Reklama.
Reklama.
Reklama.
Patodeweloperka w najlepszym wydaniu. Osiedle dla bezdzietnych to przejaw pogardy dla matek
13 kwietnia 2021, 10:46·3 minuty czytania
Publikacja artykułu: 13 kwietnia 2021, 10:46Ekotektura planuje wybudować na Śląsku osiedle jedynie dla osób bezdzietnych i singli. Dyskusja wokół domków child-free rozgrzała Polaków. I dobrze, bo w budowaniu takich osiedli nie chodzi o nic więcej, niż o dyskryminację. A na to nie będzie zgody.
Reklama.
Słownik języka polskiego tłumaczy dyskryminację jako ograniczanie przywilejów, praw, a nawet prześladowanie części społeczności, zwykle na tle rasowym, etnicznym, religijnym lub kulturowym.
W przypadku osiedla bez dzieci dyskryminacją jest wykluczenie dzieci na podstawie ich zachowania. W domyśle: hałas, tupanie, płacz. Czynniki naturalne, na które dzieci nie mają wpływu.
Zamknięcie możliwości wyboru osiedla dla rodzin to pozbawienie ich przywileju wyboru miejsca do zamieszkania i odebranie wolności.
Za mało miejsca dla rodziny
— Inwestor nie przewiduje obecności dzieci. Tylko dorośli/pary. Taki model biznesowy — brzmi komentarz firmy.Ekotektura podaje również argument, wedle którego na 55 metrach kwadratowych nie da się mieszkać z dziećmi. Zapewne wiele rodzin zgodziłoby się z tą tezą, ale duża część z nich właśnie ma mieszkania, które nie wykraczają poza ten metraż.
Inni deweloperzy jakoś nie widzą przeszkód, by oferować rodzinom dwupokojowe mieszkania w takim rozkładzie.
Można też inaczej. Jeśli przyszli mieszkańcy osiedla chcą mieć pewność, że dzieci nie będą przeszkadzały im w cieszeniu się życiem i zaglądały w okna, wystarczy ustalić przepisy korzystania z przestrzeni wspólnej.
Znany "zakaz gry w piłkę", pilnowanie ciszy nocnej, ustanowienie placu na sprzęt sportowy dla dzieci, by nie zagracał podjazdów.
Znany "zakaz gry w piłkę", pilnowanie ciszy nocnej, ustanowienie placu na sprzęt sportowy dla dzieci, by nie zagracał podjazdów.
Wolnoć Tomku w swoim domku
Mamy w naszym kraju trochę wypaczone poczucie wolności. Liczy się zakup mieszkania. A wtedy hulaj dusza.Zamiast posiadać "prawo do zamieszkania", przesunęliśmy je na "prawo do kupienia". Gotówka uprawnia nas do korzystania z przestrzeni, jak chcemy. Chcę palić na balkonie, mimo że obok mieszka rodzina z noworodkiem - moje mieszkanie! Pozwalam dzieciom kozłować piłkę do kosza, chociaż sąsiadom pęka głowa - moje mieszkanie!
Kupienie mieszkania nie zwalnia nas z nauki o współżyciu. Nie uprawnia też deweloperów do usunięcia ludzi, którzy mogą korzystać z mieszkania w sposób nieakceptowany społecznie przez bezdzietnych.
Chodzi o to, aby nauczyć się korzystać z przestrzeni wspólnej, a nie przesuwać ludzi, którzy nam nie pasują do zamkniętych obozów.
Pogarda dla matek
Według mnie jest tu jeszcze jeden ważny problem społeczny, z którym musimy się zmierzyć, jeśli chcemy żyć razem, a nie w oddzielnych enklawach.Powstawanie osiedli bez dzieci, jest tak naprawdę wyrazem pogardy dla matek, a nie dyskusją o zasadach współżycia.
Inwestor wtłacza nam w głowy obraz "madki", "Sebixa" i "bombelków". Chce, abyśmy równali rodzinę z jej stereotypowym wyobrażeniem. Bo przecież - jego zdaniem - nikt przy zdrowych zmysłach nie będzie chciał mieszkać przy roszczeniowej dysfunkcyjnej rodzinie.
Z jednej strony gloryfikujemy obraz matki-Polki, z drugiej systemowo rozwiązujemy problem dzietności, by pozbawiać Polki wyboru. Rodziny w naszym kraju i tak nie mają łatwo z wyborem mieszkania. Deweloperzy stawiają na wykup własnego M, a nie wynajem długoterminowy. Rodzice z dziećmi godzą się na i tak horrendalnie drogie, ciasne klitki, które łączą salon z kuchnią i nazywają balkonem półmetrowy występ z mieszkania.
Z jednej strony gloryfikujemy obraz matki-Polki, z drugiej systemowo rozwiązujemy problem dzietności, by pozbawiać Polki wyboru. Rodziny w naszym kraju i tak nie mają łatwo z wyborem mieszkania. Deweloperzy stawiają na wykup własnego M, a nie wynajem długoterminowy. Rodzice z dziećmi godzą się na i tak horrendalnie drogie, ciasne klitki, które łączą salon z kuchnią i nazywają balkonem półmetrowy występ z mieszkania.
Tu także zmieścimy przykłady mikro placów zabaw z jedną huśtawką w opozycji do wielkiego parkingu tuż przy osiedlu. Jasny sygnał: "Tu nie ma dla was miejsca, jedźcie z dziećmi na zajęcia dodatkowe".
I nie przesadzam. Skazywanie dzieci na wyjazd z bezpiecznej przestrzeni i brak zapewniania im możliwości swobodnej zabawy, to wskazanie, że powinno przebywać w zamknięciu lub z dala od wspólnoty.
A więc pozwoliliśmy na tę dyskryminację już kilka dobrych lat temu. Oferta osiedla tylko dla bezdzietnych, to przesunięcie kolejnej granicy. Jaka będzie następna?
Może cię zainteresować: "Restauracje wolne od dzieci?". Niewinne pytanie, a niektórzy już wyczuli powiew apartheidu
Reklama.