Włóczykij, wyzwolony, niezależny. Mała Mi, krnąbrna, stanowiąca o sobie, silna, zdecydowana. Migotka, wrażliwa, mądra, dobra. Mamusia Muminka – symbol ciepła domowego, kochającej matki, mądrej kobiety, bez której nic nie może istnieć. Każdy z bohaterów powieści Tove Jansson ma w sobie coś niezłomnego i coś, z czym już na zawsze będziemy go utożsamiać. To właśnie świadczy o kultowości tej pozycji literackiej. Czytajmy ją naszym dzieciom, by pamięć o białych trollach nie zginęła.
Reklama.
Podobają Ci się moje artykuły? Możesz zostawić napiwek
Teraz możesz docenić pracę dziennikarzy i dziennikarek. Cała kwota trafi do nich. Wraz z napiwkiem możesz przekazać też krótką wiadomość.
Zebraliśmy dziewięć cytatów z trzech części powieści Tove Jansson, by oddać ich ducha i pochylić się nad ich znaczeniem w ten zimowy czas:
1. "Nigdy nie jest się zupełnie wolnym, jeśli się kogoś za bardzo podziwia".
2. "Wiecie przecież, jak łatwo stać się niewidzialnym, kiedy się jest bardzo wystraszonym".
3. "Mama powiedziała potem, że przez długi czas był dziwny, ale najprawdopodobniej nie był dziwniejszy niż zawsze. Bo zwykle tak się mówi, kiedy się jest skłopotanym i smutnym i kiedy chce się znaleźć jakieś wytłumaczenie na pociechę".
4. "Milczenie, prawdopodobnie, wzbudzało ogólny szacunek. Wszyscy myśleli wówczas, że się wie bardzo dużo i żyje się ogromnie emocjonująco".
5. "Nic tylko śpią i śpią, i śpią, podczas kiedy inni pracują do nieprzytomności jedynie dlatego, że ma być Gwiazdka i wigilia".
6. "Ale małe stworzenia muszą być zawsze bardzo, bardzo uprzejme wobec wielkich mocy przyrody".
7. "Skoro się nie żyje, to się nie żyje. Ta wiewiórka stanie się powoli ziemią. A jeszcze później wyrosną z niej drzewa, po których skakać będą nowe wiewiórki. Czy to takie smutne?".
8. "(...) Nie rozumiesz. Bo w refrenie mowa jest właśnie o rzeczach, których się nie rozumie. (…) Nie wiadomo, czy ona jest naprawdę, czy tylko ją widać. Wszystko jest bardzo niepewne i to właśnie mnie uspokaja".
9. "Nadchodziła wiosna, ale nie tak, jak ją sobie wyobrażał. Już nie ta, która uwolniła go od nieznanego i wrogiego świata, lecz wiosna, która była dalszym ciągiem wszystkiego, co przeżył, przezwyciężył i co sobie przyswoił".