Twoje dziecko nie znosi matematyki? Oto, jak zaszczepić w nim miłość do liczb

Wielu dorosłych w dzieciństwie myślało: "jestem po prostu kiepski z matematyki". Autorka artykułu, który znalazłam na portalu goodhousekeeping.com, wspomina, że choć była dobra w nauce, nigdy nie polubiła matematyki, bo nauczyciele nie potrafili pokazać jej w atrakcyjny sposób. Dopiero na studiach podyplomowych zrozumiała, że matematyka może opowiadać historie, co bardzo jej się spodobało.

– Nie byłam zła z matematyki, po prostu nie nauczono mnie jej kochać – powiedziała.

Dla Andy Kubis z Pittsburgha kluczową rolę w rozbudzeniu matematycznej ciekawości syna odegrała nauczycielka, Katherine Blandino-Nienhuis z Pittsburgh Science and Technology Academy.

– Dopiero gdy prawdziwy nauczyciel sprawił, że matematyka stała się istotna i interesująca, zainteresowanie mojego syna tym przedmiotem wzrosło – mówi Kubis.

Blandino-Nienhuis pokazywała związki matematyki z problemami społecznymi, dzięki czemu rodziny mogły potem prowadzić angażujące rozmowy przy kolacji.

Chrissy Chen, krajowa dyrektor programów rozwoju młodzieży w Boys & Girls Clubs of America, podkreśla, że matematyka jest wszędzie – w pieczeniu, grach karcianych i liczeniu punktów.

Nawet grając w Monopoly z dziećmi, można w prosty sposób pokazać, jak dodawanie i odejmowanie wpływa na codzienne decyzje. Proste czynności, jak liczenie schodów, samochodów czy porcji w sklepie, pozwalają dzieciom rozwijać umiejętności matematyczne w naturalny i zabawny sposób.

Chen zwraca uwagę na trzy kluczowe rzeczy: pewność siebie, kompetencje i więź.

– Pewność siebie rośnie poprzez zachęcanie i świętowanie postępów; kompetencje poprzez praktykę i rozwijanie umiejętności; a więź przez pokazywanie, jak matematyka przekłada się na zainteresowania lub doświadczenia społeczne dzieci – mówi.

Strach przed porażką jest głównym czynnikiem lęku przed matematyką.

– Wiemy, że strach przed porażką jest opisywany jako główny czynnik wywołujący lęk przed matematyką – mówi dr Josh Prieur.

Dlatego ważne jest, by już od najmłodszych lat uczyć dzieci, że błędy są naturalną częścią nauki.

Proste zdania, takie jak:

"Nie do końca tak jest, ale podoba mi się, jak przemyślałeś ten proces. Błędy świadczą o tym, że twój mózg się rozwija".

"Trafiłeś na trudny punkt. Gdyby cała praca była łatwa, nigdy nie nauczylibyśmy się niczego nowego. To właśnie trudne momenty sprawiają, że się uczymy".

"Najpierw znajdźmy tę prawie właściwą część, bo świetnie to przemyślałeś. Potem dowiemy się, gdzie zboczyliśmy z kursu".

Jeśli porażka nie będzie dla naszych dzieci katastrofą, na pewno chętnie spróbują ponownie rozwiązać zadanie, aż im się uda.

Źródło: goodhousekeeping.com