Reklama.
Reklama.
Reklama.
Nazywana jest chorobą "pięciu objawów". O tym problemie kobiety nie mówią głośno
Samotność, rozpacz i ból po stracie nie jest dla wdów jedynym problemem. Często dotyczy ich również tzw. choroba wdowia, czyli zaburzenie seksualne, o którym mówi się wyjątkowo rzadko. Wynika ono z braku zaspokojenia seksualnego, co trudno jest zrozumieć osobom postronnym. Bo jak to – straciła męża i myśli o seksie?
Reklama.
Brak seksu u kobiet samotnych
Okazuje się, że z odejściem bliskiej osoby bezpośrednio związane są problemy intymne. Nikt jednak o tym nie mówi głośno. Szkoda, bo w języku medycznym silne niezaspokojenie seksualne traktowane jest jako choroba.
Okazuje się, że z odejściem bliskiej osoby bezpośrednio związane są problemy intymne. Nikt jednak o tym nie mówi głośno. Szkoda, bo w języku medycznym silne niezaspokojenie seksualne traktowane jest jako choroba.
Tzw. choroba wdowia bywa nazywana zespołem Kehrera albo chorobą pięciu objawów. Dotyka głównie młode, samotne i opuszczone kobiety. Czasem jednak zespół Kehrera rozpoznawany jest również u kobiet, które życie seksualne dopiero zaczynają oraz u kobiet dojrzałych. Jej podłożem jest niezaspokojenie seksualne.
Mocno odczuwają utratę partnera seksualnego
Samotne, smutne, niekochane i niezaspokojone. Chłód dotyka nie tylko ich duszy, ale i ciała. Nie mają też z kim o tym porozmawiać. Bo jak, zwłaszcza po śmierci partnera, powiedzieć: "pragnę seksu", "nie współżyłam już od X i już nie mogę wytrzymać", "śni mi się seks"? Pozostają niezrozumiane i niezaspokojone, a co gorsza ich dramat trwa. I przecież nigdy nie wiadomo, ile jeszcze będą musiały wytrzymać.
Samotne, smutne, niekochane i niezaspokojone. Chłód dotyka nie tylko ich duszy, ale i ciała. Nie mają też z kim o tym porozmawiać. Bo jak, zwłaszcza po śmierci partnera, powiedzieć: "pragnę seksu", "nie współżyłam już od X i już nie mogę wytrzymać", "śni mi się seks"? Pozostają niezrozumiane i niezaspokojone, a co gorsza ich dramat trwa. I przecież nigdy nie wiadomo, ile jeszcze będą musiały wytrzymać.
5 kluczowych objawów Zespołu Kehrera
W pierwszej fazie u kobiet dotkniętych tą chorobą zauważalna jest zwiększona nerwowość, rozdrażnienie i pobudzenie. Kobiety stają się kłótliwe i agresywne – można powiedzieć, że to bardziej intensywna forma zespołu napięcia przedmiesiączkowego, która nie pozwala kobiecie normalnie funkcjonować.
W pierwszej fazie u kobiet dotkniętych tą chorobą zauważalna jest zwiększona nerwowość, rozdrażnienie i pobudzenie. Kobiety stają się kłótliwe i agresywne – można powiedzieć, że to bardziej intensywna forma zespołu napięcia przedmiesiączkowego, która nie pozwala kobiecie normalnie funkcjonować.
Później pojawia się druga faza, która charakteryzuje się fizycznymi objawami w obrębie narządów miednicy mniejszej. Są to:
– Bóle w podbrzuszu i przy kości krzyżowej.
– Żylaki naczyń – m.in. żylaki miednicy małej, sromu i odbytu (hemoroidy). Czasem żylaki są nawet zlokalizowane na podudziach.
– Spuchnięta macica (co wiąże się z utratą komfortu podczas ewentualnego współżycia) i zaburzenia miesiączki
– Świąd i przeczulica w okolicach pochwy i miednicy małej i upławy. Czasem kobiety uznają swędzenie i tkliwość sromu za objawy stanu zapalnego i leczą się w tym kierunku, choć przyczyna leży właśnie w chorobie wdowiej.
– Ból i pogrubienie wiązadeł krzyżowo-macicznych.
Jak leczona jest ta dysfunkcja seksualna?
Na to nie ma prostej odpowiedzi, w każdym bowiem przypadku pomaga co innego. Objawy choroby wdowiej mogą zostać zneutralizowane w momencie, gdy kobieta na nowo zacznie osiągać satysfakcję ze współżycia, czyli najczęściej w momencie znalezienia nowego partnera.
Na to nie ma prostej odpowiedzi, w każdym bowiem przypadku pomaga co innego. Objawy choroby wdowiej mogą zostać zneutralizowane w momencie, gdy kobieta na nowo zacznie osiągać satysfakcję ze współżycia, czyli najczęściej w momencie znalezienia nowego partnera.
Problem jednak w tym, że kobiety, które straciły męża, często nie mają ochoty ani na przygodny seks, ani na nowego partnera. Łączą to z poczuciem zdrady i mają wyrzuty sumienia. W takim przypadku zaleca się wizytę u seksuologa, masturbację, lub – jako ostatnią z możliwości – przyjmowanie leków osłabiających popęd seksualny.
Może cię zainteresować: Intymny problem wielu małżeństw. Skala jest ogromna – wyznają seksuolodzy
Źródło: Poradnik Zdrowie
Reklama.