6 zdań, których dziadkowie nie powinni mówić do wnuków. Psychologowie są nimi przerażeni

Wakacje, rodzinne spotkania czy weekendy u dziadków to dla wielu dzieci czas beztroski i radości. Ale nie zawsze wszystko idzie gładko. Czasem różnice pokoleniowe są tak duże, że wywołują napięcia – nie tylko między dorosłymi, ale także w relacjach dziadków z wnukami.

Zwłaszcza wtedy, gdy dziadkowie – często nieświadomie – używają słów czy metod wychowawczych, które dziś mogą być dla dziecka szkodliwe i rodzice nie do końca pochwalają ich działania. Warto pamiętać, że sposób myślenia o wychowaniu dzieci bardzo się zmienił na przestrzeni lat.

To, co kiedyś było normą, dziś bywa uznane za niestosowne, przestarzałe albo po prostu krzywdzące. Rodzice mają prawo – a nawet obowiązek – reagować, gdy coś ich niepokoi. Oto kilka zdań, które powinny zapalić czerwoną lampkę w głowie każdego rodzica.

To pozornie niewinne zdanie może podważyć zaufanie dziecka do rodziców i zaburzyć poczucie bezpieczeństwa. Tajemnice w relacji dorosły-dziecko są niebezpieczne, nawet jeśli dotyczą tylko dodatkowego ciastka.

Dziecko może poczuć, że są sytuacje, których nie należy ujawniać dorosłym – i może to wykorzystać ktoś o złych zamiarach. Warto tłumaczyć dziadkom, że lepiej mówić wprost i nie tworzyć "sekretów" za plecami rodziców.

Komentarze na temat wyglądu dziecka – zwłaszcza ciała – potrafią głęboko zranić. Nawet jeśli intencją była troska, efekt może być odwrotny. Takie słowa wpływają na samoocenę, mogą wywołać kompleksy, a nawet zaburzenia odżywiania w przyszłości.

Zamiast tego warto zachęcać dziadków, by skupiali się na cechach charakteru dziecka lub jego zainteresowaniach: "Widzę, że pięknie wychodzi ci rysowanie", "Jesteś taka pomysłowa!".

Presja przy jedzeniu, ocenianie ilości zjedzonych porcji albo chwalenie za zjedzenie wszystkiego to nawyki z przeszłości, które dziś odchodzą do lamusa. Dziecko powinno uczyć się słuchać własnego ciała – jeść, gdy jest głodne, i przerywać, gdy czuje, że się najadło.

Dziadkowie nie muszą kontrolować apetytu wnuków. Wystarczy, że będą przy stole wsparciem – bez oceniania i naciskania.

Gdy dziecko marudzi, płacze albo wyraża emocje w głośny sposób, łatwo o etykietki: "rozpieszczony", "niegrzeczny", "niewychowany". Tymczasem za takim zachowaniem często stoją potrzeby, zmęczenie, stres czy brak uwagi.

Takie słowa zawstydzają dziecko i podważają wysiłki rodziców. Zamiast oceniać, lepiej zapytać: "Czy coś cię zdenerwowało?" lub "Jak mogę pomóc?".

Dzieci mają prawo decydować o swoim ciele. Zmuszanie ich do przytulania, całowania czy siadania na kolanach – nawet w imię rodzinnej miłości – uczy je, że trzeba rezygnować z własnych granic, by zadowolić dorosłych.

To zły nawyk, który sprawia, że dziecko, a potem dorosły, nie ma odwagi stawiać granic i dbać o swój komfort fizyczny, emocjonalny i psychiczny. Lepiej, by dziadkowie pytali: "Mogę cię przytulić?" – i szanowali odpowiedź, nawet jeśli brzmi "nie".

To zdanie pada często, gdy dziadkowie nie rozumieją współczesnego podejścia do emocji, zdrowia psychicznego czy indywidualnych potrzeb dzieci. Owszem, kiedyś było inaczej – ale niekoniecznie lepiej.

Warto cierpliwie tłumaczyć, że dzisiejsza wiedza psychologiczna daje nowe narzędzia i że nie chodzi o "wymysły", bo świadome stawianie granic, dbanie o emocje i dawanie dziecku wolności to umiejętność, które pomagają w całym życiu, także w dorosłości.

Nigdy, przenigdy nie powinno się mówić dziecku źle o jego rodzicach – nawet jeśli dziadkom coś się nie podoba. Takie komentarze budują w dziecku poczucie, że w świecie są podwójne standardy, wywołują niepokój i poczucie winy. Jeśli dziadkowie mają wątpliwości, powinni porozmawiać z rodzicami – nie z wnukiem.

Najlepszym sposobem na rozwiązanie trudnych sytuacji jest spokojna rozmowa z dziadkami. Zamiast oskarżać – wyjaśniać. Zamiast krytykować – pokazywać, co dziś wiemy o emocjach dzieci.

Czasem dziadkom brakuje wiedzy, ale jeśli czują się wysłuchani i szanowani, są bardziej otwarci na zmianę. I właśnie o to chodzi – by wszyscy, i dzieci, i dorośli, czuli się w tej relacji dobrze i bezpiecznie.

Źródło: huffpost.com