• Niespokojni rodzice wychowują dzieci, które też odczuwają wzmożony lęk i są pełne obaw.
• Można przerwać to błędne koło, choć wymaga to trochę pracy nad sobą.
• Oto kilka strategii, dzięki którym twoje dziecko, nawet jeśli odczuwa niepokój, będzie umiało sobie z nim poradzić.

Twoje dziecko na placu zabaw wspina się coraz wyżej na drabinkę lub coraz mocniej huśta na huśtawce, a ty nie możesz się powstrzymać i mówisz: "Uważaj, ostrożnie”. Twoje dziecko chce pogłaskać nieznajomego psa, gwałtownie odsuwasz je i nerwowym tonem przestrzegasz przed niebezpieczeństwem.

Na każdym kroku kontrolujesz swoje dziecko – codziennie sprawdzasz jego oceny, bacznie obserwujesz jego postępy na zajęciach dodatkowych i upewniasz się, że wszystko odbywa się z najwyższą starannością.

Strategie, by przerwać błędne koło: niespokojni rodzice-niespokojne dzieci

Te przykłady zachowań niespokojnych, pełnych lęków rodziców można mnożyć. Intencje są dobre – chcemy zadbać o bezpieczeństwo i sukcesy naszego dziecka. Niestety w ten sposób lękowi rodzice przekazują go dalej – swoim dzieciom. Jak przerwać to błędne koło? Oto kilka strategii, które ci w tym pomogą.

1. Spójrz na swój własny niepokój. Może sama dorastałaś w takim niespokojnym domu, gdzie rodzice często martwili się lub byli pełni obaw o wszystko. A może wcześniej nie uważałaś się za lękową osobę, dopóki nie urodziłaś dzieci, a teraz martwisz się o wszystko. W takiej sytuacji musisz sobie odpowiedzieć na kilka ważnych pytań, by przepracować swoje lęki.

• Jakie rzeczy wywołują twój niepokój lub czym najczęściej się martwisz?

• Jakie sytuacje powodują, że czujesz, że twój niepokój wzrasta?

• Jak fizycznie reaguje twoje ciało na niepokój?

• Jakich lękowych słów lub wyrażeń często używasz?

• Czy twoi rodzice byli nadmiernie opiekuńczy lub zamartwiający się? Jak to wpłynęło na ciebie?

• Jak reagujesz, gdy twoje dziecko ma trudności z nauczeniem się czegoś nowego?

• Jak reagujesz, gdy twoje dziecko dokonuje wyboru, który może prowadzić do porażki czy niepowodzenia (np. zapomina o zadaniu domowym)?

2. Stosuj na co dzień techniki uspokajające. Tu kluczowe znaczenie ma oddech. Naucz się odpowiednio reagować w sytuacjach niepokoju, by wyciszać swój układ nerwowy i dać dojść do głosu nie emocjonalnej, ale racjonalnej stronie swojej osobowości. Najprostsza technika to wdech (liczymy do 4) i wydech (liczymy do 7). Ucz też swoje dzieci różnych technik relaksacyjnych i mindfullnesowych, by umiały radzić sobie z niepokojem.

3. Korzystaj z empatii. Pomóż dziecku zidentyfikować te momenty, w których czuje się zmartwione, zdenerwowane, niespokojne lub przestraszone. Nazwij te emocje i związane z nim obawy, np. "Nie wiesz, czy będziesz się dobrze bawił na tym przyjęciu urodzinowym, bo znasz mało dzieci” lub "Wygląda na to, że dzisiejszy dzień w szkole był trochę przytłaczający”.

4. Zwracaj uwagę na mocne strony. Jak najczęściej wspieraj dziecko, podkreślając jego mocne strony. Może jest życzliwe, wytrwałe, pracowite, cierpliwe. Zachęcaj do samodzielnego rozwiązywania problemów.

5. Pokaż dziecku, że sam też walczysz z niepokojem. Możesz powiedzieć dziecku, że czujesz zdenerwowanie, dlatego weźmiesz teraz kilka głębszych oddechów lub oznajmij mu wprost, że będziesz go obserwować, możesz mu pomóc, gdy będzie chciał, ale powstrzymasz się od krzyczenia "uważaj”.

6. Pozwalaj dziecku na samodzielność. Lękliwi rodzice uważają, że nie mogą pozwolić, aby ich dziecko było bez nadzoru, dlatego chcą uczestniczyć w każdej jego aktywności albo próbują wręcz ograniczać jego aktywność. Niestety w ten sposób doprowadzasz do tego, że dziecko staje się zalęknione i chce być zawsze blisko ciebie. Dlatego krok po kroku pozwalaj mu na coraz więcej i zachęcaj do samodzielności.

Źródło: imperfectfamilies.com