Nie każdemu rodzicowi zależy na tym, żeby jego dziecko było prymusem. Jednak nasz stosunek do najmłodszych ma istotny wpływ na ich osiągnięcia. Dzieci „wychowywane na inteligentne” lepiej radzą sobie w szkole i na studiach. Poznaj 7 cech rodziców, których dzieci mają powodzenie w życiu.
Nie musisz zgadzać się ze wszystkimi wymienionymi przez nas stwierdzeniami, jednak różne badania wskazują na to, że stosunek rodziców do własnych dzieci ma istotny wpływ na rozwój ich inteligencji i pewności siebie.
1. Wysokie oczekiwania
Rodzice, którzy podnoszą wysoko poprzeczkę przed swoimi dziećmi, lepiej motywują je do nauki. Natomiast ci nastolatkowie, którzy nie są zachęcani do wysokich wyników na świadectwie, częściej dostają gorsze stopnie.
2. Klasa wyższa
Klasa społeczno-ekonomiczna, z której pochodzimy, warunkuje nasze życie. Odnosi się to również do edukacji. Wielu rodziców o niższym statusie społecznym wręcz zniechęca młodych ludzi do wyjazdu na studia i kontynuowania edukacji. Nawet jeśli nastolatkowie z ubogich rodzin podejmą trud zdobycia wykształcenia wyższego, brakuje im środków finansowych na materiały do nauki. Mają utrudniony dostęp do książek, ebooków czy zajęć dodatkowych.
3. Pewien poziom wykształcenia
Rodzice z maturą lub wykształceniem wyższym częściej mogą się poszczycić wyedukowanymi dziećmi. Te osoby, którym nie udało się ukończyć liceum, często nie potrafią motywować do nauki swoich podopiecznych.
4. Nauka logicznego myślenia
Rodzice, którzy uczą swoje dziecko analitycznego myślenia od najmłodszych lat, mogą przyczynić się do tego, że młody człowiek będzie miał lepsze oceny z matematyki. Opanowanie zdolności matematycznych we wczesnym dzieciństwie nie tylko skutkuje dobrymi wynikami w szkole, ale także pozytywnie wpływa na umiejętność czytania.
5. Wrażliwość na potrzeby dziecka
Osoby, które były otoczone dostateczną opieką w wieku 1 – 3 lat, odnoszą lepsze wyniki podczas egzaminów. Oznacza to, że nie powinno się zaniedbywać ani zainteresowań, ani zdolności swojej pociechy, zwłaszcza podczas pierwszych lat jej życia. Czas zainwestowany w poznanie potrzeb malucha „zwróci się wam z nawiązką”. Spróbuj jak najlepiej poznać swojego potomka, ponieważ każdy jest inny.
6. Jakość spędzanego wspólnie czasu
Efektywne wykorzystanie czasu spędzonego z dzieckiem także rzutuje na jego rozwój. Jeżeli rodzice żyją w stresie i nie poświęcają potomkowi zbyt wiele uwagi nawet wówczas, kiedy teoretycznie się nim zajmują, może on „zarazić się” negatywnymi emocjami i stać się bardziej nerwowy. Zupełnie inaczej zachowują się młodzi ludzie, którym rodzice poświęcają nieco mniej czasu, ale za to w pełni wykorzystują każdą chwilę, np. animując zabawy edukacyjne. W tym przypadku nie liczy się ilość, ale jakość.
7. Wychowywanie na inteligentnych
Nigdy nie należy zapominać, że wiara rodziców w zdolności dziecka to już połowa sukcesu. Od naszego myślenia zależy to, w jaki sposób traktujemy swoją pociechę. Przykładowo, jeżeli dziecko dostanie piątkę z klasówki, a mama powie mu: „ani przez moment nie wątpiłam w to, że będziesz mieć świetny wynik”, jego samoocena wzrośnie. Jeśli natomiast dziecko usłyszy „niemożliwe, chyba znowu ściągałeś”, następnym razem nie będzie miało wystarczającej motywacji do nauki.
Jest naukowo udowodnione, że dzieci, których rodzice żyją w przekonaniu o ich wysokiej inteligencji, autentycznie stają się mądrzejsze. Czują się doceniane i zachęcane do dalszych sukcesów, co sprzyja ich rozwojowi. Takie dzieci nie boją się nowych wyzwań i odnoszą większe sukcesy w późniejszym życiu.
Jeżeli jesteś rodzicem małego łobuza i borykasz się z problemami wychowawczymi, możesz w pewnym momencie zacząć wątpić w jego talent i zdolności. Pamiętaj jednak, że prawdopodobnie odbije się to na twoim potomku. Chociaż tzw. trudne dzieci wymagają więcej uwagi z naszej strony, to również one potrzebują bycia docenionym. Staraj się więc wzmacniać młodego człowieka i nigdy nie wątp w jego inteligencję.