Dzieci wyczuwają napięcie między rodzicami. "Są jak antena"

Dzieci odbierają świat trochę inaczej niż dorośli. Nie analizują faktów, ale doskonale wyczuwają atmosferę.

Ton głosu, spojrzenia, sposób poruszania się po domu, nagłe skracanie rozmów – to wszystko są dla nich sygnały, że coś jest nie tak. Gdy między rodzicami pojawia się napięcie, dziecko często wyczuwa je szybciej niż dorośli zdążą cokolwiek wyjaśnić.

W chwilach kryzysu rodzice często próbują nie pokazywać tego po sobie. Rozmawiają szeptem i uśmiechają się na siłę. To naturalny odruch. Nikt nie chce obciążać dziecka "dorosłymi problemami". Jednak brak jasnego komunikatu bywa dla dziecka trudniejszy niż sama prawda. Ono czuje, że coś jest nie tak, ale nie wie dokładnie co. Niewiedza rodzi niepokój.

Warto pamiętać, że dzieci mają skłonność do obarczania siebie. Jeśli w domu robi się nerwowo, łatwo mogą dojść do wniosku, że to ich wina, że zrobiły coś źle, że przeszkadzają. Mogą mieć pretensję o to, że powinny być grzeczniejsze, żeby rodzice znów byli spokojni.

Dziecko może stać się bardziej czujne, niespokojne, rozdrażnione. Czasem gorzej śpi, częściej płacze lub wycofuje się. To konsekwencja napięcia, jakie się rodzi w związku z tą sytuacją.

Zwykle pomocne w takich sytuacjach może okazać się proste omówienie sytuacji i wyjaśnienie dziecku co się dzieje, w możliwie najprostszy sposób. Powiedzieć, że dorośli mają trudniejszy czas, ale to nie jest wina dziecka i że nadal jest bardzo kochane. Dzieci nawet nie muszą znać szczegółów. Bardziej potrzebują świadomości, że ktoś panuje nad sytuacją.

Pamiętajmy, że napięcia w rodzinie są częścią życia. Dzieci nie oczekują idealnych rodziców. Oczekują prawdy podanej w bezpieczny sposób i poczucia, że nawet w trudniejszych momentach dom nadal jest miejscem, w którym mogą się czuć bezpiecznie.