Każdy chce wychować dzieci, które genialne będą radzić sobie w życiu, podnosić się po porażkach z podniesioną głową i odnosić sukcesy. Terapeutka dziecięca wyznaczyła 7 błędów wychowawczych, których warto unikać, by wychować dziecko z silną psychiką.
Żyjemy w czasach, które są dla wszystkich wyjątkowo trudne. Dlatego niezbędne jest wzmacnianie i rozwijanie u dzieci emocjonalnej i psychicznej odporności, które pomogą im odnosić sukcesy i sprawią, że w życiu będzie im po prostu łatwiej. Silne psychicznie dzieci są lepiej przygotowane do samodzielnego radzenia sobie z różnymi problemami, ale także łatwiej im przychodzi nauka i praca, co zostało udowodnione naukowo.
By jak najlepiej przygotować dziecko na stres i zbudować w nim silną psychikę, psycholożka, dr Tracy Hutchinson, która jest terapeutką dziecięcą, wymienia 7 rzeczy, których rodzice powinni unikać. Oto one:
Dziecko musi mieć poczucie, że wiem, jakie emocje go dotyczą. Musi też wiedzieć, że nazywanie ich i mówienie o nich jest normalne i powinien tak robić każdy. Kiedy mówisz mu: "Nie smuć się, przecież nic się nie stało" albo "To nic takiego", gdy czuje złość lub smutek, dajesz mu sygnał, że jego uczucia nie mają znaczenia i lepiej je stłumić.
Jeśli maluch boi się lekarza albo burzy, nie mów mu, że nie ma czego się bać. Raczej porozmawiaj z nim o tym, co wywołuje jego strach, cierpliwie tłumacz, bo często strach wywołuje po prostu niewiedza. Spróbujcie znaleźć sposób, by poczuło się lepiej – to uczy samodzielnego zarządzania i radzenia sobie z emocjami.
Rodzicom trudno jest patrzeć na to, że dziecko sobie z czymś nie radzi, że wyzwania je przerastają. Jeśli to rzeczy, które nam dorosłym łatwo rozwiązać, od razu rzucamy się do pomocy lub wyręczamy je w zakładaniu butów, sprzątaniu zabawek, a nawet przejściu przesz przedszkolną szatnię na własnych nogach.
Doświadczenie porażki to ważna część sukcesu, a nauka samodzielności jest każdemu dziecku niezbędna. Jeśli dziecko nigdy nie dostanie szansy na nauczenie się czegoś samodzielnie, nigdy nie rozwinie w sobie wytrwałości, której potrzebują, żeby umieć się podnieść po niepowodzeniach.
Każdy z nas chce dzieciom przysłowiowo "nieba przychylić", dlatego często dajemy im wszystko, czego chcą. Kiedy podsuwamy dzieciom wszystko pod nos, czego pragną, sprawiamy, że słabnie ich siła psychiczna związana z samodyscypliną. Jeśli chcesz, by twoje dziecko czuło, że może osiągnąć, to czego chce, musisz wypracować w nim poczucie, że osiągną to za pomocą pracy: sprzątaniem pokoju, odrabianiem pracy domowej.
Naturalne jest, że chcemy, by dziecko wciąż sięgało wyżej i miało nawyk konsekwentnego dążenia do celu. To ważna potrzebna cecha. Ale chorobliwe dążenie do bycia jak najlepszym i perfekcyjnym we wszystkim, stawianie zbyt wysoko poprzeczki może prowadzić do frustracji, problemów z samooceną i pewnością siebie, także w dorosłym życiu.
Buduj siłę psychiczną malucha przez realne oczekiwania i stawianie poprzeczki na tyle wysoko, na ile dziecko ma umiejętności. I tak w życiu spotkają go niepowodzenia, które dadzą mu siłę do odnoszenia sukcesów i umiejętności podnoszenia się po porażce.
W życiu dziecko spotka wiele sytuacji, w których nie będzie czuło się dobrze. To dotyczy szczególnie rzeczy nowych, z którymi dziecko musi zmierzyć się pierwszy raz. Do takich sytuacji należy pierwszy dzień w przedszkolu lub szkole poznawanie nowych dzieci, nowe zajęcia pozalekcyjne, przeprowadzka i wiele rzeczy z życia codziennego, z którymi każdy z nas się mierzy.
Podobnie jak porażka, takie zmaganie się z niewygodnymi chwilami zwiększa siłę psychiczną, zachęcaj więc dziecko do próbowania nowych rzeczy. Powodzenie w takich doświadczeniach sprawia też, że u dziecka rośnie motywacja.
Chcesz, żeby dziecko samo podejmowało decyzje, więc w wielu kwestiach dajesz im wolność. Ale musi też wiedzieć, że w domu to rodzice są szefami. Jeśli więc mówisz mu, że po 21 nie ma już oglądania telewizji albo oczekujesz, że przed zabawą odrobi lekcje, dziecko musi się do tych zasad stosować. Takie stawianie granic jest dzieciom niezbędne do rozwoju. Pozwalanie na zbyt wiele może doprowadzić do tego, że dziecko nie będzie w ogóle uważało rodzica za autorytet.
Im jesteśmy starsi, bardziej zabiegana i zapracowani, tym trudniej nam zachowywać zdrowe nawyki jak zdrowe odżywianie, regularna aktywność fizyczna czy czas na regenerację i sen. Warto dbać o takie nawyki u siebie, bo dzięki temu dzieci, obserwując nas, same również będą miały poczucie, że to ważne, a by zadbać o siebie.