Sprawdź, co musi umieć dziecko, idąc do szkoły. Lista MEN rozwiewa wątpliwości

Alicja Cembrowska
Z jakimi umiejętnościami dziecko powinno opuścić przedszkole? Co musi umieć, żeby poradzić sobie w szkole? Lista stworzona przez Ministerstwo Edukacji Narodowej pomoże dokładnie odpowiedzieć na te pytania.
Co musi umieć dziecko przed pójściem do pierwszej klasy? Fot. Maciej Stanik
Spis umiejętności nie jest właściwie żadną nowością. Opublikowany został w rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej w 2017 roku. Oczywiście każde dziecko rozwija się w swoim tempie i może szybciej lub później nabyć pewne umiejętności, lista określa jednak te, których nieznajomość może powodować trudności w szkole.

Umiejętności takie jak wiązanie butów, reagowanie na polecenia, znajomość swoich danych czy załatwiania potrzeb fizjologicznych raczej nikogo nie zdziwią. Na liście jest jednak kilka punktów, które mogą zaskoczyć. Dziecko, które idzie do pierwszej klasy, powinno już panować nad swoimi emocjami, rozumieć mowę ciała, śpiewać (lub podejmować próby), a także być empatyczne.


Każdy pierwszoklasista powinien opanować umiejętności:
– samodzielnego ubierania się i rozbierania (w tym wiązania sznurowadeł),
– załatwiania swoich potrzeb fizjologicznych i zgłaszania potrzeb,
– odczytywania komunikatów werbalnych i pozawerbalnych (mowy ciała),
– radzenia sobie z emocjami (być psychicznie gotowe na nauczanie, kontrolować emocje i być pozbawione lęku separacyjnego),
– empatii (szacunku dla osób i zwierząt),
– tworzenia i budowania prostych konstrukcji (np. przy użyciu klocków lub przedmiotów użytkowych),
– utrzymywania długopisu lub pióra oraz mieć za sobą próby pisania pojedynczych liter (mowa o podstawowych pracach manualnych, jak chwytanie),
– sprzątania swoich rzeczy i ich pakowania,
– pracy w grupie i komunikacji z rówieśnikami (z szacunkiem dla norm panujących w grupie, oceniając zachowanie swoje oraz koleżanek i kolegów),
– przyjmowania konsekwencji swojego zachowania (mieć świadomość, że zrobił coś niewłaściwie),
– znajomości swoich danych (imienia oraz nazwiska, a także adresu),
– posługiwania się zwrotami grzecznościowymi,
– wyrażania swojego zrozumienia dla rzeczy i zjawisk (na indywidualny, ale zrozumiały dla dorosłych i rówieśników sposób),
– odróżniania fikcji od rzeczywistości (m.in. tej przedstawianej w bajkach),
– odczytywania pojedynczych słów, z którymi ma styczność na co dzień,
– opowiadania i odpowiadania na pytania,
– wyczucia przestrzeni (wskazania na obrazku, że coś znajduje się z przodu lub z boku,
– śpiewania (chęci podejmowania prób),
– znajomości swojego pochodzenia (kraj, przynależność do Unii Europejskiej, podstawowe symbole),
– rozpoznawania kierunków, kształtów i kolorów,
– matematyczne (liczenie do 10, a także przeliczania w czasie zabaw),
– odróżniania zjawisk atmosferycznych, a także nominałów pieniądza i znajomości zawodów wykonywanych przez rodziców,
– reagowania na podstawowe polecenia w wybranym języku nowożytnym.
Źródło: kobieta.pl