To czas, by okazać wdzięczność rodzicom. Te 5 pytań działa, jak oczyszczający rachunek sumienia
Praca zdalna, lekcje online, rezygnacja z różnych planów i wyjazdów z powodu epidemii koronawirusa sprawiły, że na jakiś czas powinniśmy zostać w domach, a przynajmniej w granicach jednego miasta lub kraju. Głowiąc się nad tym, jak wykorzystać ten czas powstaje wiele poradników. Jednak, kto pomyślał o swego rodzaju rachunku sumienia i docenieniu swoich bliskich - "mimo wszystko"? To czas, w którym wszyscy zasługujemy na wdzięczność.
Zarzuty wobec rodziców
Jako dzieci bezgranicznie ufamy swoim rodzicom, mimo wielu buntów ostatecznie i tak w żadnym wypadku nie chcemy ich zawieść. Z kolei jako dorośli, odpowiedzialni i świadomi ludzie, zaczynamy dostrzegać, które zachowania rodziców były nieodpowiednie. Wiemy, jakich ich błędów nie chcemy powielić — i dobrze.Jednak zdarza się, że żywimy wobec nich zbyt wiele zarzutów i pretensji. Część z nich otwarcie komunikujemy, z części zwierzamy się tylko najbliższym przyjaciołom, a resztę dusimy w sobie aż do później starości. Warto dojść do wniosku, że destrukcyjne zachowania rodziców wobec nas, będącymi dziećmi, były winą tego, jakie oni sami wcześniej otrzymali od swoich opiekunów wzorce wychowania. Nie zawsze byli świadomi, że pewne słowa i czyny nas ranią.
Jak docenić rodziców?
Negatywne schematy nieświadomie powiela każdy rodzic. Nie da się być idealnym opiekunem, ponieważ wszyscy jesteśmy ludźmi, popełniamy błędy, stresujemy i frustrujemy się oraz potrzebujemy odreagować. Epidemię koronawirusa warto potraktować, jako możliwość, a nie przeszkodę. Nadwyżka wolnego czasu czy konieczność przebywania z bliskimi 24/7 w czterech ścianach to okazja, by zacząć doceniać… rodzinę.Zacząć można od przyjrzenia się relacji z rodzicami. Zadaj sobie te 5 pytań.
1. Jakie jest lub było najlepsze zachowanie twojej mamy/taty w pracy? Możliwe, że w tej kwestii przejawiali wiele negatywnych cech, ale chodzi o to, by wciągnąć tę, która jest najlepsza. Być może chodzi o wysoką etykę, profesjonalizm, zachowanie równowagi. A może o to, że pracują/pracowali dużo, by nas utrzymać. Z drugiej strony mogli pracować mało lub nadal pracują mało, by pomagać nam w nauce lub pomóc przejść okres dojrzewania?
2. Jakie są lub były główne pomysły na rekreację twojej mamy/taty? Być może nie pozwalali zapraszać kolegów do domu, ale gdy już mieliśmy jedyne w roku przyjęcie urodzinowe, stół ze smakołykami był pełen, a atrakcji dla dzieci nie brakowało. Może wspólnie śpiewaliście, graliście w jakąś grę lub pomagaliście podczas gotowania czy majsterkowania przy aucie?
3. Jaki jest lub był najlepszy rytuał twojej mamy/taty Warto doszukać się zwyczaju, który pielęgnowany przez rodziców w dzieciństwie sprawiał nam wiele radości lub dawał poczucie bezpieczeństwa. Może to był codzienny szwedzki stół na śniadanie, deser po każdym niedzielnym obiedzie. Czy późna wspólna kolacja, bo ojciec wracał z pracy po zmierzchu? Nawet jeśli się nam to wtedy nie podobało, bo chcieliśmy być dłużej na podwórku, to rodzice robili to po to, by urozmaicać i podtrzymywać wspólną więź. Czy wprowadzisz to samo w swoim domu?
4. Jakie jest najbardziej atrakcyjne hobby twojej mamy/taty? Być może ojciec lubił auta, a ciebie to zawsze nudziło. Jednak dzięki temu wiesz, jak nie dać się oszukać mechanikowi czy samemu wymienić jakąś część. Z kolei mama mogła lubić chodzenie po górach, gdy tobie się nie chciało. Jednak stąd masz smykałkę do częstej aktywności i nie masz problemów z otyłością. A może któreś z nich pięknie potrafiło urządzić dom, dzięki czemu twoi goście są pod wrażeniem wystroju twojego mieszkania?
5. Jaki jest lub był najlepszy atrybut twojej mamy/taty? Pracowitość, dzięki której mieli pieniądze, by posłać cię na studia lub opłacić prawko. Mądrość, która pomogła ci podjąć w życiu dobre decyzje i zrezygnować ze znajomości z toksycznymi znajomymi. Determinacja, którą naśladujesz i która pomaga ci odnosić w życiu sukcesy, a może optymizm, który pozwala ci dziś dostrzegać we wszystkim plusy.
Nasi rodzice/opiekunowie z pewnością na swój sposób są wyjątkowi i w gąszczu różnych wspólnych historii i przeżyć, znajdą się te wspomnienia, na których myśl kąciki ust powędrują w górę. Gdy odpowiemy sobie na pytania dotyczące własnych rodziców, usiądźmy z własnymi dziećmi i wykonajmy z nimi ten sam przegląd. To czas, w którym warto dzielić się wdzięcznością. Na jej otrzymanie zasługują zarówno rodzice, jak i dzieci. A wy, za co jesteście wdzięczni swoim mamom, tatom lub pociechom?
Źródło: psychologytoday.comMoże cię zainteresować: Wiem, co czujecie! Pracuję zdalnie od lat i mam małe dziecko. Powiem wam, jak przetrwać