Rzeczywistość w polskich szpitalach. "Rodzice mogą być przy dziecku tylko 4 h dziennie"

Wyobraź sobie, że twoje dziecko cierpi. W bólu, łzach, podłączone do rurek, które mają wspierać jego organizm. Leży w łóżeczku o zimnych, metalowych prętach, w zielonej pościeli w sówki. Mija twój czas i musisz zamknąć za sobą drzwi, zostawić je w takim położeniu. Co czujesz?

W Polsce doświadczają tego rodzice w większości szpitalach, na oddziałach intensywnej terapii.

Konkretny przypadek opisała w poście Magdalena Dąbrowska, powołując się na pobyt w szpitalu swojej siostrzenicy Lilianny. Dwuletnia dziewczynka cierpi na nieuleczalną chorobę genetyczną – zespół Leigha, SURF1.

Kiedy w styczniu musiała zostać hospitalizowana, jej rodzice mogli trzymać ją za rączkę tylko przez trzy do czterech godzin dziennie. Pozostałe 20 h doby małe dziecko zostawało tam samo, patrząc w sufit, poddane silnej farmakologii, by uciszyć jego lęk.

Powstała petycja, która ma skłonić rządzących do przyjrzenia się tym czasowym regulacjom i ustalić ramy, w których prawo będzie po stronie rodzica i dziecka.

W treści petycji skierowanej do ministry zdrowia Izabeli Leszczyny możemy przeczytać:

"Zasady odwiedzin określa wewnętrzny regulamin oddziału, który jest zależny od osoby kierującej oddziałem. Nie jest do końca jasne, na jakiej podstawie limituje się czas, który rodzic może spędzić z dzieckiem w oddziale.

Istnieją szpitale, w których rodzic może przebywać z dzieckiem przez cały dzień, jak i takie, w których jest on ograniczany do 3,5 godziny w ciągu doby…

Zgodnie z punktem 9. Karty Praw Dziecka-Pacjenta sygnowanego przez Rzecznika Praw Pacjenta i Rzecznika Praw Dziecka, dziecko ma prawo do obecności rodzica w szpitalu. Lekarze mogą zdecydować o tym, że rodzic nie może towarzyszyć dziecku jedynie w wyjątkowych sytuacjach.

O ile większość oddziałów dziecięcych w Polsce realizuje już to prawo, to w oddziałach intensywnej terapii dla dzieci w Polsce wygląda to wręcz odwrotnie. Jedynie w wyjątkowych, jednostkowych sytuacjach nie wymaga się od rodziców opuszczenia oddziału".

Podpiszcie państwo, to nic nie kosztuje. Stawką jest poczucie bezpieczeństwa, absolutnie fundamentalna wartość, do jakiej prawo ma każda istota na tym świecie.