"Nie jesteś moim szefem" to dopiero początek. 8 sygnałów, że twoje dziecko to urodzony przywódca
Uparty, zuchwały, hardy, a może po prostu odrobinę bezczelny? Po czym poznasz, że twoje dziecko przejawia właśnie te cechy charakteru? Czy któreś z poniższych zachowań zaobserwowałaś u swojej pociechy? Jeśli tak, to możliwe, że wychowujesz urodzonego przywódcę!
1. Mówi do ciebie po imieniu. To genialna taktyka, która automatycznie pozbawia cię rodzicielskiego autorytetu. Za słowem "mama”, "tata” kryje się szacunek i jednak jakiś dystans między światem dorosłych i dzieci, a gdy dziecko mówi ci po imieniu stawia się na równi z tobą.
2. Do perfekcji opanowało zdolność przewracania oczami. W ten sposób może manifestować swoje niezadowolenie, gdy komunikujesz nawet proste rzeczy: "Zjedz obiad”, "Zdejmij buty”, "Włóż koniecznie czapkę”.
3. Przerywa rozmowy dorosłych. Mówi: "Mamo, patrz”, akurat wtedy, gdy rozmawiasz np. z koleżanką czy sąsiadką. Psychologowie podkreślają, że wiele dzieci żyje w przekonaniu, że stanowią centrum wszechświata nie tylko dla swoich rodziców, ale wszechświata w ogóle.
4. Nie pyta, a oznajmia. Zdarza się im, że nie zapytają o zgodę na zabawę (która wiąże się np. z ogromnym bałaganem), a po prostu informują rodzica, że właśnie to robią.
5. Mówi dokładnie to samo, co ty. Gdy próbujesz je zdyscyplinować, wypowiadając np. zdanie: "Proszę idź do swojego pokoju”, odpowiada dokładnie tak samo, czyli: "Ty też idź do swojego pokoju”.
Urodzony przywódca szybko podchwytuje też twoje techniki. Pewnie zdarza ci się mówić coś w stylu: "dostaniesz deser, jeśli obiad będzie zjedzony". Twoje dziecko doskonale wyczuwa, że to narzędzie negocjacyjne i uczy się go od ciebie, np. "zjem obiad, jeśli włączysz mi teraz bajkę". Brzmi znajomo?
6. Ulubione zdanie twojego dziecka: "nie jesteś moim szefem”. Zapewniasz mu jedzenie, dach nad głową, opiekę, ale dziecko i tak jest przekonane, że to nie ty rządzisz. Nie znosi rozkazującego tonu i komend. Często buntuje się przeciwko twojej władzy, zwyczajnie cię ignorując.
7. Chodź się bawić. Nie "poproszę” lub "mogłabyś się ze mną pobawić?”. Nie, po prostu chodź, bawimy się.
8. Jest pewne siebie i szczere. Dziecko, które wykazuje takie cechy jak zuchwałość czy hardość, jest zwykle pewne siebie i nie ma kłopotu, by wyrazić własne zdanie. Do tego odznacza się szczerością, bez mrugnięcia okiem powie ci np., że masz żółte zęby albo zmarszczki na twarzy.
O takim dziecku mówi się zwykle, że ma "trudny charakter”. Nie szufladkuj go jednak, bo być może to tylko przejściowy okres w jego życiu i pod wpływem twojego konsekwentnego wychowywania oraz wpajania mu właściwych zasad (i dobrych manier!), z czasem się zmieni.
Nie "temperuj go” też na siłę – oczywiście musisz go nauczyć empatii czy szacunku, ale warto pamiętać, że bycie upartym, zuchwałym, czy odrobinę bezczelnym też się w życiu przydaje. Może twoje dziecko to urodzony przywódca?
Może cię zainteresować także: "Dzieci silnej woli" tupią, krzyczą, skaczą po drzewach. Niegrzeczne? One osiągną w życiu sukces
Źródło: babyology.com.au