dziecko, które się złości
Naucz dziecko panowania nad złością i gniewem pexels.com

Złość i gniew dziecka to emocje, z którymi rodzicom często trudno sobie poradzić. Z jednej strony nie chcemy im zaprzeczać, bo są jak najbardziej naturalne, z drugiej niejednokrotnie wyrażane są w nieodpowiedni sposób. Jak pomóc dziecku zrozumieć gniew lub złość i nad nimi zapanować?

REKLAMA
  • Złość czy gniew to trudne, ale zupełnie naturalne emocje, których doświadcza dziecko, nie zawsze jednak potrafi sobie z nimi radzić.
  • Często złość lub gniew prowadzą do zachowań agresywnych.
  • Naucz dziecko odpowiednich technik, by potrafiło radzić sobie ze złością i gniewem.
    • Uczymy nasze dzieci, by nie tłumiły własnych emocji, bo niewyrażone mogą prowadzić do niepokoju czy lęku. Jednocześnie nie chcemy, by złość czy gniew przejawiały się w sposób agresywny i prowadziły do przemocy, gdy dziecko zaczyna zachowywać się autodestrukcyjnie lub krzywdzi innych.

    7 technik, dzięki którym dziecko zapanuje nad gniewem

    Jak nauczyć je wyrażać złość i gniew w zdrowy sposób? Istnieją sprawdzone techniki, które warto z dzieckiem ćwiczyć.
    1. Mów głośno o uczuciach. Już od wczesnego dzieciństwa powinniśmy uczyć nasze dziecko nazywania własnych uczuć. Jeśli czuje złość, gniew, smutek, wstyd czy strach i nazwie głośno te emocje, to już właśnie wykonało pierwszy krok, by poradzić sobie z nimi.
    Wytłumacz dziecku, że nie ma w tym nic nagannego, iż odczuwa te emocje, ale pod ich wpływem nie każde jego zachowanie jest akceptowalne. Nie może np. obrażać czy bić innych, gdy odczuwa gniew.
    2.Zadaj pytanie: "Dlaczego?”. Dlaczego się złościsz, skąd wziął się ten gniew? Być może dziecko źle zinterpretowało sytuację, np. jeśli kolega twojego syna nie odpowiedział, gdy ten pomachał, czy to dlatego, że był obrażony, czy tylko rozkojarzony?
    Jeśli twoja nastolatka zostanie pominięta na czacie grupowym, czy było to celowe działanie, czy tylko przeoczenie? Warto zadać pytanie: "Dlaczego?” i sprawdzić, czy dziecko nie wyciąga pochopnych wniosków. Porozmawiaj też o źródle gniewu. Często to frustracja, rozczarowanie, a nawet niepewność i niska samoocena kryją się za wybuchami złości czy gniewu.
    3. Przećwicz sposoby radzenia sobie z trudnymi sytuacjami. Jeśli twoje dziecko zawsze wybucha gniewem, gdy ktoś zabiera mu zabawkę lub złości się, gdy pokłóci się z kolegą, pomóż mu przećwiczyć te sytuacje. Co może zrobić inaczej lub co odpowiedzieć, by w obliczu trudnej sytuacji zachować spokój? Co mogłoby zrobić następnym razem, by osiągnąć kompromis?
    4. Ćwicz techniki relaksacyjne. Brzmi to może banalnie, ale to skuteczne narzędzia, by szybko wyjść z zamkniętego koła złości i gniewu. Prostym sposobem na wyciszenie umysłu dziecka jest nauczenie go zwracania uwagi na oddychanie. Zachęć je, by zamknęło oczy i policzyło oddechy. Powiedz mu, żeby pomyślało: "jeden” podczas wdechu i "dwa” podczas wydechu.
    Albo niech policzy do trzech przy wdechu i do pięciu-sześciu przy wydechu. A może w pozbyciu się złości pomoże twojemu dziecku aktywność fizyczna, np. szybki spacer, pokopanie piłki czy jazda na rowerze?
    5. Naucz dziecko "pauzy”. W przypadku młodszych dzieci po prostu na chwilę zabierz je w spokojne miejsce, gdzie będzie miało szansę wyciszyć się. W przypadku starszych dzieci, które potrafią już choć trochę kontrolować własne emocje, uzmysłów im, że nie warto podejmować działania pod wpływem emocji.
    Powiedz dziecku, by zrobiło sobie pauzę i dało sobie czas na ostudzenie emocji – dzięki temu szybciej odzyska kontrolę i będzie mogło przemyśleć dalsze kroki.
    6. Zachęcaj do empatii. Nawet małe dzieci potrafią zrozumieć, kiedy ktoś inny czuje się smutny lub zły. Jeśli nie chce rozmawiać o swoich uczuciach, spróbuj opowiedzieć mu o jego ulubionej postaci z bajki. Zadawaj pytania, by dziecko miało okazję zobaczyć problem z innej strony.
    7. Bądź dobrym wzorem do naśladowania. Badania pokazują, że emocje rodziców mają ogromny wpływ na dzieci, które obserwują dorosłych i powielają ich zachowania. To, w jaki sposób okazujesz złość lub gniew i jak sobie z nim radzisz, przekłada się na konkretne zachowania twojego dziecka. Jeśli zobaczy, że umiesz wyrazić słownie swoje emocje, a następnie potrafisz je kontrolować, z czasem twoje dziecko nauczy się tego od ciebie.

    Źródło: mother.ly