12 rzeczy, które musisz wiedzieć o swoim wysoko wrażliwym dziecku. Ostatni punkt to podstawa
Iza Orlicz
06 czerwca 2022, 14:13·4 minuty czytania
Publikacja artykułu: 06 czerwca 2022, 14:13
Dzieci wysoko wrażliwe wyróżniają się zespołem szczególnych cech, ale trudno je "zaszufladkować”. Czasem sprawiają wrażenie nieco wycofanych, bojaźliwych, zamkniętych w sobie, ale nie jest to reguła. Może je też cechować kreatywność, łatwość nawiązywania kontaktu z rówieśnikami, chęć niesienia pomocy. Co jeszcze? Oto kilka rzeczy, które koniecznie musisz wiedzieć o swoim wrażliwym dziecku.
Reklama.
Te rzeczy musisz wiedzieć o wysoko wrażliwym dziecku 123rf
Reklama.
Wysoko wrażliwe dzieci posiadają wiele cech, które sprawiają, że odczuwają wszystko bardziej, mocniej, intensywniej.
Gdy nasze dziecko jest wysoko wrażliwe musimy wiedzieć, jak z nim postępować, by zaspokoić jego potrzeby.
Oto 12 rzeczy, które musisz wiedzieć o swoim wysoko wrażliwym dziecku.
Coraz więcej mówi się o dzieciach wysoko wrażliwych i dobrze, bo z badań wynika, że stanowią one ok. 15-20 proc. populacji. Co je wyróżnia? Najprościej mówiąc o wiele bardziej niż ich rówieśnicy reagują na zmiany, bodźce, otoczenie. Intensywniej odbierają świat, zarazem są bardziej wrażliwe na międzyludzkie relacje i oczekiwania wobec nich.
12 rzeczy, które musisz wiedzieć o swoim wysoko wrażliwym dziecku
Dlatego tak ważne jest, by zrozumieć swoje dziecko i dostosować wychowywanie do jego indywidualnych potrzeb. Oto 12 rzeczy, które koniecznie musisz wiedzieć o wysoko wrażliwym dziecku.
1. Szybko ulega "przebodźcowaniu”. Może wydawać ci się, że dziecko zachowuje się "niegrzecznie” lub nieadekwatnie do sytuacji. Nic z pozoru się nie dzieje, ale ono reaguje bardzo emocjonalnie.
Niestety wysoko wrażliwe dziecko bardzo szybko męczy zbyt duża ilość bodźców, choć zwykle nie zdaje sobie z tego sprawy. Cieszy się np. na jakieś atrakcje, ale już po krótkiej chwili nie radzi sobie z hałasem czy tłumem ludzi. Ponieważ szybciej niż inne dzieci ulega "przebodźcowaniu”, daje sygnał, często przy pomocy złości, płaczu, gniewu i innych skrajnych emocji, że ma po prostu dość.
2. Silniej reaguje na bodźce sensoryczne. Można to zauważyć już u naprawdę małych, wysoko wrażliwych dzieci. Bardziej intensywnie doświadczają tego, co dzieje się wokół nich, np. zauważają widoki, na które inne dzieci w ogóle nie zwracają uwagi, są często nadwrażliwe na dźwięki, smaki, zapachy lub tekstury przedmiotów. Może je drażnić np. metka od bluzki lub nagle zaczną je uwierać dotąd ulubione spodnie.
3. Doświadcza więcej emocjonalnych kryzysów. Przez to, że wysoko wrażliwe dzieci odczuwają otaczający je świat mocniej, głębiej i biorą wszystko do siebie, o wiele szybciej niż rówieśnicy stają się przytłoczone swoimi uczuciami. Nie mają na nie wpływu, bo to kwestia temperamentu dziecka, ale w wyniku doświadczanych reakcji są bardziej podatne na "krachy” - mogą być częstsze i bardziej intensywne niż u innych dzieci.
4. Dostraja się do nastrojów innych. Wysoko wrażliwe dziecko ciągle przetwarza docierające do niego informacje. Wychwytuje najmniejsze niuanse i analizuje nawet najdrobniejsze szczegóły. To sprawia, że jest niezwykle wnikliwe, empatyczne i zwykle trafnie "czyta" innych, ale też z łatwością dostraja się do nastroju i samopoczucia innej osoby, przez co czuje się przytłoczone.
5. Jest bardziej świadome siebie i otoczenia. To tzw. głębsze przetwarzanie, zarówno tego, co dzieje się w jego ciele (odczuwa wszelkie zmiany zachodzące w jego organizmie), ale też bardziej dostrzega, co dzieje się wokół niego. To sprawia, że wolniej adaptuje się do nowych sytuacji i więcej czasu zajmuje mu podjęcie decyzji, bo zwykle analizuje i rozważa wszelkie za i przeciw.
6. Sprawia wrażenie bojaźliwego i ostrożnego. Wysoko wrażliwe dzieci mają umysł analityczny, do tego nowe sytuacje zwykle budzą w nich niepokój. Czy to w nowej klasie, na przyjęciu urodzinowym, na lekcji pływania lub na spotkaniu rodzinnym zastanawiają się: Co się tutaj wydarzy? Kim są ci ludzie? Czego mogę od nich oczekiwać? Polubią mnie? Czy będę bezpieczny? Czy ja spełnię ich oczekiwania? Ta ciągła analiza otoczenia sprawia, że wrażliwe dzieci są niezwykle bystre i wnikliwe, ale mają tendencję do trzymania się swojej strefy komfortu, bo zmiany są dla nich wyzwaniem.
7. Ma skłonności do perfekcjonizmu. Większość wysoko wrażliwych dzieci lubi mieć kontrolę nad sytuacją, co często idzie w parze z perfekcjonizmem. Kiedy nie mogą zrobić czegoś dokładnie tak, jak sobie to wymyśliły, interpretują to jako porażkę. A przegrana jest trudna do zaakceptowania dla wrażliwego dziecka, bo częściej szuka winy w sobie niż w niesprzyjających okolicznościach.
8. Trudno mu się pogodzić z jakąkolwiek krytyką. Chcesz przekazać swojemu wysoko wrażliwemu dziecku jakąś pomocną wskazówkę, ale ono odbiera to negatywnie. Czuje, że nie spełniło oczekiwań, zawiodło, nie dało sobie rady. Na słowa nawet łagodnej czy konstruktywnej krytyki może reagować wstydem lub złością, przy czym pamięta je bardzo długo.
9. Przejmuje się opinią innych bardziej niż inne dzieci. Wysoko wrażliwe dzieci często zastanawiają się, jak widzą je inni. Czują się niekomfortowo, gdy zwraca się na nie uwagę i mają tendencję do unikania światła reflektorów. Dotyczy to nawet pozytywnych sytuacji, gdy są chwalone lub ktoś je komplementuje.
10. Bierze wszystko do siebie. Mają tendencję do takiego interpretowania rzeczywistości, że wszystko biorą bardziej do siebie. Łatwo ulegają przeświadczeniu, że są lekceważeni, nielubiani, niedoceniani, co może im utrudniać interakcję z rówieśnikami.
11. Potrzebuje spokoju i oparcia w swoim opiekunie. Gdy wychowujesz wysoko wrażliwe dziecko, staraj się zachować spokój. Łatwiej oczywiście powiedzieć to, niż zrobić, ale ono tego naprawdę potrzebuje.
Gdy np. na złość reagujesz złością, to tylko zaognisz sytuację, bo wrażliwe dziecko zacznie odpowiadać jeszcze bardziej emocjonalnie. Kiedy zachowasz spokój, twoje dziecko prawdopodobnie szybciej się uspokoi. Potrzebuje opiekuna, które będzie dla niego oparciem.
12. Potrzebuje przestrzeni. Wysoko wrażliwym dzieciom trzeba zapewnić przestrzeń, w której będą mogły wyciszyć się, "przetrawić” swoje emocje, przeanalizować docierające do niego bodźce. Nie zasypuj wrażliwego dziecka pytaniami, nie bagatelizuj jego uczuć, nie mów: "To nic takiego". Daj mu czas, by samo mogło uporać się z konkretną sytuacją. Nie ingeruj, ale bądź obecny i wspierający.
