Te 6 typowych zachowań dzieci doprowadza rodziców do szału. Podpowiadamy, jak je opanować
Wiele zachowań dziecka irytuje rodziców, choć są one typowe na określanym etapie jego rozwoju. To, w jaki sposób na nie reagujesz, ma wpływ m.in.: na jego pewność siebie, umiejętność wyrażania własnych emocji, empatię. Na co więc zwrócić uwagę, gdy twoje dziecko kłamie, buntuje się lub okazuje brak szacunku?
- Na różnych etapie rozwoju dziecko zachowuje się w określony sposób.
- Wiele z tych zachowań, jak np. napady złości czy nieposłuszeństwo wystawiają rodzicielską cierpliwość na próbę.
- Podpowiadamy, jak radzić sobie z dzieckiem w tych trudnych momentach.
Wychowywanie dzieci zwykle nie jest proste, łatwe i przyjemne. Na tej rodzicielskiej drodze czeka na nas wiele pułapek, ale to od nas zależy, czy będziemy mogli zapisać je po stronie zwycięstw, czy porażek. Oto 6 najczęstszych zachowań dzieci, które występują na określonych etapach jego rozwoju i co to dużo mówić – doprowadzają rodziców do szału. Jak sobie z nimi radzić?
1. Kłamanie. Są trzy główne powody, dla których dzieci kłamią: chcą zwrócić na siebie uwagę, uniknąć potencjalnych kłopotów i poczuć się lepiej. Kiedy przyłapiesz dziecko na kłamstwie, zapytaj: "Czy to się naprawdę wydarzyło, czy też chciałbyś, żeby tak się stało?".
Jak reagować, gdy przyłapiemy dziecko na kłamstwie? Na pewno trzeba przyjrzeć się powodom, dla których dziecko nie mówi prawdy i porozmawiać z nim o tym. Sytuacja komplikuje się, gdy dzieci dorastają, a za kłamstwem stoją coraz bardziej skomplikowane emocje i okoliczności.
Dzieci kłamią, by uniknąć problemów, lub gdy bardzo nie chcą wykonać danego polecenia. Czasem trzeba dać dziecku czas przemyślenie swojego zachowania. Wyciągaj konsekwencje, ale też jak najczęściej podkreślaj znaczenie uczciwości. Chwal swoje dziecko, kiedy mówi prawdę, zwłaszcza gdy prawda może przysporzyć mu kłopotów.
2. Buntowanie się. Twoje dziecko ignoruje cię, kiedy każesz mu podnieść zabawki lub mówi: "Nie!" kiedy prosisz je, żeby przestało uderzać nimi o podłogę. Nieposłuszeństwo to chyba jedno z najczęstszych zachowań dziecka, które wyprowadza z równowagi rodziców. Zarazem jest jak najbardziej normalne, bo w ten sposób dzieci testują granice.
Co możesz zrobić? Zastosuj metodę ostrzeżeń albo zachęty. Możesz np. powiedzieć: "Jeśli posprzątasz swoje zabawki, będziesz mógł oglądać telewizję". Jeśli twoje dziecko nie zastosuje się do twojej prośby, staraj się być konsekwentny.
3. Brak szacunku. Lekceważące zachowanie może przejawiać się nie tylko ignorowaniem rodzica, ale też wyzywaniem go czy rzucaniem rzeczami. W takiej sytuacji musisz reagować szybko, bo jeśli zbagatelizujesz problem, zachowanie dziecka ulegnie tylko pogorszeniu.
Najczęściej tego typu zachowanie wynika z chęci zwrócenia na siebie uwagi lub wyrzucenia złości. Bądź stanowcza, a zarazem spokojna. Za każdym razem mów dziecku, że takie zachowania nie są akceptowane w waszym domu, gdzie każdy do każdego odnosi się z szacunkiem.
4. Marudzenie/Narzekanie. Może przekształcić się w zły nawyk, zwłaszcza jeśli pomaga dziecku w dostaniu tego, czego chce. Pierwszym dobrym rozwiązaniem jest ignorowanie marudzenia. Uzmysłów dziecku, że nie zmusi cię ono w ten sposób do zmiany zdania. Przy okazji okaż empatię, powiedz np. że dzisiaj nie możecie iść na plac zabaw, ale następnym razem zostaniecie tam dłużej.
5. Impulsywne zachowanie. Młodsze dzieci wyrażają je w sposób fizyczny (czyli np. mogą kogoś uderzyć), starsze są bardziej skłonne do impulsywności werbalnej. Jak możesz próbować zmienić tego typu zachowania? Chwal dziecko za każdym razem, gdy uda mu się zapanować nad sobą. Radzenie sobie z emocjami, czyli tzw. inteligencja emocjonalna to jedna z umiejętności, która wymaga czasu i cierpliwości.
6. Napady złości. Występują najczęściej u małych dzieci i przedszkolaków, ale jeśli nie będziemy umieli sobie z nimi radzić, to w późniejszym okresie mogą zamienić się w agresję. Co możesz zrobić?
Na początek wypróbuj ignorowanie napadów złości – twoje dziecko szybko zrozumie, że krzykiem, tupaniem, rzucaniem się na podłogę nie osiągnie tego, czego chce. Choć napady złości są jednym z najtrudniejszych sprawdzianów dla rodzicielskiej cierpliwości – za wszelką cenę zachowaj spokój. Twoje nerwy w momencie, gdy dziecko nie potrafi zapanować nad swoimi emocjami, nic nie dadzą, a tylko doprowadzi do eskalacji konfliktu.
Może cię zainteresować także: Złości się i płacze, lecz nie chce rozmawiać? Poznaj 7 zdań, które nakłonią dziecko do zwierzeń