5 powodów, dla których wciąż czujesz się samotna w macierzyństwie. Drugi wyjaśnia prawie wszystko

Samotność w macierzyństwie to nie jest słabość ani fanaberia. To prawdziwe uczucie, którego doświadcza wiele kobiet. One potrzebują wsparcia a nie oceniania.

I nie chodzi tu nawet o idealny plan dnia. Czasem najbardziej potrzebujemy zwykłego potrzymania za rękę i słów: "Widzę cię. Wiem, że jest ci ciężko, ale nie jesteś w tym sama".

Przed narodzinami dziecka, wszyscy powtarzali ci, jakie to piękne doświadczenie. W internecie widziałaś rodzinne zdjęcia w pastelowych odcieniach, pięknie ubrane dzieci i matki tryskające energią. Tymczasem rzeczywistość okazała się zupełnie inna.

Macierzyństwo to nieprzespane noce, podkrążone oczy i ciało, które nie jest już takie, jak dawniej. To także poczucie, że całe twoje życie wywróciło się do góry nogami.

Osoba, którą kochasz nie widzi, jak wiele kosztuje cię każdy dzień? Wiem, jak to boli. Zwłaszcza, kiedy słyszysz: "przecież tylko siedzisz w domu", albo: "przesadzasz, inne kobiety dają jakoś radę".

Jeśli najbliższa ci osoba, twój partner, nie widzi twojego wysiłku, to jak może go zobaczyć ktoś z zewnątrz? Uczucie samotności doskwiera wtedy jeszcze bardziej. Czujesz, że jesteś w tym naprawdę sama – bez zrozumienia, bez wsparcia i ramienia, na którym mogłabyś się oprzeć.

"Za naszych czasów dzieci były grzeczniejsze", "wychowałam trójkę dzieci i tak nie narzekałam" – jak często słyszysz te słowa? Samotność może mieć twarz teściowej, mamy lub ciotki, która "wszystko wie najlepiej".

Oczekujesz odrobiny wsparcia a w zamian dostajesz wykład i krytykę. Nagle czujesz, że nie masz dokąd pójść, bo nawet najbliższe ci osoby nie potrafią po prostu być obok, bez oceniania.

Karmienie, drzemka, spacer, kąpiel... I nagle zdajesz sobie sprawę, że rozmowy z przyjaciółmi brzmią jak opowieści z innej planety. Podczas gdy oni żyją wyjazdami, wypadami na miasto i deadline'ami, ty wstawiasz kolejne pranie i marzysz o chwili snu.

Samotność w macierzyństwie często wynika z braku wspólnego języka, a nie z braku ludzi wokół.

Chcesz udowodnić wszystkim dookoła, że świetnie dajesz sobie radę. Że jesteś silna i umiesz wszystko ogarnąć. Ale tak naprawdę w środku masz ochotę krzyczeć: "pomóż mi!". Nigdy jednak nie mówisz tego głośno, bo boisz się, że zostaniesz uznana za "słabą", która "nie daje rady".

Tak naprawdę samotność często zaczyna się właśnie tu, gdy zakładasz na swoje plecy ciężar, którego wcale nie musisz nieść sama.

A ty, poczułaś się kiedykolwiek samotna w swoim macierzyństwie?