Najstarsze dziecko
Dzieci, które są pierwszymi w rodzinie, często przejmują rolę "przywódcy". Bez starszego rodzeństwa, które mogłoby je wyprzedzić, pierworodne mają większą swobodę w odkrywaniu świata na własną rękę. Z tego powodu, najstarsze dzieci często rozwijają dużą pewność siebie i skłonność do przejmowania inicjatywy. "Pierworodni często podążają za przykładem swoich rodziców, a fakt, że są traktowani przez nich poważnie, wzmacnia ich poczucie wartości" – mówi dr Kevin Leman, autor książki The Birth Order Book: Why You Are the Way You Are.
Kiedy rodzice cieszą się z "pierwszych razów" najstarszego dziecka, to motywuje je do dalszego dążenia do sukcesu. Dr Leman zauważył, że 19 z 20 dyrektorów generalnych, którzy uczestniczyli w jego seminarium, to byli pierworodni.
Jednak cechy te mają swoje ciemniejsze strony. Pierworodni często mają tendencję do perfekcjonizmu, ponieważ od najmłodszych lat widzą, jak dorośli wykonują swoje zadania z dużą precyzją. Często oczekują od siebie doskonałości, co może prowadzić do obawy przed popełnianiem błędów. Ich ambicja sprawia, że dążą do osiągania perfekcyjnych wyników, a to może sprawiać trudność w przyznawaniu się do niepowodzeń.
Również styl rodzicielstwa, który charakteryzuje się surowością i nadopiekuńczością, może przyczyniać się do rozwoju "syndromu najstarszego dziecka". Dzieci, które są pierwsze w rodzeństwie, często czują się pod silną presją, by spełnić oczekiwania rodziców, co może prowadzić do rozwoju wewnętrznego napięcia.
Dziecko "średnie"
Dzieci, które są drugie w rodzeństwie, często muszą odnaleźć swoją własną tożsamość w rodzinie. "Kiedy pierworodne obejmuje główną rolę, dziecko drugie szuka swojego miejsca, często różniąc się od starszego rodzeństwa" – tłumaczy dr Leman. Dzieci średnie nie podążają już za tymi samymi wzorcami, co ich starsi bracia i siostry, a ich osobowości rozwijają się w odpowiedzi na dynamikę rodzinną.
Dziecko średnie, często czując się pominięte w porównaniu z pierwszym dzieckiem, może szukać sposobów na przyciągnięcie uwagi. W wyniku tego mogą stać się bardziej zdeterminowane, by wyróżniać się na swój sposób, czasem poprzez bunt. Często próbują "negocjować" swoje miejsce w rodzinie i robią wszystko, by znaleźć sposób na uzyskanie tego, czego chcą. Cechy takie jak dyplomacja, umiejętność kompromisu i rozwiązywania konfliktów sprawiają, że dzieci średnie doskonale radzą sobie w interakcjach społecznych.
Dzieci te są często bardziej niezależne, mają realistyczne oczekiwania i dobrze radzą sobie z rozczarowaniami. Czują się zmuszone do radzenia sobie z wyzwaniami samodzielnie, dlatego są bardziej skłonne do tworzenia silnych relacji z osobami spoza rodziny.
Najmłodsze dziecko
Ostatnie dziecko w rodzinie, będąc najmłodszym, często korzysta z przywilejów, które jego starsze rodzeństwo musiało sobie wypracować. Rodzice stają się bardziej wyluzowani i mniej wymagający, co sprawia, że najmłodsze dzieci często są postrzegane jako bardziej beztroskie i zabawne. Dr Leman zauważa, że najmłodsze dzieci mają skłonność do bycia bardziej towarzyskimi, radosnymi, a ich poczucie humoru zwykle sprawia, że stają się ulubieńcami rodziny. Badania wskazują, że rodzice często uznają najmłodsze dziecko za najzabawniejsze.
Jednak bycie najmłodszym rodzeństwem ma także swoje wyzwania. Dzieci te często czują, że muszą walczyć o swoje miejsce w rodzinie, zwłaszcza jeśli starsze rodzeństwo jest postrzegane jako bardziej dojrzałe, mądre lub uzdolnione. Z tego powodu najmłodsze dzieci mogą przyjąć postawę buntowniczą i starać się wyróżniać, często podejmując decyzje, które mają na celu zwrócenie uwagi na siebie. Bywa, że stają się bardziej przebiegłe i "rozpieszczone", zwłaszcza jeśli starsze rodzeństwo przejmuje rolę opiekuna.
Wszystko ma znaczenie
Kolejność narodzin ma istotny wpływ na kształtowanie osobowości dzieci. Pierworodni są ambitni, pewni siebie, ale to również perfekcjoniści, podczas gdy dzieci średnie często muszą odnaleźć swoją rolę w rodzinie i potrafią świetnie radzić sobie z konfliktami. Najmłodsze dzieci, z kolei, to zazwyczaj wesołe, towarzyskie i kreatywne dzieciaki, które potrafią wyróżnić się w grupie. Choć każda z tych ról ma swoje unikalne cechy, warto pamiętać, że to, kim jesteśmy, zależy od wielu czynników, nie tylko od kolejności narodzin.
Źródło: parents.com