Fizyk zrobił sprawdzian, na którym był obowiązek... ściągania. Nauczyciel Roku: "rewelacyjny pomysł"

O swoim niecodziennym pomyśle "sprawdzianu ze ściągania" napisał nauczyciel fizyki Marcin Stiburski na facebookowej grupie otwartej "Szkoła Minimalna". "Reakcja, to niedowierzanie, szok, pytanie 'jak to?'. Powiedziałem im, że będę chodził po klasie i pilnował, aby dobrze ściągały" – napisał.

Uczniowie, gdy wyszli z pierwszego szoku, zachwycili się pomysłem nauczyciela. Kiedy okazało się, że klasówka musiała zostać przesunięta na kolejny dzień, cała klasa była zawiedziona – wszyscy przygotowali się perfekcyjnie. Na sprawdzian ze ściągania czekali z dużym zniecierpliwieniem.

"Musielibyście widzieć, z jaką energią wchodzili do klasy. Sam nigdy na żaden test wiedzy nie wchodziłem z takim entuzjazmem" – opisuje Stiburski.

Nauczyciel podszedł do klasówki z humorem. Uczniowie mieli, jak najlepiej potrafią, ukrywać, że ściągają, a belfer przechadzał się między ławkami i udawał, że nic nie widzi. Dla żartu pytał też niektóre dzieci ”czy ty aby nie ściągasz?!”

"Jeszcze nigdy nie widziałem takiego błysku dziecięcej radości w oczach, kiedy musiały opisywać zagadnienia z kolejnych pytań (…) Przypominało to klasę pełną dzieci, które piszą listy do swoich przyjaciół. Cisza, skupienie, śmiechy, gdy przechodziłem obok (…) Pięć zagadnień pisały około 40 minut w skupieniu, z zacięciem na twarzy, jaki pojawia się podczas rozwiązywania krzyżówek i rebusów" – czytamy w poście Marcina Stiburskiego.

– Ściąga powinna być informacją dla rodziców i nauczycieli, że istnieje przyczyna, która stoi za zrobieniem ściągi. Pomysł Marcina Stiburskiego jest rewelacyjny, bo pokazuje dystans, daje poczucie wspólnoty, wykazuje wielkie poczucie humoru, które jest Świętym Graalem edukacji, i co najważniejsze – usuwa lęk. A to lęk często jest naszą gorączką – podsumowuje.

Bo przyczyn, dla których dzieci ściągają, jest wiele. Czasem to niechęć do wkuwania na pamięć definicji – sprawdziany odtwórcze, które nie wymagają myślenia, lecz przepisywania regułek czy wzorów nie mają żadnego sensu.

"Zadałem pytania otwarte, lekko problemowe, nie encyklopedyczne, aby informacje posiadane na ich ściągach nie były jedynie do przepisania, ale aby stanowiły podstawę przemyśleń, którymi będą się musiały podzielić" – napisał na Facebooku.

Post nauczyciela udostępnił został udostępniony na facebookowym profilu "Budzącej się szkoły". To program, który promuje kulturę nauczania opartą na rozwoju potencjału uczniów, nauczycieli i szkół.

"Klasówka Marcina to najwyższy kunszt metodyczny, bo nie sprawdzała wiedzy, ale zdolność jej zastosowania, czyli to, o co chodzi w pozaszkolnym, czyli realnym świecie (…) Żaden profesor nie przygotowuje wykładu, korzystając jedynie z tego, co ma w swojej pamięci. Żaden architekt, projektując dom, osiedle czy most nie rezygnuje z fachowej literatury i dostępnych wzorców. A w szkole? W szkole zazwyczaj na sprawdzianach nie wolno z niczego, poza tym, co ma się w głowie, korzystać. To zupełnie sztuczna sytuacja" – czytamy w poście.

Jak się okazuje, przyzwolenie na ściąganie oraz sprawdziany, na których dozwolone są pomoce naukowe, nie są polskim nauczycielom obce.

"Zapowiedziałam właśnie kolejny test, na który kazałam przygotować ściągi. Ale ściągi mają być mapą myśli. Graficzną mapą myśli. Bez słów, liter, wyrazów. Ciekawa jestem, jaki będzie u mnie efekt" – brzmi jeden z komentarzy.

W klasie pana Marcina Stiburskiego ściąganie było obowiązkowe, jednak metodę uczniowie mogli wybrać sami. "Oczywiście znalazły się też osoby, które ściągały z telefonu, w którym sfotografowały cały rozdział z książki. Okazuje się, że mieli najtrudniej. Nauczyli się, jak trudno wyłowić z masy tekstu istotne informacje. Chyba następnym razem zrobią jednak własnoręczne ściągi" – pisze nauczyciel.