Przygotowania do pierwszej spowiedzi. Jak brzmi regułka do spowiedzi świętej dla dzieci komunijnych

Redakcja MamaDu
Spowiedź dla dzieci komunijnych to pierwsza spowiedź święta w ich życiu. Warto, by dzieci wcześniej zapoznały się z formułą spowiedzi świętej, która nieco różni się od tekstu spowiedzi dla dorosłych. Oto jak brzmi tekst regułki do spowiedzi dla dzieci i dorosłych.
Spowiedź święta: regułka, formuła, tekst. Spowiedź święta dla dzieci - tekst fot. 123rf
Spowiedź przed Pierwszą Komunią Święta zwykle odbywa się w dzień przed uroczystością. Po to by dzieci przystępujące do komunii były w stanie łaski uświęcającej.
Formuła spowiedzi dla dzieci nie jest trudna do zapamiętania. Sama rozmowa z duchownym może być jednak stresująca. Jednak jeśli dziecko nauczy się tekstu pierwszej spowiedzi, nie ma czego się obawiać.


Do spowiedzi przed Pierwszą Komunią Świętą dziecka powinni przystąpić także rodzice oraz rodzice chrzestni.

Formuła spowiedzi dla dzieci

Formułę spowiedzi przed Pierwszą Komunią Świętą powinno znać każde dziecko, które podchodzi do tego sakramentu. Spowiedź przed przyjęciem ciała Jezusa Chrystusa przemienionego w czasie mszy świętej jest niezbędna do otrzymania łaski uświęcającej.

Dziecko, przystępując do spowiedzi, musi wypowiedzieć następująca tradycyjną formułę spowiedzi dla dzieci:

Dziecko: W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus.

Ksiądz: Na wieki wieków. Amen.

Dziecko: Do spowiedzi przystępuję po raz pierwszy. (od następnej spowiedzi mówimy: ostatni raz byłem u spowiedzi kiedy pokutę zadaną odprawiłem -lub nie i dlaczego- a dalej jest tak samo) Obraziłem Pana Boga następującymi grzechami… (wyznajesz swoje grzechy). Więcej grzechów nie pamiętam, za wszystkie serdecznie żałuję, obiecuję poprawę, i proszę Cię Ojcze o pokutę i rozgrzeszenie.

Ksiądz: Kapłan rozmawia z tobą, modli się i udziela rozgrzeszenia

Dziecko: Cicho modlisz się, a następnie mówisz „Boże, bądź miłościw mnie grzesznemu”.

Po słowach kapłana: „ja odpuszczam tobie grzechy w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego” odpowiadasz „amen”.

Ksiądz: Wysławiajmy Boga, bo jest dobry

Dziecko: Bo Jego miłosierdzie trwa na wieki.

Ksiądz: Pan odpuścił tobie grzechy, idź w pokoju.

Dziecko: Bóg zapłać. Szczęść Boże.

Odchodzisz od konfesjonału, gdy usłyszysz pukanie kapłana. Całując stułę kapłana, wyrażasz szacunek do Pana Boga.

Formuła spowiedzi dla dorosłych – tekst

Formuła spowiedzi dla osób dorosłych jest podobna do tej dla dzieci. Często dorośli, którzy aktywnie uczestniczą w życiu religijnym, zmieniają trochę tekst formuły. Jednak tradycyjny tekst przed spowiedzi brzmi:

Penitent (osoba spowiadająca się): Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus.

Kapłan: Na wieki wieków. Amen

Penitent czyniąc Znak Krzyża mówi: W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Amen.

(kapłan uczyni znak krzyża i zachęci do ufności w miłosierdzie Boże, na przykład, może to uczynić słowami „Bóg niech będzie w twoim sercu, abyś skruszony w duchu wyznał swoje grzechy”)

Penitent: Rozpoczynając wyznanie grzechów: Ostatni raz u spowiedzi świętej byłem: tydzień, miesiąc, lata temu… Pokutę zadaną wypełniłem (lub nie). Obraziłem Pana Boga następującymi grzechami: wyliczam te grzechy, a przy ciężkich podaję liczbę i okoliczności. Na zakończenie mów: „więcej grzechów nie pamiętam, za wszystkie serdecznie żałuję, postanawiam poprawę proszę o naukę, pokutę i rozgrzeszenie”.

Następnie kapłan zachęca penitenta do okazania żalu

Penitent: Boże, bądź miłościw mnie grzesznemu (Łk 18,13).

Udzielając rozgrzeszenia kapłan wypowiada słowa: „Bóg Ojciec Miłosierdzia, który pojednał świat ze sobą, przez śmierć i zmartwychwstanie swojego Syna i zesłał Ducha Świętego na odpuszczenie grzechów, niech ci udzieli przebaczenia i pokoju, przez posługę Kościoła. I ja odpuszczam Tobie grzechy, w imię Ojca, Syna i ducha Świętego”

Penitent: ,,Amen”.

Po udzielaniu rozgrzeszenia i zadaniu pokuty, kapłan zwraca się do ciebie słowami: „Wysławiajmy Pana bo jest dobry”.

Penitent: „A jego miłosierdzie trwa na wieki”

Kapłan: „Pan odpuścił tobie grzechy. Idź w pokoju”.

Penitent: Bóg zapłać.

Kapłan puka w konfesjonał

Spowiedź święta – na czym polega


Spowiedź święta, czyli sakrament pokuty i pojednania, to chrześcijański obrzęd oczyszczania z grzechów. Uznaje się ją za „sakramentalny znak, który ukazuje i zarazem urzeczywistnia pokutę i pojednanie”.

Spowiedź święta polega na wyznaniu spowiednikowi swoich grzechów, w celu proszenia o przebaczenie, przyjęcia pokuty i pojednanie z Bogiem. Grzesznik chce pozbyć się grzechu, wyznaje go, postanawia z nim walczyć. Przyjmuje pokutę i otrzymuje rozgrzeszenie. W Kościele katolickim spowiedź świętą zalicza się do sakramentów uzdrowienia.

Spowiedź święta – elementy

W Kościele katolickim wyróżnia się pięć warunków dobrej spowiedzi:

1. Rachunek sumienia.
2. Żal za grzechy.
3. Mocne postanowienie poprawy.
4. Szczera spowiedź.
5. Zadośćuczynienie Panu Bogu i bliźniemu.

Sam sakrament pokuty składa się z trzech aktów penitenta, czyli osoby spowiadającej się oraz z rozgrzeszenia kapłana. Aktami penitenta są:

1. Żal za grzechy.
2. Spowiedź lub ujawnienie grzechów przed kapłanem.
3. Postanowienie wypełnienia zadośćuczynienia i czynów pokutnych.

Spowiedź święta – historia

Historia spowiedzi świętej opisana jest w Ewangelii Mateusza. To Jezus Chrystus przekazał Kościołowi władzę odpuszczania grzechów ludziom poprzez w Piotra. Mówi o tym Ewangelia Mateusza 16,17-19 oraz 18,15-18, a także Ewangelia Jana 20,19-23.

"Na ręce Piotra Apostoła wspólnota Kościoła otrzymała misję pojednania, władzę 'związywania' i 'rozwiązywania'. Władzę tę otrzymali także inni Apostołowie. Przekaz Ewangelii mówi, że gwarantem odpuszczenia grzechów jest sam Jezus obecny w Kościele (...). W Izraelu było oczywistym, że tylko Bóg może odpuszczać grzechy. Jezus nauczał, że ma tę boską władzę. Mówił o tym przy uzdrowieniu paralityka. Paraliż był dla Jezusa obrazem obezwładnienia przez grzech" – czytamy na Wikipedii.

Przez wieki sakrament spowiedzi świętej przeszedł długi proces rozwojowy. Nie zawsze praktykowano go w takiej formie, jak dziś. "Natomiast co do istoty tego Sakramentu, istniała zawsze w świadomości Kościoła mocna i niezmienna pewność, że z woli Chrystusa przebaczenie dawane jest każdemu poprzez sakramentalne rozgrzeszenie, którego udzielają szafarze Sakramentu Pokuty. (...) od najdawniejszych czasów chrześcijańskich, w łączności z Apostołami i Chrystusem, Kościół wprowadził do sakramentalnego znaku Pokuty oskarżenie się z grzechów. Jest ono tak ważne, że od wieków aż po dzień dzisiejszy zwykło się nazywać ten Sakrament spowiedzią" – pisał Jan Paweł II.

Spowiedź święta – grzechy

Każda spowiedź święta jest objęta tzw. tajemnicą spowiedzi. To podstawowy obowiązek kapłana. Jego niedotrzymanie obwarowane jest licznymi karami prawa kanonicznego. Co ciekawe, tajemnica spowiedzi jest respektowana przez prawo większości krajów.

Przed przystąpieniem do spowiedzi należy dokonać rachunku sumienia. W katechizmach znajdują się specjalne instrukcje, które pozwolą skrupulatnie ocenić swoje zachowanie i nazwać grzechy.