Późno je kolację, potem ogląda telewizję, a jeszcze w łóżku scrolluje komórkę. Tak wygląda wieczór niejednego nastolatka. Rano ciężko go dobudzić. Zdarza się, że opuszcza pierwszą lekcję, a na pozostałych ziewa i trudno mu się skoncentrować. Zbyt mała ilość snu odbija się nie tylko na wynikach w nauce, ale i na zdrowiu
Gdy są małe, to my, rodzice, narzucamy im pory snu i czuwania. Jednak z czasem mamy na to coraz mniejszy wpływ. Dziecko trzynasto-, czternastoletnie robi wszystko, by jak najpóźniej położyć się spać. „Nie jestem śpiący!”, mówi mój syn, gdy po raz kolejny zaglądam do jego pokoju, widząc wciąż zapalone światło. No to co ja mam zrobić? Na siłę wyłączyć światło i bez dyskusji kazać mu się kłaść?
Gdyby to rzeczywiście wystarczyło, czasem można by się uciec do tej, nieco drastycznej, metody. Jednak kwestia jest o wiele bardziej złożona. Przede wszystkim, to nie jest tak, że nastolatek uparł się, że będzie chodził spać późno i robi to złośliwie. Jemu rzeczywiście może nie chcieć się spać. Pory snu i czuwania w ludzkim organizmie reguluje hormon zwany melatoniną. U dorosłego człowieka zaczyna on wydzielać się około godziny 21.00, a szczyt osiąga między 2.00 a 4.00 nad ranem, po czym spada i możemy naturalnie się wybudzać już od 6.00.
U nastolatków, jak wiadomo, hormony szaleją. Także i ten. Melatonina zaczyna się u nich wydzielać dopiero o północy i później, a najgłębszy sen trwa od 3.00 do 6.00 rano. Teraz rozumiesz dlaczego, gdy budzisz dzieciaka do szkoły, jest on tak bardzo nieprzytomny? Ten stan otępienia może trwać jeszcze ładnych parę godzin, więc nic dziwnego, że na pierwszych lekcjach wszyscy ziewają jak na potęgę i przecierają oczy. Cóż, system edukacji nie jest przystosowany do rozwijającego się organizmu!
Inna sprawa, że nie dbamy zbytnio o, tak zwaną, higienę snu. Nasze dzieci przejmują zaś nawyki po nas. Do późna siedzą przed telewizorem, a jeszcze dłużej z komórką w ręku. W dusznym pokoju. Podjadając batoniki. My robimy przecież podobnie. Czasem zaglądamy do lodówki o 23.00 wieczorem, do upadłego przewijając rolki na Instagramie. Trzeba z tym skończyć raz na zawsze! Dla dobrej kondycji psychofizycznej nastolatek potrzebuje przespać minimum osiem godzin.
Oto 6 kroków do zdrowego snu nastolatka:
Nastolatki mają to do siebie, że nie lubią, gdy coś im się narzuca. Z pewnością początkowo będziesz mieć trudności z wprowadzeniem w życie nowego planu wieczora. Staniesz przed zarzutami w stylu: „Wszyscy moi znajomi chodzą spać o drugiej!” i „Niszczysz mi życie!”, jednak nie poddawaj się, bądź konsekwentna. Wkrótce twoja pociecha zacznie chętniej rano wstawać, a nauka stanie się dla niej prostsza. I w końcu wyćwiczy sobie nowy – tym razem zdrowy – nawyk.