"O dziadkach i babkach". Dlaczego powinnyśmy pozbyć się oczekiwań wobec nich?

Anastazja Bernad jest trenerką Świadomego Rodzicielstwa, matką dwóch dziewczynek. Wspierająca, pełna dystansu, mądra, zabawna.

Rozbrajająco mówi o tym, co ważne. Porusza tematy tabu, ale przede wszystkim mówi o relacjach. I tym razem również poruszyła temat, który otwiera nam często niezagojone rany, jest przestrzenią pełną potencjalnych konfliktów. Rzecz o oczekiwaniach wobec poprzednich pokoleń, o oczekiwaniach, że nasza matka, teściowa, będą zajmowały się naszymi dziećmi według naszych wytycznych, według naszych scenariuszy.

Nic takiego się nie wydarzy.

Bernad pisze: "Pod oczekiwaniami wobec babć i dziadków bardzo wiele się kryje: wyobrażenie roześmianego dziecka z dziadkiem budujących domek na drzewie, jak z reklamy maści na reumatyzm, szczęśliwe chwile z babcią, która pozwala na trochę więcej, ale nie aż tak wiele, żeby nas krew zalała.

Mądra i doświadczona babcia, która rozumie i wspiera nas – matki, dziadek i babcia, którzy są jednomyślni, a przynajmniej prawie, z nami w kwestiach dotyczących dzieci, itp. itd.

A tymczasem, borem lasem, najazd na nasze fantazje robi rzeczywistość.

I o ile możemy zawsze próbować rozmawiać, mówić jakbyśmy chcieli, to pamiętajmy, że inni ludzie to nie lalki, za których sznurki pociągamy. I z miejsca tej wiedzy i akceptacji tej prawdy o rzeczywistości możemy zacząć podejmować decyzje".

Akceptacja. Odpuszczenie. Uświadomienie sobie tego, że nikt nie gra według naszych scenariuszy.

To w Anastazji cenię najbardziej. Odzieranie rzeczywistości z fantazji, autentyczne stawianie sprawy, ale z puszczeniem oka na koniec, czułością i komunikatem: ogarniesz to, jesteś dorosła.