Kilkuletnie dziecko w promieniach słońca
Metoda Nauczania Kierowanego - na czym polega? reshot/ hanitary
REKLAMA
  • Metoda Nauczania Kierowanego została stworzona z myślą o niepełnosprawnych dzieciach.
  • Jej twórca (Aleksander Peto) uważał, że rozwój i samodzielność może pojawić się dopiero wówczas, gdy stosowane będą różne metody procesu usprawniania.
  • W metodzie Peto ważna jest powtarzalność, a także odpowiednie wyposażenie sali.
  • Metoda Nauczania Kierowanego – historia

    Twórcą Metody Nauczania Kierowanego jest węgierski lekarz, pedagog i fizjoterapeuta Aleksander Peto. Pierwszy raz zastosowano ją w 1947 roku. Była ona wykorzystywana głównie u dzieci, które doświadczają zaburzeń ruchowych.
    Peto twierdził, że leczenie musi być całościowe i zintegrowane, bo tylko w ten sposób możliwe jest poprawienie stanu młodych pacjentów. Zgodnie z zasadami Metody Nauczania Kierowanego podczas leczenia powinno się wykorzystywać odpowiedni sprzęt, zajęcia mają być prowadzone przez jedną i tę samą osobę i w stałych grupach, a przede wszystkim mają zawierać kompilację różnych elementów procesu usprawniania.
    Metoda ta jest szczególnie polecana dzieciom z mózgowym porażeniem dziecięcym.

    Metoda Peto – na czym polega?

    Aleksander Peto chciał, by dzieci z niepełnosprawnościami mogły w jak najlepszy sposób się rozwijać. Właśnie dlatego wymyślił metodę, która zakłada, że rozwój ruchowy musi współgrać z innymi elementami funkcjonowania człowieka.
    Zgodnie z zasadą Metody Nauczania Kierowanego dzieci mają samodzielnie bawić się, uczyć, jeść i poruszać się. To wszystko ma miejsce w odpowiednio zorganizowanej przestrzeni. Osoby, które prowadzą zajęcia, nie powinny dotykać swoich podopiecznych. W ten sposób najmłodsi uczą się samodzielności.
    Terapię tą metodą rozpoczynają dzieci już w wieku 3-4 lat. Istotne jest też to, że w zajęciach mogą brać udział jedynie osoby, które są zdolne do rozumienia przekazywanych przez prowadzącego komunikatów. Dzieci dzieli się na mniejsze grupy i przydziela się im 5-6 opiekunów. Bardzo ważne jest to, by byli oni stali dla konkretnej grupy.
    W czasie terapii dzieci wykonują ćwiczenia oddechowe, uczą się pisania, ćwiczą pracę rąk i trenują samodzielne poruszanie się i mówienie. Rozwijają się na poziomach: emocjonalnym, społecznym i fizycznym.

    Metoda Nauczania Kierowanego – ćwiczenia

    Metoda Nauczania Kierowanego oparta jest na kilku podstawowych zasadach:
    – praca w grupach – w jednej grupie jest od 5 do 8 dzieci;
    – odpowiednie wyposażenie sali – sale muszą być wyposażone w specjalistyczne meble o szczebelkowej konstrukcji. W taki sposób wyglądają krzesła, stoliki i inne elementy. Chodzi o to, by dzieci z niepełnosprawnościami mogły samodzielnie poruszać się w takiej przestrzeni;
    stały program dnia – dzieciom przedstawiane są konkretne cele i sukcesywnie są one realizowane;
    – rytmiczne polecenia i kompilacja różnych zmysłów – podopieczni wykonują konkretne ruchy, jednocześnie chórem mówią, co robią. Ćwiczenie wykonują przez 5 sekund;
    – stała osoba prowadząca – jest zwana także przewodnikiem. To ona organizuje cały plan zajęć i wdraża go. Bardzo ważne jest też to, by miała odpowiednie podejście do dzieci i wspierała je w wykonywanych zadaniach;
    – powtarzalność – konkretne umiejętności, które są zdobywane na zajęciach, dziecko wykorzystuje także podczas wykonywania innych czynności.
    Ćwiczenia, które są organizowane w ramach terapii, dobiera się indywidualnie w zależności od sprawności dzieci. Podopieczni, np. układają wieżę z klocków, spacerują palcami po szczebelkach czy unoszą kończyny, trzymając się barierek. Bardzo ważne jest to, by wspierać dzieci w rozwoju i nie wypominać im źle wykonanych zadań.
    W Polsce takie zajęcia prowadzone są na przykład w Krakowie w ramach Instytutu Peto. W 2011 roku przeprowadzono badania, w których udział wzięły dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym. Wykazały one, że po rocznej terapii Metodą Nauczania Kierowanego zauważono wiele pozytywnych zmian: dzieci lepiej się poruszały, pełzały i były w stanie chwytać przedmioty.