"Od 3 lat żyję w miłosnym trójkącie. Codziennie zasypia z nami jego była kobieta"

Wpadliśmy na siebie przypadkiem

Poznałam go, jak byłam małą dziewczynką, mieszkał wtedy w sąsiedztwie. Był starszy i wolał grać w piłkę niż ze mną rozmawiać, więc nie byliśmy sobą zainteresowani. Wiek nastoletni też nie przyniósł nam większych zbliżeń, ja miałam swojego chłopaka, on flirtował z najładniejszymi dziewczynami w szkole.

Krzysiek sam mi opowiedział, już na pierwszej naszej randce, która odbyła się mniej więcej rok po ich rozstaniu. Trafiliśmy na siebie przypadkiem podczas zakupów, zapytał, czy pójdę z nim na kawę i zaskakująco dobrze nam się rozmawiało. Zaczęliśmy się śmiać, że tyle lat się znamy, a pierwszy raz mamy okazję do normalnej rozmowy. Szybko poszło, jedna randka, druga, trzecia… On był mną zainteresowany, ja nim, więc zostaliśmy parą.

Słodkie początki

Wiecie, jakie są pierwsze miesiące związku. Cud, miód i orzeszki! Gdyby nie praca i inne obowiązki, nie wychodzilibyśmy z łóżka. Seks i rozmowy, rozmowy i seks. Opowiadałam mu o swoich sercowych porażkach, on opowiadał mi o związku z Martą, miał do niej dużo żalu o to, że go zostawiła.

Minęły pierwsze miesiące zauroczenia, wiedzieliśmy już o dużo o swojej przeszłości, przyszedł czas budować wspólną przyszłość, a jednak wzmianki o Marcie wciąż uparcie powracały w naszych rozmowach. Marta to, Marta tamto… Zaczęło mnie to irytować. Widziałam, jaka była Marta – ładniejsza, szczuplejsza, zabawniejsza. Nie musiał mi tego mówić, żebym czuła, że nie dorastam jej do pięt. Na każdą wzmiankę o niej zaczęłam reagować złością, a Krzysiek, zamiast odpuścić, zarzucał mi, że mam na jej punkcie obsesję.

A jednak powiedział

Byliśmy już razem dwa lata, kiedy Marta wysłała nam zaproszenie na ślub. Znajomi szybko dostarczyli nam resztę informacji, podobno zakochała się bez pamięci i zaszła w ciążę. Krzysiek był wściekły, chociaż próbował to ukrywać. Zarządził, że nie pojedziemy i zamknął się w garażu. Myślałam, że to będzie jakiś nowy początek, że Krzysiek przetrawi tę informację i nareszcie odpuści, ale było tylko gorzej. Przestał o niej mówić, ale czułam, że w tym milczeniu coraz bardziej się ode mnie oddala.

Kilka miesięcy później podczas kłótni wykrzyczał mi, że żałuje, że nie walczył o związek z Martą. To był cios w samo serce. Do dziś mam te słowa z tyłu głowy, wracają do mnie, kiedy jestem najbardziej szczęśliwa i psują wszystko. Wiecie, co jest najgorsze? Nigdy mnie za to nie przeprosił, nie wytłumaczył, nie spróbował odkręcić. Każdą moją próbę podjęcia tematu zbywał, a ja bałam się drążyć go dalej.

Budujemy dom

Krzysiek dostał od ojca działkę pod miastem, budujemy na niej dom. Budujemy go wspólnie, wiemy, gdzie będzie sypialnia, a gdzie pokoik dziecięcy. Nasi rodzice się cieszą, często zapraszają nas na obiady, znajomi dogadują nam w kwestii ślubu, a ja wciąż czuję między nami ten mur. Mur o imieniu Marta, ideał, któremu nigdy nie sprostam. Wiecie, Krzysiek nigdy nie powiedział mi, że jestem w czymś od niej lepsza. Może to próżne, ale tak bardzo tego potrzebuję…