Czytająca kobieta zwiastuje koniec świata? Polacy odpłynęli po decyzji papieża

Kto z osób, które chociaż sporadycznie chodzą do kościoła, nie widział kobiety, czytającej z ambony Słowo Boże? Jestem przekonana, że dla każdego z nas była to rzecz całkiem naturalna.

Trochę gorzej jest z ministrantkami. Wszystko bowiem zależało od woli proboszcza, który mógł przecież nie życzyć sobie, by tę funkcję pełniły dziewczynki. To historie z rodzinnego podwórka – naprawdę nie trzeba szukać takich perełek w internecie. Kiedy wybrałam się do kościoła katolickiego w Londynie, sytuacja wyglądała bardziej optymistycznie.

Ministranci i ministrantki służące do mszy były dla tamtejszych mieszkańców zjawiskiem zupełnie naturalnym. I chociaż z pewnością w Polsce jest wiele takich parafii, ja w swoim dwudziestopięcioletnim życiu jeszcze do takiej nie trafiłam. A szkoda.

Czytałam je z lekkim niedowierzaniem i konsternacją, zastanawiając się, czy tylko ja jestem osobą, która nie zgadza się zarówno z "huraoptymizmem", jak i uznawaniem głowy Kościoła za największe zło.

Uważam, że nie powinniśmy podkreślać, jak wspaniałomyślną i mądrą decyzję podjął Franciszek. Dlaczego? Z jednej strony zasypujemy młode dziewczynki książkami i filmami, które pokazują im, że mogą wszystko, a z drugiej wychowujemy w przeświadczeniu, że są niedopuszczane do konkretnych funkcji, tylko ze względu na swoją płeć. Właśnie dlatego, czytając komentarze, które wychwalają nad niebiosa decyzję papieża, myślę sobie: "Ta decyzja powinna być podjęta już wiele lat temu".

Chodzi o sposób myślenia. Tylko i aż. Abstrahując już od tematu samej wiary – która przecież nie jest doświadczeniem każdego z nas – spójrzmy na budowanie wizerunku kobiety w świecie. Czy naprawdę nie nastąpił jeszcze czas, w którym powinniśmy zrezygnować z "ustawiania jej w szeregu"?

Być może osoba, która po decyzji Franciszka ogłosiła zbliżający się koniec świata, miała rację. Po przeczytaniu takiego komentarza i wielu im podobnych mam wrażenie, że za każdym razem dokonuje się mała apokalipsa.