonym czy sfrustrowanym nie oznacza, że nasze dziecko jest złe. Niestety czasem, gdy nie potrafi poradzić sobie ze swoimi emocjami, zaczyna na tym cierpieć jego samoocena.

Uzmysłów mu, że każdy może popełniać błędy, dokonywać złych wyborów, ale to nie świadczy o tym, kim jest. Jak najczęściej powtarzaj dziecku, że jest dobre i miłe, a gdy np. sprawi komuś przykrość, zastanówcie się razem, w jaki sposób mogłoby naprawić swój błąd.

6. "Czego możesz się z tej sytuacji nauczyć? Jaka jest z tego lekcja?” Uczmy dziecko, że przeżywanie trudnych emocji to dla niego lekcja. Warto uświadomić mu, że w ten sposób coraz lepiej radzi sobie z emocjami i rozwiązuje własne problemy. Na przykład kłótnia z kolegą może pokazać dziecku, jak radzić sobie w tej konkretnej sytuacji i jak być w przyszłości lepszym przyjacielem.

7. "Jestem tutaj, gdy będziesz mnie potrzebować”. Czasem warto być przy dziecku, gdy odczuwa trudne emocje, ale nie zawsze trzeba interweniować. Są dzieci, u których w momencie, gdy próbujesz je uspokajać, emocje eskalują. W takim przypadku bądź blisko, zapewnij dziecko, że jesteś i pozwól mu samemu zmierzyć się z jego emocjami.

Przypomnij mu, jakie techniki może zastosować, by szybciej się uspokoić. Czasem wystarczy kilka głębszych oddechów lub zastosowanie technik relaksacyjnych przeznaczonych dla dzieci, np. metodę pizzy (dziecko bierze wdech, jakby chciało powąchać pizzę i wydech, jakby chciało ją ostudzić). To pomoże mu szybciej rozładować wewnętrzne napięcie.