Iza Orlicz
Uczymy nasze dzieci samodzielności, pewności siebie, asertywności, ale równie ważną cechą, obecnie często pomijaną podczas wychowywania, jest życzliwość. Wielu rodziców wychodzi z założenia, że bycie miłym i dobrym nie zagwarantuje dziecku sukcesu, tymczasem to życzliwość jest podstawą wartościowych relacji z innymi.
O życzliwości mówi się czasem, że to uproszczona wersja empatii. Bierzemy pod uwagę to, jak ktoś inny może się czuć, a nie działamy tylko i wyłącznie w celu zaspokojenia swoich potrzeb. Gdy dziecko jest życzliwe, łatwiej nawiązać mu relacje z rówieśnikami, oparte na przyjaźni i zrozumieniu.
Czy można się jej nauczyć? Tak naprawdę dzieci powinny doświadczać życzliwości, bo wtedy najłatwiej im zrozumieć, czym ona jest i jaki wpływ ma na nasze podejście do innych. Np. gdy dziecko przewróci się, a ty zareagujesz: "Nie płacz”, "Nic się nie stało”, może poczuć się osamotnione i zawstydzone, że zareagowało płaczem na upadek.
Kiedy powiesz: "Przewróciłeś się, boli cię? Zaraz coś z tym zrobimy” – uczysz dziecko życzliwego podejścia do innych w trudnej dla nich sytuacji. Warto też pamiętać o tym, że dziecko tylko w ok. 10 proc. nas słucha, ale w ok. 90 proc. nas naśladuje, dlatego nasza życzliwość ma ogromny wpływ rozwój tej cechy u naszego dziecka.
Wielu rodziców woli wspierać inne cechy swojego dziecka, takie jak: samodzielność, pewność siebie, asertywność, odporność psychiczną. Czy potrzebujemy życzliwości? Odpowiedź jest oczywista: tak, to podstawa dobrych relacji z innymi i budowania mocnych więzi. Czy możemy pomóc dzieciom nauczyć się bycia życzliwym? Jest kilka kroków, które niewątpliwie to ułatwią.
1. Pracuj nad własnymi emocjami. Szybko się denerwujesz, złościć, zazdrościsz innym i łatwo ci przychodzi krytykowanie innych? Warto zastanowić się, jak taka postawa wpływa na nasze dziecko. Wykonajmy własną pracę, czyli na początek skupmy się na sobie – nad opanowaniem własnych emocji i życzliwym wypowiadaniu się na temat innych, zwłaszcza w obecności dzieci.
2. Bądź życzliwy na co dzień. Możesz dać dziecku przykład ustępując starszej pani miejsca w autobusie, przepuszczając kobietę w ciąży w sklepowej kolejce, oferując pomoc chorej sąsiadce. W ten sposób najłatwiej twoje dziecko zorientuje się, czym jest życzliwość.
Używaj jak najczęściej słów: proszę, dziękuję, przepraszam. To zwroty, które świadczą o naszej wysokiej kulturze i uprzejmości. Z pozoru niewiele znaczą, ale budują serdeczną i przyjazną atmosferę między ludźmi.
3. Zachęcaj dziecko do zaangażowania w akcje charytatywne. Nawet takie, które są prowadzone w mikroskali, czyli sąsiedzkie czy szkolne, które mają na celu pomoc np. okolicznym mieszkańcom. W ten sposób nie tylko dziecko będzie miało okazję przekonać się, jak to jest być życzliwym i pomocnym, ale też być może doceni to, co ma.
4. Bądź życzliwy dla siebie. Naucz dziecko okazywania życzliwości innym, ale jednocześnie uzmysłów mu, że powinno być miłe również dla siebie. Samoopieka, współczucie, dbanie o siebie to również ważne gesty życzliwości, której nie powinno nam zabraknąć w stosunku do nas samych.