5 zachowań, którymi niszczymy poczucie własnej wartości dziecka. Pierwszy to klasyk

Wykonywanie bowiem wszystkiego za dziecko, wynikające oczywiście z miłości, może prowadzić do zaburzenia rozwoju jego poczucia własnej wartości.

I nie, to nie jest kolejny tekst, który ma w was rozbudzić poczucie winy. I tak wszyscy już w nim jesteśmy, głęboko zanurzeni. Chodzi o to, byśmy czerpali inspirację, wzięli z tych słów to, co nam służy w danej chwili i pomyśleli o nich.

Przedstawiciele platformy edukacyjnej, której treści bardzo cenię, opublikowali post, w którym terapeutka wymienia pięć zachowań, które mogą wpłynąć na niskie poczucie własnej wartości u dziecka.

Wymienia wśród nich:

1. Wykonywanie wszystkich czynności za dziecko.

Tak proste, jak brzmi. Otaczajmy uważną troską, nie róbmy jednak wszystkiego za nie. Tylko próbując nowych wyzwań, dziecko jest w stanie udowodnić sobie, że potrafi.

2. Używanie krótkich, nic nieznaczących gratyfikacji.

"Dobra robota!", "Super!", słowa schematy, które nic nie znaczą. Opisz, co widzisz, naucz dziecko widzieć efekty swojego wysiłku.

3. Nadużywanie krytyki.

Twój głos stanie się wewnętrznym głosem twojego dziecka, nigdy o tym nie zapominaj. Nie krytykuj, nie wyzywaj, kontroluj swoje reakcje.

4. Poświęcanie uwagi niedoskonałościom dziecka.

Nie chodzi o to, żeby powtarzać dziecku, że jest ideałem. Nie jest, ponieważ nic co idealne, nie istnieje. Chodzi raczej o to, by nie skupiać całej swojej energii na tym, co należy poprawić, a widzieć w dziecku przede wszystkim to, w czym już jest dobre.

5. Wprowadzanie kar za błędy.

Błędy od zarania dziejów są najlepszą metodą nauki i zdobywania doświadczenia. A kary, swoją drogą, już dawno odeszły do lamusa. Pamiętaj: nie popełnia błędów tylko ten, kto nic nie robi.

Wszyscy pragniemy, by nasze dzieci wykazywały zdrowy poziom samooceny i pewności siebie, ale istnieją subtelne zachowania, mniej lub bardziej świadome, aby podważyć rozwój samooceny. Pozwólmy dzieciom próbować nowych rzeczy bez naszej pomocy, skupiajmy się na chwaleniu wysiłku zamiast na rezultacie, na autentyczności bez krytyki, skupiajmy się na jego mocnych stronach i pozwalajmy na błędy. W taki sposób budujemy fundamenty teraźniejszości i przyszłości naszego dziecka.