Idźcie razem do łóżka. Oto jaki wpływ na związek i zdrowie ma wspólna pora zasypiania

Kładąc się razem, lepiej się wyśpicie

Powodów jest kilka, po pierwsze, ten, kto dotąd kładł się wcześniej, nie będzie się wybudzał, kiedy nocny marek wejdzie do sypialni. Poza tym, jeśli się w siebie wtulicie, zdaniem naukowców będziecie spać głębiej, a więc podnosi się jakość snu. Różnicę poczujecie rano, bo obudzicie się bardziej wypoczęci.

Czas na pogaduszki

Kiedy dni spędzamy w biegu, popołudnia i wieczory zaprzątają nam dzieci, zaczyna brakować czasu na rozmowę z partnerem. Wieczorny rytuał wspólnego chodzenia do łóżka i rozmowy w nim, pomaga być na bieżąco. Wymienić się przeżyciami, doświadczeniami i przemyśleniami z danego dnia. To czas, kiedy już nikt nie sprząta ze stołu po kolacji i nie robi listy zakupów, wtedy można się skupić na rozmowie.

Lepsza odporność

Kiedy zasypiamy ze świadomością, że na wyciągnięcie ręki mamy ukochaną osobę, czujemy się bezpieczni, a to pozwala się zrelaksować. Wspólny sen obniża poziom stresu, ale też ciśnienie tętnicze i ma pozytywny wpływ na układ odpornościowy. Udowodniła to w swoich badaniach Wendy M. Troxel z Uniwersytetu w Pittsburgh. Dzięki zasypaniu razem stajemy się odporniejsi fizycznie i psychicznie - to zwyczajnie zdrowo!

Więcej przywiązania

Dotyk, czuły gest i bliskość ukochanego pomagają obniżyć poziom kortyzolu (hormonu stresu), a uwalniają oksytocynę, a ta nie bez powodu nazywana jest hormonem miłości. To także udowodniła w swoich badach Troxel. Dzięki niej kochamy i przywiązujemy się do bliskich. Warto więc chodzić razem do łóżka, nawet jeśli tego wieczoru każde z was zajmie się lekturą ulubionej książki. Już samo bycie obok siebie w ciszy ma świetny wpływ na przywiązanie do partnera.

Szczęście w związku

Pary, które kładą się spać o podobnej porze, częściej deklarują, że są szczęśliwe. Trudno powiedzieć, że dzieje się tak dlatego, że mają tę chwilę tylko dla siebie każdego dnia, czy dlatego, że mają podobne usposobienie. Częściej bowiem niż nam się wydaje, za bliskich sobie uważamy ludzi, którzy są do nas podobni.