Tych 5 cech może sprawić, że twoje dziecko będzie nękane przez rówieśników

1. Wyróżnianie się na tle rówieśników. Nadal zdarza się, że prześladowane lub wyszydzane są dzieci, które wyróżniają się wśród swoich kolegów. Są uzdolnione w jakieś dziedzinie lub przewyższają innych pod względem aktywności czy kreatywności (np. lepiej się uczą, doskonale radzą w sporcie). Wyśmiewanie i zastraszanie wynika tu z jednej prostej emocji – zazdrości.

2. Bycie wrażliwym. Dzieci, które są introwertyczne, wycofane, bardziej uległe są bardziej narażone na zastraszanie niż te ekstrawertyczne i asertywne. Niektóre badania potwierdzają, że dzieci o niskim poczuciu własnej wartości mogą "przyciągać” dzieci, które mają skłonność do znęcania się nad innymi. Stają się też częstszym celem, bo łatwiej nimi manipulować. Są też mniej skłonne do walki.

3. Trudności w nawiązywaniu kontaktów. Wiele ofiar zastraszania to dzieci, którym trudno nawiązywać kontakt z rówieśnikami. Są często typem klasowego samotnika, który zwykle alienuje się. Tymczasem badania pokazują, że jeśli dziecko ma przynajmniej jednego przyjaciela, rzadziej jest celem zastraszania.

4. Cieszenie się popularnością. To może być zaskoczeniem, ale dzieci, które są lubiane też mogą być wyszydzane lub zastraszane, zwłaszcza przez osoby, którym zagrażają w utrzymaniu ich pozycji. Okazuje się, że wiele agresji relacyjnej jest bezpośrednio związanych z próbą wspinania się po drabinie społecznej. Dziecko, które poczuje, że jego "pozycja” jest zagrożona, może rozsiewać plotki, wyzywać albo uciekać się nawet do cyberprzemocy.

5. Charakterystyczny wygląd fizyczny. Prawie każdy rodzaj cech fizycznych, który jest inny lub wyjątkowy, może przyciągnąć uwagę osób, które lubią dokuczać innym. Możliwe, że ofiara jest niska, wysoka, szczupła lub otyła. Może nosić okulary lub mieć trądzik, duży nos lub odstające uszy.

Jeśli twoje dziecko zetknie się z wyśmiewaniem, zastraszaniem, nękaniem, to w pierwszej kolejności uzmysłów mu, że odpowiedzialność za znęcanie zawsze leży po stronie sprawcy, a nie ofiary. Nigdy nie lekceważ tego typu sygnałów ze strony dziecka. Powiadom wychowawcę, dyrektora szkoły, pamiętaj też, że istnieje cyperprzemoc, która jest jedną z odmian przemocy psychicznej.