Do końca wakacji zostało kilka dni i już najwyższy czas na zakup wyprawki. W wielu domach powoli ustalana jest także nowa rutyna, by łagodniej rozpocząć rok szkolny i przedszkolny. Doświadczeni rodzice dwoją się i troją, by przetrwać wrzesień w jak najmniejszym chaosie. Jednak zdaniem naszej czytelniczki, to wcale nie jest tak do końca… Czy wy też zauważyliście, że w sklepach są same mamusie?
Reklama.
Podobają Ci się moje artykuły? Możesz zostawić napiwek
Teraz możesz docenić pracę dziennikarzy i dziennikarek. Cała kwota trafi do nich. Wraz z napiwkiem możesz przekazać też krótką wiadomość.
Tylko mamy mają tę supermoc robienia szkolnych zakupów? fot. Krystian Dobuszynski/REPORTER
Reklama.
"Podobno rodzice bardzo się cieszą, że już koniec laby, ale czy to faktycznie taki radosny czas? Jakby to było takie proste, jak na tych wszystkich memach: wręczyć plecak, wskazać kierunek do szkoły i napić się ciepłej kawy...
Ja bardzo nie lubię września. Nowy plan lekcji i to całe ustalanie zajęć dodatkowych dla dwójki dzieci. Nowe poranki i popołudnia, a gdzieś pomiędzy tym wszystkim my z mężem próbujący wcisnąć swoje własne aktywności i zajęcia. Zdecydowanie dzieje się zbyt dużo. By nie zwariować, naprawdę warto ogarnąć wcześniej to, co się da, np. zakup wyprawki szkolnej.
Ale zauważyłyście, że jest z tym trochę, jak z pakowaniem na wakacje? Panów to jakoś nie dotyczy, a może nawet nie obchodzi… Czy naprawdę tylko matki mają tę tajną moc przewidywania, że coś 'trzeba załatwić' i że jest już na to 'najwyższa pora'?
Matki-koordynatorki
Nie znam chyba domu, w którym to tata powiedziałby: 'Dziś jedziemy do sklepu, bo trzeba kupić zeszyty', 'Koniecznie musimy zaliczyć sklep sportowy, by kupić kapcie i strój na WF' albo 'Zaraz jesień, macie bluzy?'...
Nawet ci najcudowniejsi faceci nie odczuwają tego stresu i napięcia. Owszem, jak powiesz, że trzeba, to przecież pojadą (choć najlepiej byś dała dokładną listę). Jak to się dzieje, że zarówno kupowanie prezentów, pakowanie walizek, jak i właśnie szykowanie pociech do przedszkola i szkoły spada na barki mam?
Gdzie się nie pojawiam na zakupach, mijam same matki z dziećmi. Panowie, nawet jak są, to gdzieś tam się kręcą obok, oglądają coś innego. Jakby totalnie nie uczestniczyli w tym jakże ważnym procesie wyboru plecaka i kredek.
Gdzie są ci tatusiowie?
I choć tłumaczę i proszę o zaangażowanie całej rodziny, bo to nie jest w gruncie rzeczy moja sprawa, to co roku jest to samo. Wkurzam się i ględzę, bo przecież każdy z nas potrafi odczytywać daty w kalendarzu, czytać listy wyprawkowe na stronie przedszkola lub szkoły, obsłużyć Librusa… Ale nie!
Coraz częściej widzę ojców z wózeczkami, przewijających maluszki, lulających niemowlęta, karmiących dzieciątka. Super! Tylko dlaczego wraz z rozpoczęciem edukacji szkolnej i przedszkolnej, zaangażowanie w takie przyziemne sprawy jak zakup wyprawki jakoś zanika?".
