"Wyłapał nas Owsiak i do kamery krzyczeliśmy, ile uzbieraliśmy". Wspominamy pierwszy Finał WOŚP

Asia: "Rodzice robili nam herbatę na rozgrzanie"

– W czasach, kiedy nie było jeszcze internetu, o różnych wydarzeniach trzeba się było dowiadywać w inny sposób. Owsiak prowadził kultowe "Róbta, co chceta” i tam padł pomysł zorganizowania zbiórki na sprzęt dla CZD. Moi rodzice prowadzili wówczas pub w Górze Kalwarii, gdzie wraz z ludźmi z końcówki podstawówki i ogólniaka (ja byłam wtedy w ósmej klasie) zorganizowaliśmy sztab. Kilkoro z nas pojechało do stolicy do ćwierćmrówki po serduszka i kilka kartonowych puszek na pieniądze. Nie były takie piękne, jak te dzisiejsze. Mieliśmy też certyfikaty.

Bartek: "Poznałem wtedy świetną dziewczynę"

– W czasie pierwszego Finału miałem 17 lat. Zorganizowaliśmy koncert rockowy, podczas którego grało kilka zespołów, w tym nasz. Pamiętam, że bilety były po 5 zł, cały zysk był przeznaczony na WOŚP. Przyjechało naprawdę sporo ludzi i panowała super atmosfera. Pieniądze zbieraliśmy do kasetki, a następnie już po koncercie przerzuciliśmy je do takiego sporego worka i kolega zawiózł je autobusem PKS do Warszawy, do tamtejszego przedstawiciela WOŚP. Ten pierwszy finał utrwalił mi się jeszcze z jednego powodu – poznałem na tym koncercie świetną dziewczynę, która 8 lat później została moją żoną i jest nią do dnia dzisiejszego :)

Edyta: "Rodzice chwalili nas, że bierzemy udział w takiej pięknej akcji"

– Oczywiście, że pamiętam 1 finał WOŚP, chodziłam z przyjaciółmi po całym mieście i kwestowaliśmy. Było zimno i bardzo fajnie! Sporo osób kojarzyło Jurka Owsiaka z Rozgłośnią Harcerską, ale musieliśmy tłumaczyć, o co chodzi z tą akcją. Panował wielki spontan, puszki zrobiliśmy sami, bo wtedy wiele rzeczy trzeba było ogarnąć samodzielnie.

Marta: "W liceum na identyfikator wolontariusza dawali dwa dni wolnego"

– Jurek Owsiak prowadził w TV program z Agatą Młynarską. Zrobił się szum wokół WOŚP, było czuć, że to będzie coś dużego. Pamiętam, że jak był pierwszy, może drugi WOŚP, to mój wiejski działacz społeczny wymyślił, że zrobi w tym samym czasie gminną orkiestrę świątecznej pomocy. Pan Andrzej, nazwiska nie podam, wpadł na pomysł skopiowania koncepcji od Owsiaka. Wydrukowali swoje serduszka, dogadali się z ówczesnym dyrektorem szkoły i z wójtem. Zrobili plakaty, do złudzenia przypominające te orkiestrowe, ale pamiętajmy, że net prawie nie istniał, a telewizor często śnieżył.

Nie pamiętam niestety na co szły te pieniądze, ale to były jakieś kolonie dla dzieci z ubogich rodzin. I tak kilka lat w dniu finału WOŚP odbywał się taki gminny event. Aż pewnego dnia zrobił się dym, bo przyszło do gminy pismo z Fundacji, że oskarżają ich o defraudację, przywłaszczenie znaku i podpięcie się pod zbiórkę. I nagle dzień czy dwa przed finałem zmienili plakaty na orkiestrowe, wjechały orkiestrowe puszki i wolontariusze zaczęli chodzić po domach. Żeby Owsiaka udobruchać nawet ministranci stali pod kościołem z puszkami, ksiądz tace ponoć przekazał na WOŚP. To był już pewnie 1995 albo 1996. A w liceum na identyfikator wolontariusza dawali dwa dni wolnego.

Karolina: "Mój chłopak oddał na licytację trąbkę"

– Pierwsze finały WOŚP to czasy mojego liceum. Mieszkałam wtedy w Rybniku. Pamiętam atmosferę wokół tego, co się działo. To było wielkie wydarzenie, wszyscy byliśmy przejęci. W zaprzyjaźnionej kawiarni był sztab, tłumy ludzi, koncert, licytacje. Mój chłopak oddał na licytację trąbkę, a moja mama wylicytowała dla mnie ogromny pierścionek z bursztynem wielkości jajka.

Całymi rodzinami się w to zaangażowaliśmy. Moi znajomi, z tymi jeszcze prowizorycznymi puszeczkami, pojechali pociągiem do Warszawy, żeby przekazać zebrane pieniądze. I Jurek Owsiak tak po prostu ich przyjął. Był zachwycony i zaskoczony, że w takim małym mieście udało się zorganizować Orkiestrę i zebrać tyle pieniędzy. Ci znajomi, dziś już dorośli, wciąż to wspominają z rozrzewnieniem.

Małgorzata: "Oddałam wszystkie pieniądze ze słoika"

– Podczas pierwszego finału WOŚP miałam prawie 13 lat. Oglądałam w TV Agatę Młynarską, która w tej koszuli z krawatem wyglądała jak zastępowa w zuchach. Nagle do drzwi zapukały moje dwie starsze koleżanki i powiedziały, że zbierają kasę na akcję organizowaną przez Jurka Owsiaka.