Twoje dziecko boi się burzy? Poznaj skuteczne strategie, by oswoić ten strach
Twoje dziecko boi się burzy? Chowa się lub płacze, gdy słyszy odgłosy grzmotów albo widzi błyskawice? Nie bagatelizuj jego lęku, a tym bardziej go nie wyśmiewaj. W zależności od wieku dziecka możesz pomóc mu uporać się z tym strachem.
Niestety część dzieci boi się burzy, a sam dźwięk grzmotu wywołuje w nich niepokój lub panikę. Chowają się pod stół, kryją pod kocem, krzyczą lub płaczą, że trudno je opanować.
Irracjonalny lęk
Skąd się bierze ten strach? Do końca nie wiadomo. Jeśli ani ty, ani nikt z twoich bliskich (np. dziadkowie) nie opowiadał dziecku mrożących krew w żyłach historii, związanych z nawałnicami i nie macie związanych z nimi traumatycznych przeżyć, być może lęk jest instynktowny i irracjonalny.
Co nie znaczy, że można go lekceważyć, bagatelizować, czy wyśmiewać. – Absolutnie nie należy mówić: "jesteś już taką dużą dziewczynką, dużym chłopcem, nie bój się, przecież to tylko burza". Trzeba zrozumieć uczucia dziecka, uszanować je. Trzeba powiedzieć, że wiemy, że to może być niepokojące, ale jesteśmy dorośli, pomożemy, zaopiekujemy się, przytulimy, razem przeczekamy, razem się czymś zajmiemy – mówi Dorota Zawadzka w rozmowie z dziennik.pl.
Skuteczne strategie
W zależności od wieku dziecka, które boi się burzy, możemy zastosować różne strategie. W przypadku maluszków (1-2 lata) nie pomogą raczej racjonalne tłumaczenia. Lepiej w kilku prostych zdaniach wyjaśnić dziecku, że burza jest normalnym zjawiskiem atmosferycznym, a następnie spróbować przekierować jego uwagę na coś innego (np. zabawę).
Jeśli tego potrzebuje, przytulmy je, poczytajmy mu bajkę, po prostu pobądźmy z nim, by czuło się bezpiecznie. Zapewnijmy je, że nic złego nie ma prawa się stać, zwłaszcza gdy jesteśmy w domu.
W przypadku przedszkolaków możemy już spróbować racjonalnie im wytłumaczyć, skąd się bierze burza, co to za zjawisko, dlaczego grzmi i błyska się. Dzieci w tym wieku są bardzo ciekawe, więc pewnie będą chciały się dowiedzieć jak najwięcej szczegółów, dzięki czemu szybciej oswoją się z burzą.
Możesz też spróbować poszukać z nim plusów takiej sytuacji, np. powiedz, że po gwałtownych burzach zwykle są duże kałuże, po których można poskakać w kaloszach.
Jeśli z lękiem przed burzą zmaga się nastolatek – być może konieczna będzie konsultacja z psychologiem, bo czasem irracjonalny strach przekształca się w fobię.
Zasady bezpiecznego zachowania
Warto też od najmłodszych lat uczyć dziecko bezpiecznego zachowania w trakcie burzy. O wszystkich zaleceniach informuje na swojej stronie internetowej policja.
Jeśli jesteś w domu:
1. Usuń z balkonów, tarasów wszystkie przedmioty, które mogą zostać porwane przez wiatr i stworzyć dodatkowe zagrożenie.
4. Sprawdź zamknięcie okien i drzwi oraz skutecznie zabezpiecz je przed otwarciem. Pamiętaj również, że w czasie burzy nie należy podchodzić do okien.
5. Nie wychodź lub wyjeżdżaj z domu, jeśli nie musisz.
6. Wyłącz urządzenia elektryczne i gazowe (zawory, bezpieczniki).
7. Zapewnij sobie dostęp do mediów np. poprzez przenośne radio (z bateriami), awaryjne oświetlenie np. latarkę, świeczki oraz niezbędne lekarstwa.
Jeśli jesteś na zewnątrz:
1. Wejdź jak najszybciej do najbliższego budynku i tam przeczekaj burzę. Jeśli nie masz takiej możliwości, to nie zatrzymuj się i nie szukaj schronienia pod drzewami, słupami energetycznymi, niestabilnymi konstrukcjami np. wiaty oraz wszystkimi wysokimi elementami, bo one przyciągają pioruny.
2. Unikaj otwartej przestrzeni. Wykorzystaj jako schronienie istniejące budowle: most, wiadukt, przepusty lub inne stałe konstrukcje. Jeżeli nie mamy możliwości takiego ukrycia się, wykorzystajmy zagłębienia terenu (rów, głęboki dół).
3. Odsuń się od metalowych przedmiotów i ich nie dotykaj.
4. Wyjdź natychmiast z wody (np. jeziora)
5. Unikaj używania telefonu komórkowego. Najlepiej go wyłącz.
Może cię zainteresować także: Jak wybrać krem przeciwsłoneczny dla dziecka? 5 zasad, których musisz przestrzegać na plaży