Pozwól się bać i przegrywać. Oto 7 kroków do wychowania silnego człowieka

Żeby wychować pewne siebie i odporne psychicznie dziecko, warto zwrócić uwagę na to, w jaki sposób reagujesz na strach, porażki i obawy dziecka. A warto, bo takie dzieci są bardziej zaangażowane we wszelkie podjęte aktywności, wyrastają też na kompetentnych i pracowitych dorosłych. Oto 7 kroków do sukcesu.

1. Nie umniejszaj uczuciom dziecka

Kiedy widzisz, że dziecko przestraszyło się burzy, czy nie chce podjąć jakiegoś działania ze strachu, nie bagatelizuj jego obaw. Każda emocja jest ważna i potrzebna, a dziecko ma prawo przeżywać każdą z nich. Zamiast mówić "nie bój się, nie ma czego", powiedz raczej "widzę, że się przestraszyłeś, masz jakiś pomysł, co mogłoby poprawić twoje samopoczucie?".

Dziecko ma prawo czuć strach, to najbardziej pierwotna emocja, która pozwalała naszym przodkom przetrwać. Kluczem jest nauczyć je nie tłumić go tylko pokonywać. Staraj się nie podsuwać gotowych rozwiązań, nie odwracać uwagi dziecka. Pomóż mu samodzielnie odnaleźć rozwiązanie. Będzie miało narzędzie do poradzenia sobie ze strachem, kiedy nie będzie cię obok.

2. Pozwól ponosić porażki

Nie da się ustrzec dziecka przed wszelkimi niepowodzeniami i bardzo dobrze. Porażki są ważnym elementem sukcesu. Dziecko musi umieć przegrywać, bo tak wygląda życie, im wcześniej to pojmie, tym lepiej dla jego psychiki. Jeśli zawsze za dziecko pakujesz plecak, pamiętasz o pracach plastycznych i terminach klasówek - streżesz je przed porażkami na szkolnej płaszczyźnie.

Nie możesz się nauczyć za dziecko, nie możesz napisać za nie sprawdzianu. To są te pierwsze porażki wynikające z dziecięcych zaniedbań, na których uczy się pracowitości i ponoszenia naturalnych konsekwencji swoich działań. Nabiera odporności psychicznej na klęski, łatwiej poradzi sobie z nimi w przyszłości. Pojmie, że jeśli chce osiągnąć lepsze wyniki, musi postarać się bardziej, to bardzo cenna lekcja.

3. Przestań rozpieszczać

Dzieci kochają prezenty, zabawki, wycieczki, a my chcąc dać im wszystko, co najlepsze często ulegamy prośbom. Jednak prawda jest taka, że w ten sposób rozpieszczamy dzieci i nie uczymy ich samodyscypliny. Świetnym sposobem na nauczenie jej dziecka jest dawanie mu niewielkiego kieszonkowego, które zbiera np. na wymarzoną zabawkę.

Jeśli dziecko chce wydać wcześniej pieniądze na mniejszą zabawkę, samodzielnie podejmuje tę decyzję, rolą rodzica jest uświadomienie dziecku, że jego cel się odsunie. Odmawianie dzieciom jest trudną sztuką, jednak warto ją opanować, nauczyć dziecko, że każde zakupy poprzedza wykonanie pewnej pracy, żeby zarobić środki na nie.

4. Nie musi być najlepszy

Ciągłe oczekiwanie perfekcji, to presja, z którą ciężko sobie poradzić. Nie stawiaj dziecku nierealnych wymagań, nie pytaj o wyniki kolegów, nie porównuj. Twoje dziecko ma się mierzyć samo ze sobą i swoimi słabościami, nie musi być we wszystkim najlepsze i powinno o tym wiedzieć. Mieć świadomość, że bardziej liczą się starania niż osiągnięcia.

Jeśli wychowujesz je w odwrotnym przekonaniu, że tylko sukces i pierwsze miejsce się liczą, zabijasz dziecięcą pewność siebie. Zmniejsza się też motywacja, bo jeśli poprzeczka wisi tak wysoko, że nie sposób jej dotknąć, to nie da się jej przeskoczyć i nie ma sensu się starać. Motywacją nie powinien być cel, ale sama droga. Zdobycie wiedzy - zamiast wysokiej oceny, fajna wycieczka rowerowa, a nie czas na mecie.

5. Namawiaj do próbowania

To zupełnie naturalne, że w każdym człowieku jest pewien lęk przed nieznanym. W twoim dziecku też, ale jeśli nie chce szukać kontaktu z nowymi sąsiadami w obawie przed porzuceniem, albo spróbować nowej potrawy, zachęć je do pokonania słabości. Pomóż zrobić pierwszy krok i pozwól samodzielnie wyruszyć w dalszą podróż.

Podobnie jak radzenie sobie ze strachem czy porażką, tak i odnajdowanie się w zupełnie nowych sytuacjach, jest bardzo ważne na każdym etapie życia. Im wcześniej dziecko nauczy się pokonywać własne ograniczenia, tym łatwiej będzie mu w życiu.

6. Ustal granice i przestrzegaj ich

Życie w społeczeństwie wymaga przystosowania się do pewnych odgórnie ustalonych norm, nawet jeśli nie wszystkie nam się podobają. Łatwiej nauczyć się tego we wczesnym dzieciństwie. Jeśli ustalicie, że dziecko ogląda jedną bajkę dziennie, a nastolatek codziennie musi wrócić do domu o określonej porze, to przestrzegajcie tych zasad.

Dziecko, które zna granice i nauczone jest przestrzegania ich, przyjmuje domowe "prawo", jako coś normalnego. Łatwiej jest mu też pojąć zasadność istnienia reguł. Również w dorosłym życiu.

7. Zadbaj o siebie

Nie od dziś wiadomo, że żeby zatroszczyć się właściwie o dziecko, trzeba najpierw zadbać o siebie. Dziecko musi wiedzieć, że mama czy tata także potrzebują odpoczynku i regeneracji. Naucz je, że nie możesz być na każde zawołanie. Po ciężkim dniu w pracy potrzebujesz odpoczynku, a może chcesz poćwiczyć. Dziecko musi wiedzieć, że troska o siebie, swoje samopoczucie i zdrowie jest ważna.

Silne psychicznie dzieci łatwiej radzą sobie ze stresem, lepiej odnajdują się w nowym otoczeniu i wyrastają na bardziej pracowitych i pewnych siebie dorosłych. Jeśli więc chcesz wychować odpornego mądrego człowieka, wprowadź powyższe zasady już teraz do waszego domu.