Testów, sprawdzających jakim typem rodzica jesteś, powstały już setki. Mamy też setki różnych typologii od matek-wariatek po matki-helikoptery. Niektóre testy są bardziej poważne, inne traktują sprawę z przymrużeniem oka. Większość z nich koncentruje się jednak na sposobie wychowania dzieci.
Oparty na słynnym teście osobowości MBTI, sposób badania postaw rodzicielskich, jest zgoła inny. Koncentruje się na tym, jakim na co dzień jesteś człowiekiem i dopiero na podstawie tego wyprowadza wnioski dotyczące twojego stylu wychowywania dzieci. Dowiadujemy się więc, że na nasze rodzicielskie role mają wpływ przede wszystkim nasze cechy osobowości, a nie przyjęte strategie postępowania.
Cały test MBTI ma aż 72 pytania i nie jest jeszcze dostępny w języku polskim. Dla chętnych jest on udostępniony na stronie 16personalities.com, my jednak skupmy się na tym, co nasze predyspozycje mówią o tym, jak postępujemy z naszymi maluchami! Do tego nie trzeba przechodzić całej testowej procedury. Gotowi do zabawy?
Źródło energii
Ekstrawersja (E) i introwersja (I), do którego z wymiarów Ci bliżej? Pierwszy z nich charakteryzuje ludzi, którzy czerpią swoją wewnętrzną energię z zewnątrz, lubią towarzystwo innych osób, a spotkania towarzyskie ładują ich wewnętrzne akumulatory. Introwertycy regenerują się raczej w samotności, skupieni są na swoim wewnętrznym świecie pomysłów i doświadczeń. Wiesz już do którego typu Ci bliżej?
Ekstrawertyczni rodzice stawiają na dynamiczne interakcje ze swoimi dziećmi, starają się zachęcić je do aktywnego uczestnictwa w świecie zewnętrznym. Rodzice introwertywni starają się za to dać dziecku przestrzeń do własnych przemyśleń i refleksji. Według badań 23,5 proc. ekstrawertycznych rodziców woli wrócić do pracy niż zostać z dziećmi w domu, wśród introwertyków jest to 18,2 proc.
Sposób zbierania informacji
Tutaj do wyboru mamy zmysły, czyli poznanie (S) lub intuicję (N). Musisz zastanowić się nad tym, w jaki sposób zbierasz informacje. Jak jest z Tobą- wolisz informacje rzeczywiste i namacalne fakty czy koncentrujesz się na powiązaniach między zdarzeniami i twoim przeczuciu co do ogólnego obrazu sprawy?
Rodzice koncentrujący się na poznaniu kładą nacisk na tradycję i uczenie się praktycznych, przydatnych w życiu codziennym umiejętności. W przeciwieństwie do nich, rodzice kierujący się w życiu głównie odczuwaniem, pomagają dzieciom rozwijać wyobraźnię, nakłaniają je też do kwestionowania odkrywanych przez nie prawd nt świata. Co ciekawe, rodzice kierujący się intuicją mają średnio 2,16 dziecka, natomiast rodzice analizujący 2,04. Wskaźnik dzietności przemawia więc raczej za romantycznymi ideami.
Decyzje można podejmować kierując się myśleniem (T) lub czuciem (F). To trochę jak z mickiewiczowskim dylematem- czucie i wiara czy mędrca szkiełko i oko? Musisz odpowiedzieć sobie na pytanie, czy podczas podejmowania ważnych decyzji bardziej ufasz logice i sprawiedliwości czy jesteś subiektywna, kierujesz się poczuciem harmonii i systemem wartości bliskich ci ludzi, również zaangażowanych w sprawę?
Pod względem tego wymiaru, ludzi można roboczo podzielić na bardziej myślących lub bardziej czujących. Myślący rodzice są bardziej stanowczy i zachęcają dzieci do poszerzania swojej wiedzy, niezależności i krytycznego myślenia. Rodzice czujący sprawiają wrażenie bardziej ciepłych, wspierających i wyrozumiałych. U swoich dzieci chcą rozwijać zdolność do współpracy, empatię i nawyk troszczenia się o innych. Co ciekawe, wśród ludzi deklarujących, że nie chcą mieć dzieci 28,7 proc. to typ myślący, a jedynie 15,1 proc. czujący.
Styl działania
Wiesz już skąd czerpiesz energię, jak zbierasz informacje i podejmujesz decyzję. Ostatnią rzeczą, którą powinnaś rozważyć jest twój styl działania. Wyróżniamy jego dwa rodzaje- osądzanie (J) albo obserwację (P). Osoby osądzające tworzą plany działania, przyglądają się faktom i wypracowują strategię, której starają się trzymać. Ludzie obserwujący mają dość elastyczny styl życia, który zakłada nagłe zmiany planów i otwartość na nowe informacje.
Rodzice oceniający doceniają porządek, dobrą organizację i przestrzeganie zasad życia rodzinnego. Zgoła inaczej wygląda to wśród rodziców obserwujących, którzy cenią sobie spontaniczność, elastyczność, życie chwilą i nieprzewidywalność. Według statystyk 62,7 proc. rodziców osądzających pragnie jasnego podziału obowiązków w opiece nad dzieckiem, natomiast procent ten wśród rodziców obserwujących wynosi 57,9.
Różne typy, różni rodzice
Efektem końcowym testu jest aż 16 możliwych typów osobowości. Można mieć przecież różne typy na różnych wymiarach. Typy osobowości wpływają też na to jak chętnie zostajemy z dzieckiem w domu po jego narodzinach i czy uważamy się za dobrych czy złych rodziców. Przykładowo, ekstrawertycy znacznie lepiej oceniają swoje rodzicielskie umiejętności niż introwertycy. Natomiast wśród ludzi charakteryzujących się typem INTJ (pierwsze litery dominujących cech), najwięcej jest osób, które nie chcą mieć dziecka.
Odkrycie swojego typu osobowości, może być dla rodziców źródłem cennych wskazówek i pociechy w wychowawczych potyczkach z których nie zawsze wychodzi się z tarczą. Warto poświęcić chwilę i zastanowić się nad swoimi predyspozycjami. Powodzenia!