Mały pies i małe dziecko to najgorsze połączenie. Robicie krzywdę i dzieciom, i pupilom
Wychowywanie się w domu, w którym jest pies, pozytywnie wpływa na rozwój emocjonalny dziecka. Maluch uczy się odpowiedzialności i szacunku do zwierząt, rozwijają się empatia i wrażliwość. Przynajmniej w teorii, gdy dziecko i pies są do siebie dopasowani. Rodzice popełniają jednak często wielki błąd, kierując się zasadą małe dziecko — mała rasa. Wyjaśniamy, dlaczego to bardzo niebezpieczne połączenie!
- Mała rasa nie jest odpowiednim wyborem psa dla dziecka.
- Pies o małym rozmiarze może być agresywny, a małe dziecko z łatwością zrobi mu krzywdę.
- Rasę psa należy dobrać według wieku dziecka, pamiętać o naszej stałej kontroli i zwrócić uwagę na usposobienie psa oraz jego potrzeby.
Jaki pies dla dziecka?
To oczywiście prawda, że pies może mieć szczególny wpływ na dziecko. Zwierzę może być pierwszym przyjacielem malucha i istotą, nad którą to on roztoczy opiekę. Psiak nauczy dziecko empatii, pokory, cierpliwości czy poczucia obowiązku.Z drugiej strony pies nie jest narzędziem wychowawczym, a tym bardziej zabawką. Dlatego nie powinniśmy wybierać zwierzęcia jednostronnie, kierując się zasadą — jeśli dziecku nie stanie się krzywda, to ta rasa jest odpowiednia.Może cię zainteresować także: Zerwiemy przez sierściucha. Jak szczeniaczek, oprócz kanapy, zniszczył mój 5-letni związek
Wielu rodziców przy wyborze psa kieruje się wyłącznie jego małym rozmiarem, bo wydaje im się, że zapewni to dziecku bezpieczeństwo. W końcu mały pies nie da rady zrobić maluchowi krzywdy.
To błąd. Po pierwsze, mała rasa wcale nie świadczy o łagodnym charakterze psa. Waleczny chihuaha może gwałtowniej zareagować chociażby na ciągnięcie za ogon przez dziecko niż łagodny golden retriever. Po drugie mały pies może zostać skrzywdzony przez dziecko.
Mniejsze rasy bywają wrażliwe na ból, dlatego raczej nie poleca się ras miniaturowych dla rodzin z naprawdę małymi dziećmi. Nie bez powodu duże rasy psów uważa się za doskonałych kompanów dzieci ze względu na ich legendarną cierpliwość.
Małe rasy psów owiane są kilkoma mitami: mówi się, że nie wymagają szkolenia, socjalizacji, są z natury łagodne, nie potrzebują dużo ruchu, a ich pielęgnacja nie jest skomplikowana. To bzdura – wszystko zależy od konkretnej rasy.
Do pewnego wieku maluch nie zdaje sobie sprawy ze swojej siły, nie rozumie jeszcze, że zwierzę odczuwa tak jak on. Hodowcy małych ras przyznają, że często spotykają się z sytuacją, w której mały pies zostaje dożywotnio skrzywdzony przez malucha, który nie był pod odpowiednią opieką rodziców.
Rasa dla dziecka i nadzór rodziców
Dlatego przy wyborze psa dla dziecka powinniśmy kierować się trzema zasadami:- Wiekiem dziecka – czy maluch jest już w stanie zrozumieć, że pies nie jest zabawką, nie skrzywdzi go nieświadomie, zrozumie podstawowe zasady panujące w czasie zabawy z psem? A jeśli nie, to czy jesteśmy w stanie mieć go na oku cały czas.
- Kontrolą rodzicielską – nawet najlepiej ułożony pies to jednak zwierzę, nawet najbardziej empatyczny maluch to jeszcze dziecko. Dlatego nie zostawiajmy tego duetu samego. Spacery, karmienie, czesanie, zabawa z psem powinny odbywać się zawsze przy naszym udziale.
- Rasą — i nie chodzi tu wyłącznie o wielkość psa, a w pierwszej kolejności właśnie o jego usposobienie, charakter, podatność na trening, cierpliwość.
Na pierwszy rzut oka widać jednak, że te psy różni od siebie prawie wszystko. Mają różną wielkość, potrzeby aktywności czy pielęgnacji, cenę, charakter. Dlatego dobranie psa "akurat do 5-latka" będzie dość naiwnym pomysłem, bo dziecko wreszcie podrośnie, a to rodzice zostaną z psem, który np. kocha biegi, a naszym ulubionym hobby jest leżenie na kanapie.
Dlatego rasę dobierajmy według usposobienia, ale także stylu życia naszej rodziny, wielkości domu, podwórka, możliwości finansowych (wybierajmy psy z pewnych źródeł i licencjonowanych hodowli, by nie przykładać się do rozmnażania ich w nieodpowiednich warunkach). Jednocześnie pamiętajmy, że relacja psa z dzieckiem zależy od naszego nadzoru i jeśli maluch skrzywdzi zwierzę, to na nas będzie spoczywała odpowiedzialność.
Może cię zainteresować także: Gdy urodzisz, twój pies nie będzie taki, jak kiedyś. Psi psycholog mówi, jak się na to przygotować