Nauczanie indywidualne to nie to samo, co edukacja domowa. W nauczaniu indywidualnym uczeń przyswaja wiedzę i pracuje według programu nauczania danej klasy w domu, ale w towarzystwie nauczyciela. Nauczaniem indywidualnym obejmuje się dzieci, które z powodu choroby nie mogą uczestniczyć w normalnym życiu szkolnym lub nie mogą przebywać w dużej grupie rówieśniczej. To raczej tymczasowa forma, która jest systemem nauki 1:1 w stosunku do tego, czego uczniowie uczą się w szkole.
W indywidualnym nauczaniu dziecko jest formalnie uczniem jakiejś klasy z danego rocznika i nauczyciele prowadzą z nim lekcje z tego samego zakresu materiału, który uczniowie z tej klasy mają na zajęciach w szkole. Indywidualne nauczanie wiąże się jednak z tym, że zajęć jest trochę mniej niż w tradycyjnym odbywaniu się lekcji w szkole.
Edukacja domowa natomiast polega na tym, że uczeń formalnie jest zapisany do jakiejś placówki edukacyjnej, ale to on sam, lub przy pomocy wyznaczonej do tego osoby, przyswaja materiały z programu nauczania dla danej klasy i rocznika. Za jego edukację odpowiada osoba ucząca je w domu. Osobą, która uczy dziecko w edukacji domowej może być rodzic, prawny opiekun lub osoba do tego wyznaczona (również zawodowy nauczyciel). Na koniec każdego roku szkolnego dziecko w edukacji domowej musi zdać egzaminy kwalifikacyjne, dzięki którym otrzyma wydane ze szkoły świadectwo ukończenia klasy.
Indywidualne nauczanie to również co innego niż indywidualizacja kształcenia, którą mają wdrożoną często dzieci z różnymi niepełnosprawnościami, zaburzeniami rozwojowymi lub takie, które wymagają szczególnego wsparcia w nauce i nie wystarczy im nauczyciel wspomagający w czasie trwania lekcji w szkole.
Indywidualizacja kształcenia to dostosowanie programu nauczania wobec ucznia, który wymaga indywidualnej nauki. Polega na uwzględnieniu różnic między umiejętnościami ucznia w stosunku do jego rówieśników i tak dopasowanie materiału nauczania, by sprzyjać rozwojowi dziecka z zaburzeniami lub niepełnosprawnego ucznia.
W nauczaniu indywidualnym do ucznia każdego dnia przychodzą nauczyciele, którzy odbywają lekcje z jego rówieśnikami w szkole. Przyswajają z uczniem indywidualnie materiał, który równolegle jest realizowany w klasie. Nauczanie indywidualne może też odbywać się w szkole, jeśli pozwala na to stan zdrowia dziecka. W nauczaniu indywidualnym nauczyciel ma prawo wystawiać uczniowi oceny, sprawdzać jego poziom wiedzy.
"W indywidualnym nauczaniu realizuje się wszystkie obowiązkowe zajęcia edukacyjne wynikające z ramowego planu nauczania danego typu i rodzaju szkoły, dostosowane do potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych ucznia" – zostało zapisane w rozporządzeniu dotyczącym indywidualnego nauczania z dnia 9 sierpnia 2017 roku. Lekcje z nauczycielem w toku indywidualnym mają inną długość.
Tygodniowy wymiar godzin zajęć indywidualnego nauczania realizowanych z uczniem wynosi:
Indywidualny tok nauczania najczęściej jest przeznaczony dla uczniów, którzy ze względów zdrowotnych nie mogą pojawić się fizycznie w szkole. Najczęściej w takim trybie nauki są dzieci z chorobami, które czasowo nie pozwalają dziecku na fizyczne bycie w szkole na lekcjach, ale również dzieci z lekkimi zaburzeniami rozwoju czy niepełnosprawnościami.
Aby przejść do takiego systemu nauczania, dziecko musi otrzymać z publicznej poradni psychologiczno-pedagogicznej orzeczenie o potrzebie nauczania indywidualnego.
W takim orzeczeniu określone jest, na jak długi okres dziecko powinno (lub musi) przejść na indywidualny tok nauczania. Po przedłożeniu takiego oświadczenia u dyrektora szkoły jest on zobowiązany do zorganizowania uczniowi indywidualnego nauczania. Ma on też obowiązek zapewnić dziecku nie tylko rozwój edukacyjny z pomocą nauczycieli, ale i społeczny.
Dyrektor placówki, do której formalnie przynależy dziecko, ma obowiązek zapewnić mu kontakt z rówieśnikami i organizować zajęcia dydaktyczne, które umożliwiają uczniowi udział w życiu szkolnym lub przedszkolnym jego klasy/grupy. Szkoła ma również obowiązek zapewnić dziecku w indywidualnym systemie nauczania pomoc psychologa lub pedagoga specjalnego.
Czytaj także: https://mamadu.pl/165982,edukacja-domowa-w-punkcie-szkolnym-nowe-oblicze-edukacji