Reklama.
Reklama.
Reklama.
"Marzę o dniu, kiedy wszystko będzie dobrze". Chłopiec z autyzmem pisze wiersz, w którym tłumaczy kim jest
Jak wygląda codzienność osoby, która ma autyzm? Jak postrzega ona otaczającą ją rzeczywistość? Na ten temat powstało już wiele opracowań i filmów, a jednak wciąż nie jesteśmy zdolni w pełni objąć tego rozumem.
![Fot. Screen z Facebooka / [url=https://www.facebook.com/NationalAutism/timeline]National Autism Association[/url]](https://m.mamadu.pl/39bacb132fe64b7fd59564b187742855,1680,0,0,0.webp)
Reklama.
Chorujący na zespół Aspergera, zaburzenie mieszczące się w spektrum autyzmu, dziesięcioletni Benjamin, podjął próbę opisania swojej codzienności za pomocą wiersza. Złapał tym za serce tysiące Internautów.
Zespół Aspergera to jedna z odmian autyzmu. Osoby, które na nią cierpią zazwyczaj nie mają problemów z mową, jednak ciężko jest im nawiązywać kontakty społeczne. Borykają się z dużymi trudnościami z empatią, wyczuciem norm społecznych, rozumieniem cudzych intencji, żartów czy metafor.
Inaczej odbierają też świat, informacje zmysłowe, takie jak obrazy, dźwięki, zapachy, smaki są często w ich percepcji nieproporcjonalnie słabe lub wyraziste, dlatego ich reakcje są niejednokrotnie odbierane przez innych jako przesadne.
Może zainteresuje cię także: Czy zastanawiałeś się co czuje dziecko autystyczne? Mocna kampania, która pokazuje świat oczami chorego chłopca
Liczne kampanie społeczne dotyczące autyzmu mają za zadanie przybliżyć ludziom świat osób żyjących z tym zaburzeniem. Wiersz Benjamina jest jednak wyjątkowo pięknym i szczerym wyrazem tego, jak czują się te osoby. Został on opublikowany na profilu National Autism Association i do tej pory udostępniono go prawie 30 tys. razy.
Może się wydawać, że to tylko 18 wersów, okazuje się jednak, że dla całej społeczności chorych i ich bliskich, to ogromny gest, który pomaga innym zrozumieć ich świat.
Reklama.
Więcej:
autyzm
Wiersz BenjaminaJestem dziwny, jestem nowy
Czasem zastanawiam się, czy nie za bardzo
Słyszę w powietrzu głosy
Wiem, że ty nie i że to nie w porządku
Nie chcę być przygnębiony
Jestem dziwny, jestem nowy
Udaję, że ty też
Czuję się jak chłopiec w przestrzeni kosmicznej
Dotykam gwiazd i czuję się wyobcowany
Martwię się tym, co pomyślą inny
Płaczę, kiedy ludzie się śmieją, to sprawia, że robię się mały
Jestem dziwny, jestem nowy
Teraz rozumiem, że ty też
Mówię: „Czuję się jak rozbitek”
Marzę o dniu, kiedy wszystko będzie dobrze
Staram się pasować
Może kiedyś mi się uda
Jestem dziwny, jestem nowy