"Stałam się dinozaurem". Rodzice zdradzają pomysły na pandemiczne urodziny dziecka

Okazuje się, że możliwości jest wiele. Wystarczy tylko uwolnić pokłady swojej wyobraźni.

– Wpadłem na pomysł, że mogą grać wspólnie online. To był strzał w dziesiątkę. Nie spodziewałem się, że aż tak im się to spodoba. Poza tym był tort, wszyscy patrzyli, jak Klaudia zdmuchuje świeczki. Oprócz gier internetowych dzieci wykonywały różne zadania, każdy w swoim domu. Moja córka była naprawdę zadowolona – mówi Andrzej.

– Postanowiłam, że zorganizuję dla mojego syna aktywność na zewnątrz, bo przecież nie może zaprosić kolegów do domu. Razem z mężem wymyśliliśmy grę terenową na naszym osiedlu, bo chcieliśmy mieć ich na oku. Daliśmy im mapę, a oni musieli znajdować kolejne wskazówki i wykonywać zadania: malowanie twarzy, wykonywanie różnych zadań na czas itd. Mieli przy tym naprawdę duży ubaw! – opowiada Ewelina.

Każdą z takich zabaw można urozmaicić, dodając coś od siebie.

– Chcieliśmy, żeby dzieci były bezpieczne, dlatego przed całą zabawą rozdaliśmy im specjalne, urodzinowe maseczki i powiedzieliśmy, że dodatkowe punkty dostaje się za trzymanie dystansu. Proszę sobie wyobrazić, że wzajemnie się pilnowały, by przypadkiem nie być za blisko – śmieje się mama 9-latka.

– Ja zorganizowałem mojej 8-letniej córce grę-niespodziankę. Na wyznaczone miejsce przyszła z zawiązanymi oczami. Tam już czekali koledzy i koleżanki. Wcześniej prześledziłem trasę i pochowałem w różnych miejscach wierszowane wskazówki. Widziałem, że wszyscy są naprawdę podekscytowani i świetnie się bawią – mówi Robert.

Zaczęła więc szukać kostiumu dinozaura. Choć nie było łatwo, po długich poszukiwaniach znalazła go. Kolejnego dnia zamieniła się w t-rexa.

– W piątek się przebrałam. Jak chłopacy to zobaczyli, byli zachwyceni. Wyszliśmy na ulicę, a z ich twarzy nie schodził uśmiech. Młodszy trzymał mnie za rękę, bo nie spodziewał się, że będziemy aż tak przyciągać uwagę przechodniów. Pytałam ich, czy im się podoba chodzenie po ulicy z dinozaurem. Odpowiedzieli z krzykiem, że tak. Ludzie uśmiechali się i robili zdjęcia. Miłe uczucie, gdy można kogoś uszczęśliwić w piątkowy pochmurny poranek – opowiada Marta.

Ten oryginalny pomysł spodobał się nie tylko synom Marty czy przechodniom. Zachwycone były także dzieci w przedszkolu.

– Kiedy dochodziliśmy do przedszkola, słyszałam głosy dzieci lub rodziców: "Patrz! Dinozaur!". Odprowadziłam synów pod drzwi, dalej już nie mogłam wejść, choć młodsze dziecko próbowało mnie wciągnąć do środka. Pod samym przedszkolem nie wiedziałam, w którą stronę się obrócić by wszystkie dzieci mogły mnie zobaczyć, słyszałam: "proszę podejść tutaj, dzieci z piętra też chcą zobaczyć dinozaura". Więc chodziłam od okna do okna i machałam - mówi Marta.

Uśmiechy na twarzach innych ludzi, ale przede wszystkim na twarzy Jasia, były dla jego mamy bezcenne.

Do naszego przedszkola chodzą dzieci różnej narodowości. Akurat szła dziewczynka mówiąca tylko po angielsku. Ten jej pisk zachwytu: "Daddy look! Its a dinosaur! I love dinosaurs!" Ta ich radość i szczęście, nie zapomnę tego nigdy. Rodzice byli trochę zszokowani, ale po pierwszym wrażeniu pojawiał się uśmiech na twarzy. Sami pewnie mieli z tego radochę. Po weekendzie usłyszałam od dzieci pytanie, czy dziś znów do przedszkola odprowadzi ich T-rex – śmieje się Marta.

Jej zdjęcie, na którym widzimy dinozaura i dwóch chłopców, pokazuje, że można. Urodziny dziecka w czasie pandemii mogą być naprawdę wyjątkowe. Wystarczy tylko odrobina wyobraźni, otwarta głowa i dystans do samego siebie.